ริชาร์ด เบลมอนท์ (Ryan Paevey) ตัวแทนบริษัทพัฒนาอสังหาฯ ที่เดินทางจากเมืองใหญ่ไปยังฟาร์มบ้านไร่ในมอนทาน่าเพื่อติดต่อขอซื้อเอามาทำเป็นรีสอร์ทครับ ซึ่งเจ้าของที่อย่างซาแมนต้า วอล์คเกอร์ (Erin Krakow) นั้นใจจริงก็ไม่อยากขายครับ เพราะมันคือที่ดินเก่าแก่ของครอบครัวเธอ แต่เผอิญว่าปัญหาทางการเงินกำลังบีบเธอเข้ามาทุกขณะ เลยทำให้เธอใกล้จะไม่มีทางเลือก

แล้วก็ตามสูตรครับที่ริชาร์ดกับซาแมนต้าจะต้องเริ่มต้นในแบบ “ต่างคนต่างไม่ต้องชะตากัน” อย่างริชาร์ดนี่ก็ไม่ค่อยจะชินกับการต้องมาอยู่กลางป่าเขา ส่วนซาแมนต้าก็มองว่านายคนนี้เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ แต่พอเวลาผ่านไปพวกเขาก็เริ่มเรียนรู้กันและกัน จนในที่สุดหัวใจสองดวงก็เริ่มสะกิดกันจนได้

หนังสูตรสำเร็จความรักสไตล์ Hallmark ครับ จริงๆ หนังแทบทุกเรื่องก็จะใช้สูตรประมาณนี้แหละ ที่เหลือก็แค่ว่าหนังออกมาลื่นไหลไหม ดาราเคมีเข้ากันได้ไหม ซึ่งกับเรื่องนี้ต้องยกนิ้วให้เลยครับ เพราะองค์ประกอบหลายๆ อย่างมันพอเหมาะพอดีกลมกล่อม จนทำให้หนังออกมาน่ารักและดูสนุกทีเดียว

ดาราคู่พระ-นางถือว่าเข้ากันได้พอดีครับ Krakow นั้นเสน่ห์กำลังดีจริงๆ เธอดูเป็นสาวแกร่งและฉลาด แต่ขณะเดียวกันก็ซ่อนความอ่อนแอหวั่นไหวบางประการอยู่ภายใน บทแบบนี้ Krakow เล่นได้ดีเสมอครับ ยิ่งแววตานี่บ่งบอกอารมณ์ภายในได้อย่างยอดเยี่ยม และขอชมทีมงานคอสตูมเลยที่เลือกชุดได้เหมาะ เธอดูเป็นสาวบ้านไร่จริงๆ แต่ขณะเดียวกันก็สวยสง่าในเวลาเดียวกัน ส่วน Paevey นั้นบทบาทอาจดูเป็นรองนางเอกอยู่นิดๆ แต่เคมีของเขาก็เข้ากันได้กับ Krakow ส่งให้พวกเขาดูเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน

จังหวะจะโคนในการที่ต้นรักของพวกเขาค่อยๆ ก่อตัวนี่ถือว่าทำได้พอเหมาะครับ บทสนทนาสามารถรับส่งอารมณ์โรแมนติกได้แบบกำลังดี (คือพอจะหวานนิดๆ แต่ไม่เลี่ยนหรือดูเป็นสูตรหนังจนเกินไป) และที่ผมชอบเป็นพิเศษคือ Soundtrack ในเรื่องที่คัดมาได้เข้ากับอารมณ์ของแต่ละฉากอย่างมาก และที่สำคัญคือได้อารมณ์คันทรี่อีกด้วย

อีกอย่างที่ Hallmark มักจะคัดเลือกได้ดีเสมอคือโลเกชั่นครับ ในเรื่องนี้ไปถ่ายทำกันในแคนาดา (ไม่ใช่ในมอนทาน่าจริงๆ) แต่เลือกสถานที่ได้สวยครับ บรรยากาศดูเขียวขจีสดใส ภาพบ้านไร่เรือนไม้ในเรื่องก็ดูสวยมากๆ ยิ่งตอนประดับไฟยามราตรีนี่ยอมรับเลยครับว่าโรแมนติกสุดๆ ไปเลย

ถือเป็นหนังรักสไตล์ Hallmark ที่ทำได้ดีอีกเรื่องครับ แมเ้ตัวหนังจะลงสูตรเป๊ะๆ จนเดาเรื่องได้หมดก็เถอะ แต่เพราะดาราที่เล่นกันได้ดี จังหวะการนำเสนอที่ออกรส ก็เลยทำให้สูตรสำเร็จเก่าๆ อันนี้ได้ผลแบบน่าพอใจขึ้นมา

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)