อืมม์ ไม่น่าเชื่อนะครับว่า Small Soldiers จะมีอายุ 20 กว่าปีแล้ว ตอนนั้นเราทำอะไรอยู่น้า อิอิ แอบนั่งรำลึกถึงความหลังนิดหน่อย ก่อนจะปลงสังขารว่าอายุเริ่มเยอะแล้วเรา

กับงานกำกับของ Joe Dante แห่ง Piranha ภาคแรก และ Gremlins สองภาค พี่แกก็ชอบทำหนังที่มีอะไรเล็กๆ เป็นองค์ประกอบน่ะครับ มักผสมความตื่นเต้นสยองเข้ากับเรื่องสนุกๆ แบบใน Gremlins เป็นต้น อันที่จริงโครงสร้างเรื่องนี้มาแนวเดียวกับ Gremlins เลยครับ แต่จะลดดีกรีความน่ากลัวลง เน้นแอ็กชันและความสนุกแบบเด็กๆ แทน

เป็นเรื่องราวของบริษัทประดิษฐ์ของเล่นที่เกิดอยากทดลองของใหม่ เอาไมโครชิฟจากโครงการลับของรัฐบาลมาใส่ในหุ่นรุ่นใหม่ของพวกเขา ทำให้หุ่นมีชีวิตขึ้นมา ซึ่งหุ่นชุดที่ว่าแบ่งเป็นสองกลุ่มครับ กลุ่มแรกหน้าตาอัปลักษณ์หน่อย แต่ไม่ค่อยสู้คนชื่อว่ากอร์กอไนต์ ส่วนอีกกลุ่มก็คือคอมมานโดที่หน้าตาท่าทางเป็นทหารทั้งแท่ง น่าจะเป็นคนดี แต่ดันบ้าสงครามและชอบความรุนแรงครับ กลุ่มนี้ก็นำทัพโดย ชิพ ฮัดซาร์ด (ให้เสียงโดย Tommy Lee Jones) จุดหมายของพวกคอมมานโดคือออกตามล่าเหล่ากอร์กอไนต์ให้หมดสิ้น แล้วสงครามย่อมๆ ระหว่างหุ่นสองพวกก็มาเกิดที่บ้านของหนุ่มน้อยอลัน อาเบอร์เนธี (Gregory Smith)

งานนี้คนก็ต้องเอาตัวรอด พร้อมๆ กับหาทางหยุดยั้งหุ่นบ้าพลังอย่างพวกคอมมานโดให้จงได้

ตัวหนังเหมือน Gremlins จริงๆ ครับ ตัวประหลาดเล็กๆ มาก่อเรื่องจนบ้านพัง จุดเด่นจริงๆ ของหนังคือเทคนิคพิเศษที่ทำให้หุ่นดูมีชีวิตขึ้นมา ส่วนการเดินเรื่องนั้นก็ไม่เลวล่ะครับ ดูได้เรื่อยๆ มีตลก มีแอคชั่นหยอดมาตลอด แต่ก็เข้าข่ายหนังสูตรน่ะครับ เดาทางได้ไม่ยาก เช่น พระเอกของเรื่องอย่างอลันนี่ต้องเป็นคนดีแน่นอน เรื่องไม่ดีไม่ทำ แล้วต้องหงอๆ แอบชอบนางเอก (Kirsten Dunst) ซึ่งเป็นสาวข้างบ้านด้วย แล้วหนังยังสูตรหนักกว่าเดิมอีก เพราะมีการกำหนดให้บ้านของอลันกับบ้านของนางเอก พ่อแม่ไม่กินเส้นกัน ต้องรอจนตอนท้ายน่ะครับ เมื่อภัยมาถึงตัวค่อยร่วมมือกันหาทางเอาตัวรอด

