สิ่งแรกที่ต้องบอกให้เตรียมตัวก่อนดูสารคดี Iron Fists and Kung Fu Kicks เรื่องนี้คือ ต้องทำใจกับช่วงต้นๆ สักหน่อยครับ เพราะมันมาพร้อมการตัดต่อที่ฉับไว ภาพเปลี่ยนฟึ้บฟั่บ คนที่มาให้สัมภาษณ์ประกอบก็มาแบบฟึ้บฟั่บ พูดง่ายๆ คือท่านอาจจะมึนได้ครับโดยเฉพาะถ้าท่านไม่ได้มีพื้นความรู้อะไรเลยเกี่ยวกับหนังกังฟู การนำเสนอมันจะรวดเร็วจนผมยังแอบมึน
หนังบางเรื่องยิ่งรู้รายละเอียดน้อยจะยิ่งดูสนุก และ I See You เรื่องนี้ก็อยู่ในข่ายนั้นครับ
ยอมรับครับว่าความอยากดู Child’s Play ฉบับใหม่นั้นไม่มากเท่าไร มันรู้สึกชาชินกับสารพัดหนังที่รีเมคหรือรีบูทจากหนังสยองในตำนานไปซะแล้ว เพราะส่วนใหญ่ก็สู้ของเก่าไม่ใคร่จะได้ ดูช้าดูไวก็ไม่ต่างกัน
Scary Stories to Tell in the Dark เรื่องนี้ใช้ได้เลยครับ เป็นหนังสยองแนวไขปริศนาล้างคำสาปบวกด้วยหนังสยองเรื่องสั้น (เพราะแต่ละตัวละครก็จะเจอเรื่องสยองเฉพาะตัวกันไป)
และแล้ว NCIS: New Orleans ก็อำลาจอไปในปีที่ 7 ครับ ยอมรับว่าใจหายเหมือนกันเพราะผมเพิ่งอำลา Hawaii Five-0 ไปหยกๆ นี่ต้องมาโบกมือลา NCIS: NOLA อีก และยังเป็นการอำลาไปพร้อมๆ กับช่อง Fox ไทยด้วย เหมือนอะไรที่คุ้นเคยพากันอำลาไปในเวลาไล่ๆ กัน
Color Out of Space อาจไม่ได้สมบูรณ์แบบเต็มร้อยน่ะนะครับ แต่สำหรับผม (ซึ่งชื่นชอบงานของ H. P. Lovecraft มากๆ) ขอบอกเลยครับว่าอะไรแบบนี้แหละที่ผมอยากเห็นบนจอมานานแล้ว
วาระเวลาที่ผมกำลังเขียนอยู่นี้ผมเพิ่งดูปี 10 จบไปครับ ดังนั้นการเขียนของผมก็จะออกแนวระลึกชาติสักหน่อยเวลาที่เขียนถึงปีเก่าๆ แต่ก็อยากบันทึกเอาไว้ครับ ว่านี่เป็นอีกหนึ่งซีรี่ส์ที่ดูจนจบ ตามดูต่อเนื่องยาวนานมานับสิบปี (แน่นอนว่ามีสปอยล์นะครับ บอกไว้ก่อนตรงนี้เลย)
ดูเรื่องนี้ด้วยเหตุผลเดียวครับ นั่นคือมีพี่ Nicolas Cage ขึ้นชื่อหราอยู่ ก็เลยตามมาดูเพื่อให้กำลังใจตามประสาคนคุ้นเคย
ผมดู Spider-Man ภาคนี้ไป 2 รอบครับ รอบแรกดูในฐานะหนังปิดเฟส 3 ของจักรวาล Marvel เป็นการดูต่อจาก Avengers: Endgame ส่วนรอบ 2 เป็นการเอามาดูต่อกันตั้งแต่ฉบับ Tobey ต่อด้วย Andrew ดูเพื่อเตรียมไปสนุกกับภาค No Way Home
ผมชอบ Last Christmas ตั้งแต่รอบแรกที่ดูครับ อาจไม่ถึงกับชอบแบบสุดๆ แต่โดยรวมแล้วผมชอบสิ่งที่หนังนำเสนอและชอบโทนของหนังครับ
หมื่นทิพ's Review 