“ดูธรรมดาอย่างคาดไม่ถึง” คือความรู้สึกที่ผมมีต่อหนังเรื่องนี้ครับ

จริงๆ ตอนตัวอย่างออกมาตัวแรก ตอนที่นั้นหลายคนบ่นว่าหนังไม่น่าดูเลย แต่ผมก็ยังรู้สึกมีความหวังน่ะนะครับ คือแม้มันจะออกมาธรรมดาไม่หวือหวา แต่ถ้าทำดีๆ มันก็ออกมาสนุกดูเพลินได้ เพียงแต่มันอาจไม่ได้เปี่ยมสีสันและลูกเล่นแบบฉบับปี 2000 เท่านั้น

ครั้นพอได้ดูจริงๆ ก็รู้สึกว่า “หนังมันธรรมดาไปหรือเปล่าเนี่ย” (555) คือมันไม่ได้ธรรมดาเฉพาะลีลาของเหล่านางฟ้าเท่านั้นนะครับ แต่มันธรรมดาไปยันเนื้อเรื่อง ธรรมดาไปยันการเล่าเรื่องที่เหมือนจะเป็นหนังสำหรับฉายทางทีวีมากกว่าจะเป็นหนังโรง (ดูแล้วนึกถึงปีแรกของ MacGyver เวอร์ชั่นล่าสุดเลยครับ มันธรรมดาจริงๆ)

ยอมรับว่าเขียนยากอยู่ครับ เพราะคำเดียวเลยที่อยู่ในหัวผมคือคำว่า “ธรรมดา” หนังมันดูจืดชืดอย่างไม่น่าเชื่อ คือดาราที่มาแสดงเป็น 3 สาวนางฟ้าชาร์ลีนั้นจริงๆ ผมว่าพวกเธอมีเสน่ห์ในแบบของตัวเองนะ อย่างซาบริน่า (Kristen Stewart) ก็ดูเท่ห์ร้ายโชว์ได้ทุกกระบวนท่า, เจน (Ella Balinska) ก็ดูเท่ห์ดูเข้มดูจริงแต่แอบเผ็ดลึก ส่วนเอเลน่า (Naomi Scott) ก็เป็นน้องใหม่ใสๆ แต่ไม่ไร้สมอง

เนี่ยครับ พวกเธอมีคาแรคเตอร์ แต่หนังกลับไม่สามารถผลักดันเสน่ห์ของพวกเธอให้ออกมาโลดแล่นบนแผ่นฟิล์มได้เลย แต่ละคนดูธรรมดาไปตามเรื่องตามราว แสดงไปตามบทที่หนังกำหนด ดูขาดชีวิตชีวาอย่างมาก

จริงๆ Charlie’s Angels ฉบับปี 2000 นั้นมิติตัวละครไม่ถึงกับลึกอะไร แต่ดีที่ได้สีสันลูกเล่นแบบเต็มพิกัดมาโอบอุ้มจนหนังออกมาดูสนุก แม้จะแอบกลวงๆ ในบางวาระก็ตาม แต่มันก็ดูเพลินเราพร้อมจะลืมความกลวงเหล่านั้น ในขณะที่ฉบับนี้หนังเหมือนจะพยายามดึงเรามาสู่โลกความจริง ให้เห็นนางฟ้าแบบติดดินไม่เว่อร์วัง ซึ่งผมว่าเป็นคอนเซปต์ที่ดีครับ แต่ปัญหาคือการเล่าเรื่องมันธรรมดามาก ไม่มีลูกเล่นเติมรสชาติให้หนังมันสนุกขึ้นมาเลย เหมือนเล่าไปเรื่อยๆ แบบโมโนโทนตั้งแต่ต้นจนจบ เลยทำให้กราฟความสนุกมันนิ่งตลอดตั้งแต่ต้นจนจบไปด้วย

ว่าตามจริงก็รู้สึกเสียดายเหมือนกันนะครับ เพราะถ้ามองในแง่ดาราแล้ว ถ้าปั้นดีๆ น่ะหนังก็รุ่งได้ แต่นี่เหมือนหนังจะไม่ปั้นไม่ปรุงอะไรเลยจนมันออกมาจืดชืด ซึ่งในแง่หนึ่งผมก็เข้าใจ Elizabeth Banks ที่รับหน้าที่กำกับนะ คือเธอพยายามบอกตลอดว่าหนังของเธอจะไม่ออกมาในแนวมหัศจรรย์หวือหวา แต่แบบนี้มันก็ธรรมดาเกินน่ะครับ คือผมว่าหนังดราม่าหลายๆ เรื่องยังดูมีรสชาติและลูกเล่นมากกว่านี้เลยน่ะ

ดาราในเรื่องนี่ก็ระดับแถวหน้าโดยเฉพาะดาราสมทบแต่ละเจ้านี่ก็คุ้นหน้าในวงการทั้งนั้น แต่การมาของพวกเขาไม่ก่อให้เกิดพลังเลยน่ะครับ ไปๆ มาๆ มิติตัวละครในฉบับปี 2000 ที่หลายคนบอกว่ามันดูแบนราบนั้น ผมว่าฉบับล่าสุดนี่ก็แบนไม่ต่างกัน แต่ที่หนักกว่าคือมันขาดเสน่ห์และความโดดเด่นด้วย เลยกลายเป็น “แบนในแบน ราบในราบ” น่ะครับ

ในแง่ของบทนั้นก็เหมือนจะมีอะไรซับซ้อน มีการหักมุมหลอกล่อคนดูอยู่เหมือนกันครับ แต่พูดตรงๆ คือมันเป็นมุกที่ฉบับปี 2000 (และหนังแนวสายลับอีกหลายๆ เรื่อง) ใช้กันมาเยอะแล้ว ซึ่งจริงๆ มุกซ้ำก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรอกครับ ขอให้เล่ามันส์ก็ยังพอจะกล้อมแกล้มไปได้ แต่นี่เล่าได้เรื่อยและจืดมาก

และจริงๆ ตอนไคลแม็กซ์หนังมีหมัดเด็ดอยู่นะครับ เป็นมุกที่ถือว่าสดใช้ได้แต่ด้วยความที่หนังมันเรื่อยมาตลอด เลยทำให้หมัดเด็ดที่ว่าไม่ออกฤทธิ์เท่าที่ควร

สรุปว่าหนังทั้งเรื่องจืดจริงๆ ครับ กลายเป็นว่าพอดูหนังฉบับนี้แล้วมันทำให้ผมชอบฉบับปี 2000 มากขึ้นเยอะ รวมถึงภาค Full Throttle ที่สมัยนั้นผมรู้สึกว่ามันสนุกน้อยนะ แต่มาตอนนี้ผมว่ามันสนุกกว่าภาคนี้เยอะเลย

ดาวครึ่งแบบราบๆ ครับ

(5/10)