ถ้าไม่คิดอะไรมากมันก็สนุกได้เรื่อยๆ นะครับ Dante ยังคุมหนังได้สนุกสนานดี แต่ไม่มีอะไรหวือหวา ความตื่นเต้นก็มีบาง แต่ไม่เยอะเท่าไร ความรู้สึกผมเหมือนได้ดู Gremlins เวอร์ชั่นไร้ความโหดน่ะครับ

แต่ประเด็นที่ผมชอบมาจนถึงปัจจุบันคือ เรื่องที่หนังสอนเด็กว่าอย่าตัดสินคนหรือใครๆ เพียงที่หน้าตาเท่านั้น อย่างพวกกอร์กอไนต์ ดูเป็นสัตว์ประหลาด ปีศาจตัวแปลกๆ ไม่น่าไว้ใจ แต่กลับรักสงบ ส่วนพวกทหารคอมมานโดดูเป็นผู้เป็นคน แต่กลับทำตัวกระหายสงคราม

ถ้าจะมองในแง่จิกกัดก็กัดได้หลายอย่างครับ ไม่ว่าจะกัดความโหดกระหายชัยชนะ กระหายความสำเร็จของคนจนไม่สนว่าการจะได้มาซึ่งความสำเร็จนั้นต้องแลกด้วยความเสียหายอย่างไรบ้าง หรือการที่พวกหุ่นคอมมานโดซึ่งเป็นตัวแทนของมนุษย์ ชอบตีตราสิ่งนั้นสิ่งนี้ตามอำเภอใจ อะไรไม่ชอบใจหรือเห็นว่าอัปลักษณ์เข้าหน่อยก็คิดไปก่อนแล้วว่าเป็นสิ่งไม่ดี ต้องถูกทำลาย ก็กัดพวกชอบทำสงครามและคนประเภท “ใครตามข้าอยู่ ใครขวางข้าตาย” ได้ดีเหมือนกัน

ส่วนดาราในเรื่องนี่ก็เล่นได้ดีครับ Smith เนี่ยเล่นได้ดีเลยนะครับ ดูเหมาะกับบทแบบนี้ดี ส่วน Dunst ก็มาสวยและน่ารักเป็นหลัก และนี่เป็นหนังเรื่องสุดท้ายของ Phil Hartman ที่มาแสดงเป็นพ่อของ Dunst ในเรื่องนะครับ เขาเสียชีวิตก่อนหนังจะเข้าฉายเพียงสองเดือนเท่านั้น สาเหตุการตายคือถูกภรรยาตนเองยิง ก่อนเธอจะยิงตัวตายตามเขาไป ทำให้หลายฉากในหนังถูกตัดออกไป โดยเฉพาะฉากที่เขาโดนพวกคอมมานโดเอาปืนจ่อหัวน่ะครับ – ก็ขอให้ไปสู่ที่สุขคตินะครับคุณลุง Phil เขาคนนี้เล่นหนังตลกได้ดีน่ะครับ พวกบทคนเห็นแก่ตัวหรือเจ้าเล่ห์นี่ต้องยกให้เลย เล่นดีจริงๆ น่าเสียดายเหมือนกันครับ

ในแง่รายได้หนังถือว่าไม่ทำเงินเท่าที่ควรครับ ลงทุนราว $40 ล้าน ได้คืนมา $54 ล้านจากทั่วโลก แต่เชื่อว่าตอนออกวีดีโอ ออกแผ่น หรือลงสตรีมมิ่งก็น่าจะได้ทุนมาโปะคืนบ้างล่ะครับ

ก็ถือเป็นหนังสนุกที่เด็กดูได้ครับ ตื่นเต้นดีเหมือนกันถ้าคุณหนูๆ ดูนะครับ ส่วนผู้ใหญ่ถ้าไม่คิดมากและพอจะมีหัวใจเด็กอยู่บ้าง เรื่องนี้ก็ไม่เลวครับ ดูแก้เครียดได้แบบเพลินๆ

สองดาวกว่าใกล้ครึ่งครับ

(6.5/10)