Gotham ปี 1 อาจเป็นซีรี่ส์ที่ต่างจากที่หลายคนคิด เพราะแทนที่มันจะมาแนวซูเปอร์ฮีโร่ แต่มันกลับออกแนวดราม่า+เจ้าพ่อ (ชวนให้นึกถึง Boardwalk Empire) แล้วผสมด้วยการสืบสวนแทน

จริงๆ แนวนี้ก็น่าสนใจอยู่ล่ะครับ แต่พอดีว่าปีที่ผ่านมามันมี Daredevil ซึ่งมีหลายๆ อย่างคล้ายกัน และในแง่ดีกรีความลงตัวเข้มข้นนั้น เรื่อง Daredevil จะทำได้ถึงเครื่องกว่า เลยทำให้หลายๆ คนไม่รู้สึกพิเศษมากเท่าไรกับ Gotham

สำหรับผม ก็สารภาพครับว่าดูได้เรื่อยๆ แต่ไม่ถึงกับติดจัดๆ เพราะการเดินเรื่องก็ไม่ได้เร็วนัก บางจังหวะช้าอืดก็มี ยังดีที่การหักเหลี่ยมเฉือนคมในวงการเจ้าพ่อระหว่างฟิช มูนี่ย์ (Jada Pinkett Smith), คาร์ไมน์ ฟัลโคเน่ (John Doman) และ ซัลวาทอเร่ มาโรนี่ (David Zayas) มันยังพอมีอะไรให้ติดตามบ้าง (แม้หลายๆ อย่างจะพอเดาได้ก็ตาม) ในขณะที่่ประเด็นอื่นๆ ของหนัง แม้จะน่าสนใจ แต่ก็ยังไม่โดดเด่นจับใจขนาดนั้น

อย่างเรื่องของเจมส์ กอร์ดอน (Ben McKenzie) ที่ตอนแรกได้รับการโปรโมตจนเหมือนจะเป็นตัวนำและตัวเด่น ซึ่งจริงๆ พี่เขาก็เป็นตัวนำครับ แต่ไม่เด่นขนาดนั้น คือแม้จะโผล่หน้าตลอด แต่ก็ไม่มีปมเจ๋งๆ ที่ดันเขาให้เด่นขึ้นมา

แต่ไปๆ มาๆ คนที่เด่นน่ะต้องยกให้ ออสวอลด์ ค็อบเบิลพ็อต หรือพี่เพนกวินของเรา พี่แกเด่นมากๆ ครับ มีสตอรี่ของพี่แกเยอะมากกว่าตัวละครอื่นๆ ก็ว่าได้ และพี่แกยังเป็นจุดเปลี่ยน จุดหักเหในชะตากรรมของหลายๆ คนด้วย ซึ่งขอยกนิ้วให้ Robin Lord Taylor เลยครับ เขาเล่นบทนี้ได้เข้าตามากๆ

และอีกคนที่เตะตาดังป้าบ ก็หนีไม่พ้น Cameron Monaghan ในบท เจอโรม วาเลสก้า ตัวละครที่เชื่อว่าพอใครดูก็ต้องจำได้ครับ และเขาจะทำให้เราอดไม่ได้ที่จะคิดว่า “หมอนี่ต้องเป็นหมอนั่นแน่นอน” (555)

โดยรวมก็ถือเป็นซีรี่ส์ที่น่าสนใจครับ ทำออกมาก็เข้มไม่เลว เพียงแต่มันอาจจะไม่เด่นหรือโดนขนาดนั้น การเดินเรื่องก็ยังไม่เร้าให้น่าติดตามขนาดนั้น อีกทั้งพล็อตก็ไม่ได้พลิกผันมากมาย หลายอย่างคาดการณ์ได้ไม่ยาก (เพราะวงการเจ้าพ่อนั้น การหักหลังกันหรือหันมาจับมากันมันเกิดได้เสมอ ไม่ใช่เรื่องแปลก)

แต่ก็คาดว่าปีต่อไปน่าจะใส่ความสนุกลงมามากขึ้นครับ

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)