ผู้ที่ชื่นชอบหนังแนวธุรกิจหรืออยากจะเห็นภาพของพวกนักธุรกิจชั้นสูงชาวอเมริกันแบบชัดๆ ล่ะก็ เรื่องนี้เหมาะเหม็งอย่างมากครับ

บั๊ด ฟ็อกซ์ (Charlie Sheen) ชายหนุ่มผู้ต้องการจะมีชีวิตดีๆ ประสบความสำเร็จ และเป็นที่ยอมรับของสังคม (ซึ่งก็เหมือนหนุ่มไฟแรงทุกคนน่ะแหละ) เขาจึงได้ติดต่อกับ กอร์ดอน เก๊กโค่ (Michael Douglas – ซึ่งคว้าออสการ์ไปจากการแสดงที่สุดเฉียบคมนี้) นักธุรกิจพันล้านผู้ทำได้ทุกอย่างเพื่อความร่ำรวยของตน แล้วบั๊ดก็เริ่มเข้าสู่โลกของกอร์ดอน นั่นก็คือ การหลอกลวง การทุจริต และการทำสิ่งที่ผิดต่อกฎหมาย ทุกหนทางเพื่อเงินและอำนาจ แล้วบั๊ดจะจมดิ่งไปกันมันหรือไม่ โปรดติดตามครับ

กำกับโดย Oliver Stone ผู้ที่ชอบทำหนังชำแหละอเมริกันชนครับ แง่มุมต่างๆ ของความเป็นมะกันและประวัติศาสตร์การเมือง พี่แกโปรมากทีเดียวสำหรับแนวนี้ และเรื่องนี้ก็ตามนั้นครับ เรื่องของหนุ่มไฟแรงที่อยากจะมีอนาคตดีๆ แล้วในที่สุดก็เจอนักธุรกิจเก๋ามานำทางไปสู่ความสำเร็จ แต่ขณะเดียวกันมันก็เป็นทางที่ไม่สะอาดด้วย เฮ่อ มันก็แบบนี้ล่ะครับ ในโลกนี้เรื่องการโกงมันเกิดขึ้นอยุ่ทุกที่ทุกเวลาอยู่แล้ว เราก็ต้องระมัดระวังที่จะตกเป็นเหยื่อ และเราก็ต้องอย่าไปเป็นคนโกงซะเองล่ะ

Sheen ไปได้สวยครับกับบทบั๊ด เขาดูเป็นหนุ่มสมองไวและใฝ่หาความสำเร็จจริงๆ, Martin Sheen พ่อแท้ๆ ของเขาก็มาเล่นเป็นคาร์ล ฟ็อกซ์ พ่อของบั๊ด พ่อลูกมาเล่นเป็นพ่อลูกกันจริงๆ ครับ ซึ่งตอนแรก พี่ Oliver มีตัวเลือกบทคาร์ลนี่สองคนครับ คือ Jack Lemmon กับ Martin Sheen ต่อมาพี่แกก็ตัดสินใจให้ Charlie เป็นคนเลือก และเขาก็เลือกพ่อตัวเองมาเล่น ซึ่งผมถือว่าเป็นการเลือกที่ถูกต้องครับ เพราะบทนี้มันต้องอาศัยมากกว่าการแสดง มันต้องทำให้คนดูรู้สึกว่าพ่อลูกคู่นี้ผูกพันกันจริงๆ ถึงจะได้อารมณ์ และบทแบบนี้มันเหมาะกับ Martin มากกว่าครับ เพราะท่าทางของตัวละครคาร์ลนั้นมันต้องจริงจังและดูถ่อมตัว แต่ขณะเดียวกันก็ต้องมีลักษณะผู้นำอยู่ในตัว ซึ่งคุณลักษณะดังกล่าว ในตัว Martin จะมีเด่นชัดกว่าครับ

แต่คนที่ยอดเหนือยอด เยี่ยมเหนือเยี่ยมย่อมหนีไม่พ้น Michael Douglas กับบทที่นำเขาไปสู่รางวัลออสการ์ ซึ่งสมควรแล้วครับ ตอนแรกพี่เว่อร์แกจะให้ Richard Gere หรือไม่ก็ Warren Beatty มารับไป แต่ก็โชคดีเช่นกันที่ Douglas คว้าไปได้ เพราะถ้าพูดถึงความเลือดเย็นล่ะก็ ไม่มีใครแสดงได้ดีเกินเขาคนนี้ครับ เอาแค่แววตาแบบโกงๆ เนี่ย ต้อง Douglas ครับ พี่แกเหมือนกับอสรพิษที่พร้อมจะฉกเหยื่อทุกเวลา ในเรื่องพี่แกก็เล่นได้ร้ายแบบสุดๆ แต่ไม่ได้โอเวอร์จนเกินไป สมจริงดีแท้จนแทบจะเป็นภาพลักษณ์ติดตัวแกไปเลยครับพักนั้นน่ะ

สำหรับ คนที่อยากตะลุยโลกธุรกิจ หนังเรื่องนี้เหมาะทีเดียวครับ มันอาจจะไม่ได้เปิดเผยกลโกงอะไรมาก แต่มันก็ทำให้คุณรู้ได้ว่า โลกที่คุณกำลังจะไปข้องเกี่ยวนั้นมันไม่ได้มีแต่ด้านสว่างเท่านั้น

ดู แล้วก็น่ากลัวนะครับและน่าเสียดายไม่น้อย เพราะความจริงแล้วผมว่าไอ้ระบบเศรษฐกิจเนี่ยมันทำขึ้นเพื่อเอื้อความสะดวก ให้คนเราในการแลกเปลี่ยน แต่ไปๆ มาๆ คนเรานี่แหละที่เป็นผู้ทำให้ระบบกลายมาเป็นอาวุธแบบเนี้ย เนี่ยคับ สงครามในยุคนี้ไม่ต้องใช้ระเบิดหรืออะไรแล้ว แค่ทำลายระบบเศรษฐกิจของชาตินั้นๆ ให้ย่อยยับ ก็สร้างความรุนแรงได้ไม่แพ้ระเบิดนิวเคลียร์เลยทีเดียว

จะมีอำนาจก็ ไม่ว่า จะหาเงินมากๆ ก็ไม่ว่า แต่ทำไมต้องหาทางโกงและทำลายกันด้วยล่ะครับ หาแบบดีๆ สุจริตและไม่ทำร้ายใครไม่ได้เหรอไงกันฮะ เฮ่อ อย่างที่ผมเคยบอกน่ะแหละ รวยแล้วไง ถ้าใจไม่รู้จักพอ มันก็ยังมองว่าตัวเองจนอยู่ดี แบบนี้ตายก็ไม่มีทางตาหลับหรอกครับ

สองดาวครึ่งครับ

(7.5/10)