ปีแรกถือว่าเปิดตัวได้ประทับใจดีครับ สำหรับซีรี่ส์ชุดที่แยกออกมาจาก NCIS ที่ตอนนี้ซีรี่ส์ต้นฉบับก็ปาเข้าไป 14 ปีแล้วครับ ส่วนเรื่องนี้แม้จะมาทีหลัง แต่หลายอย่างก็ถือว่าทำออกมาสนุกได้มาตรฐานกำลังดีเลย
วาระเวลาที่ผมกำลังเขียนอยู่นี้ผมเพิ่งดูปี 10 จบไปครับ ดังนั้นการเขียนของผมก็จะออกแนวระลึกชาติสักหน่อยเวลาที่เขียนถึงปีเก่าๆ แต่ก็อยากบันทึกเอาไว้ครับ ว่านี่เป็นอีกหนึ่งซีรี่ส์ที่ดูจนจบ ตามดูต่อเนื่องยาวนานมานับสิบปี (แน่นอนว่ามีสปอยล์นะครับ บอกไว้ก่อนตรงนี้เลย)
ถ้าเว้ากันซื่อๆ ก็คงต้องบอกว่าสปีดในการดู Luke Cage ของผมนั้นค่อนข้างช้าถึงช้ามากเมื่อเทียบกับ DareDevil หรือ Jessica Jones ที่ผมเอามาดูต่อกันยาวๆ แบบหยุดไม่ได้ คือมันรู้สึกอยากติดตามไปจนจบน่ะครับ
ปีแรกก็เข้มข้นจนคนพากันจดจำและชื่นชอบ มาปีนี้ความเข้มข้นก็ยังมีพอกันครับ การเดินเรื่องยังคงมั่นกับสไตล์เป็นสายแข็ง (นั่นคือไม่ได้หวือหวาหรือไม่มีสีสันเท่าซีรี่ส์ของฟาก DC)
ในฐานะแฟนหนังชุด The Evil Dead นี่ถือเป็นการรอคอยที่ยาวนานมากครับ กว่าเราจะได้รู้ชัดว่าอีตาแอชแขนเลื่อยยนต์ (Bruce Campbell) มีชะตากรรมเป็นเช่นไร หลังจากเหตุการณ์ใน Army of Darkness (ที่ยังอุตส่าห์มีตอนจบออกมา 2 แบบให้เราเลือกเล่นๆ ซะอีก 555)
พี่น้อง Nolan นี่ดูจะขยันทำหนังและซีรี่ส์แนวสำรวจจิตใจคนจริงๆ ครับ ไม่ว่าพล็อตมันจะเกี่ยวกับเรื่องอะไรก็เถอะ แต่จนแล้วจนรอดพวกพี่เขาก็จะสามารถหาเรื่อง หาแง่ หามุมมาสำรวจจิตใจคนจนได้
หนังการ์ตูนของ Disney ที่ลงสูตร Princess Story ตามแบบฉบับของค่ายนี้ครับ ถ้าว่ากันถึงแก่นแล้วมันอาจไม่มีอะไรแปลกใหม่แหวกไปจากเดิม แต่ถ้าว่ากันถึงการเล่าเรื่องแล้ว ก็ถือว่ามีพัฒนาการที่น่าสนใจเหมือนกัน
การขับเคี่ยวระหว่าง Marvel กับ DC ดำเนินไปในทุกสนามครับ ไม่ว่าจะโรงใหญ่, จอเล็ก หรือแม้แต่การ์ตูนก็ยังนำเสนอออกมาในหลากรูปแบบเพื่อครองใจผู้ชมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
การ์ตูนจาก Disney หลังๆ ก็ถือว่ากลับมาอยู่ตัวแล้วครับ ออกมาสนุก น่าพอใจ ให้แง่คิด เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดี แม้จะไม่สุดยอดมากมายเท่า Pixar แต่ก็ถือว่าห่างกันไม่เท่าไร
ทำไมโปสเตอร์ของ Split ต้องเป็นรอยกระจกแตก? ตอนแรกผมไม่เอะใจนะ ก็คิดง่ายๆ ว่าคงเพราะเรื่องมันเกี่ยวกับบุคลิกที่แตกออกเป็น 23 ตัวตนของตัวเอก โปสเตอร์เลยทำเป็นรอยแตกซะ… แต่พอดูจบปุ๊บแล้วมาดูโปสเตอร์ใหม่ ก็ถึงบางอ้อเลยทีนี้
หมื่นทิพ's Review 