Mr. Boogedy (1986) คือหนังความยาว 45 นาทีที่ค่าย Walt Disney ทำออกมาฉายทางโทรทัศน์ในรายการ “โลกสุขสันต์ของดิสนี่ย์” นะครับ ซึ่งตัวหนังก็ทำออกมาได้สนุก น่าติดตาม ดูได้ทุกคนในครอบครัว (แม้จะมีความน่ากลัวบ้างนิดๆ ก็ตาม)
นี่คือหนังในความทรงจำของผมครับ จำได้ว่าเคยดูครั้งแรกทางรายการ โลกสุขสันต์ของดิสนี่ย์ ที่จะเอาหนังมาฉายตอนเช้าวันเสาร์ (หรืออาทิตย์ อันนี้ก็จำได้ไม่แม่นน่ะครับ) ทางช่อง 5
หนังตลกผสมแอ็กชันในความทรงจำเลยครับ เพราะหนังสนุกเกินคาด
เมื่อคุณคบหาดูใจ เริ่มต้นที่จะรักใครสักคน คุณอาจเจอเรื่องยากลำบากระหว่างทาง หลายครั้งคุณอาจต้องทน และคิดว่าทำไมเราถึงต้องทนอยู่ฝ่ายเดียว อีกฝ่ายจะเข้าใจและรับรู้ไหมว่าเราต้องทนอะไรบ้าง? บางทีเราอาจจะไม่รู้เลยว่าทั้งเราและอีกฝ่ายต่างก็ต้องเจอกับห้วงเวลาที่ยากลำบากไม่น้อยไปกว่ากัน
หนังตลกฮาร้อยล้านของพระเอกหน้ายาง Jim Carrey ในบททนายความจอมกะล่อน เฟลทเชอร์ รี๊ด ที่โกหกเป็นไฟเสมอ ไม่ว่าจะในศาลก็แหลปั้นเรื่องยังไงก็ได้เพื่อให้ลูกความพ้นผิด
เจ๊ Queen Latifah นี่เป็นดาราที่พล่ามได้ฮามากคนหนึ่งนะครับ เหมือนเจ๊ Whoopi Goldberg แต่ออกจะห่ามกว่าเยอะ ผมดูหนังที่เจ๊แกเล่นทีไรล่ะได้ฮาทุกรอบ ไม่ก็ประทับใจการแสดงของเธอไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เสียงยังดีอีกต่างหาก อ้ะ คิดดู การที่คุณเธอได้มารับบทคนขับแท๊กซี่ปากตะไกรด่าใครต่อใครไปสามบ้านเจ็ดบ้านนี่เหมาะสมนักแล
นี่คือหนังว่าด้วย “ความรัก” ที่รวมมิตรทั้งรักครั้งแรก รักหนุ่มสาว รักพ่อลูก รักพี่น้อง รักชีวิต รวมไปถึงรัก “แต่ละวัน” ที่คุณตื่นขึ้นมา…
แจ๊ค แฮร์ริสัน (Jeff Goldblum) กับ จิล เทอร์เนอร์ (Ed Begley Jr.) สองนักข่าวหัวเห็ดที่ถูกส่งตัวมายังเมืองทรานซิลเวเนีย ดินแดนที่เราๆ ท่านๆ น่าจะคุ้นดีเพราะมันคือเมืองในนิยายแดร็กคูล่าใช่ไหมครับ แต่สองนักข่าวของเรามาเพราะมีคนแจ้งข่าวไปว่า ปีศาจแฟรงเก้นสไตน์ตัวจริงเป็นๆ ยังมีชีวิตอยู่ที่นี่ พวกที่ท่านเลยตรงดิ่งมาตามล่าหาความจริง
ครอบครัวคือพื้นฐานที่มีความสำคัญอย่างหนึ่งสำหรับชีวิตคนครับ เพราะถ้ามีครอบครัวที่ดี ที่คอยประคับประคอง คอยรับฟ้งสิ่งที่อยู่ในใจของเรา แนะนำแนวทางในการดำเนินชีวิต รวมถึงให้กำลังใจเราในวันที่เจอกับปัญหาแล้วล่ะก็ จะเท่ากับเรามีแต้มต่อสำคัญ ในการตั้งหลักชีวิตได้
หมายมั่นไว้แต่แรกว่าจะเขียนหนังทุกเรื่องที่ดูลงในบล็อกให้เป็นฐานข้อมูล แนะนำให้เพื่อนๆ ได้รู้จักกับหนังสารพัดแนว สารพัดเรื่อง แต่ที่นี้พอพิจารณาดูแล้วพบว่ามันเยอะมาก จนหากเขียนทุกเรื่องยาวๆ หมดมีหวังสองชาติเศษก็เขียนไม่เสร็จ
หมื่นทิพ's Review 