เรื่องมาเริ่มตรงที่ ก๊วยเจ๋ง (กั๊วะจุย, Phillip Chung-Fung Kwok) และอึ้งย้ง (หวังซู่อี้, Gigi Wong) กลับมาเกาะดอกท้อ แต่กลับพบว่าเหล่าอาจารย์ของก๊วยเจ๋งถูกสังหาร แล้วค้างคาวเหิน กัวเต็งอัก (เจียนเซิน, Chan Shen) ก็บอกกับก๊วยเจ๋งว่าคนทำก็คือมารบูรพา อึ้งเอี๊ยะซือ (กวนฟง, Kwan Fung)

แต่แล้วด้วยความฉลาดของอึ้งย้งเลยกระชากหน้ากากคนผิดตัวจริงออกมาได้ แล้วจากนั้นหนังก็ตัดมาเล่าถึงช่วงที่เอี้ยก้วย (ฟู่เซิง, Fu Sheng) เติบโตและได้รับการสอนสั่งบนเกาะดอกท้อ แต่ด้วยความที่อึ้งย้งกลัวว่าเอี้ยก้วยจะกลายเป็นคนไม่ดีเหมือนพ่อ ก๊วยเจ๋งเลยตัดสินใจพาเอี้ยก้วยไปฝากตัวกับเหล่านักพรตที่อารามเต็งเอี๊ยง สำนักช้วนจิน แล้วเรื่องก็จบลงโดยที่เซียวเหล่งนึ่งยังไม่ปรากฏโฉมครับ

ร่วมด้วย หลงเทียนเสียง (Lung Tien Hsiang) เป็นเอี้ยคัง, หลินซิ่วจุน (Lam Sau Kwan) เป็นมกเนี่ยมชื้อ, เหวินเชียะเอ๋อ (Wen Hsueh Erh) เป็นก๊วยพู้, หวังลี่ (Wang Li) เป็นพิษประจิม อาวเอี๊ยงฮง, เฉินเสี่ยวหาว (Chin Siu Ho) เป็นบู๊ซิวบุ๋น, เจียงเซิน (Chiang Sheng) เป็นฮั่วตู, หลี่ซิ่วเสียน (Danny Lee) มารับเชิญแป๊บๆ ในบทอาวเอี๊ยงเค๊ก, ลุฟง (Lu Feng) เป็นเตียจี้เกง, จูเค่อ (Chu Ko) เป็นต้าเอ่อปา, หวังชิงเหอ (Wong Ching Ho) เป็นนักพรตเฮ้งชู่อิด และหนังก็กำกับโดย จางเชอะ (Chang Cheh) ครับ โดยได้เหง่ยคัง (Ni Kuang) มาร่วมกันดัดแปลงบทกับจางเชอะ (Chang Cheh) เช่นเคย

ภาคนี้ก็เย็บรวมเลยครับ เอาช่วงท้ายของภาคก๊วยเจ๋งมาบวกกับช่วงต้นของภาคเอี้ยก้วย ซึ่งผลที่ออกมาก็เป็นดังนี้

ช่วงต้นจริงๆ ใช้ได้นะครับ โดยเฉพาะตอนที่อึ้งย้งไขคดี ผมว่าหนังเล่าได้ไม่เลว และหวังซู่อี้ก็เล่นเป็นอึ้งย้งได้ไม่เลวด้วย เธอดูฉลาดหัวไวใช้ได้ทีเดียว แต่หนังเริ่มจะมาอ่อนพลังลงในส่วนของเรื่องเอี้ยก้วยครับ คือกลายเป็นว่าครึ่งหลังหนังใช้เวลาไปกับการที่เอี้ยก้วยโดนก๊วยพู้กับพวกกลั่นแกล้งเสียเยอะ หนังเลยไม่ค่อยไปไหนเท่าไหร่ แม้ช่วงท้ายจะมีคิวบู๊มันส์ๆ มาเสิร์ฟก็ตาม แต่บางอย่างก็ดูยังไม่ลงตัวนัก

จริงๆ ผมว่าฟู่เซิงดูไม่เลวกับบทเอี้ยก้วยนะครับ เขาดูฉลาด มีความแกมโกงอยู่ แต่ด้วยความที่เหตุการณ์ในเรื่องมันไม่ค่อยมีอะไร เราเลยไม่ค่อยได้เห็นเอี้ยกวยในมุมอื่นๆ นอกจากมุมโดนแกล้งและหาทางเอาคืนพวกก๊วยพู้ แล้วบางอย่างพอมานึกดูก็รู้สึกแหม่งๆ อย่างการที่ตอนท้ายกลายเป็นว่าเอี้ยก้วยกับบู๊ซิวบุ๋นกลายเป็นเหมือนคู่หูคู่ฮากันซะงั้น และความแหม่งก็ยิ่งหนักขึ้นยามที่เอี้ยก้วยทีเล่นทีจริงจนทำให้ซิวบุ๋นตาย

ส่วนเรื่องคิวบู๊จริงๆ ก็ทำได้มันส์อยู่ แต่ถ้ามองในแง่คนคุ้นเคยกับมังกรหยกแล้วก็ออกจะแปลกๆ น่ะครับ เพราะบอสใหญ่ของภาคนี้กลายเป็นฮั่วตู ซึ่งตามไทม์ไลน์ก็พอเข้าใจได้ แต่กลายเป็นว่าวรยุทธของฮั่วตูนี่ร้ายกาจในระดับที่เกือบจะกวาดช้วนจิจเหี้ยนทั้งสำนัก และร้ายกาจถึงขนาดประมือกับก๊วยเจ๋งได้อย่างสูสีด้วย ซึ่งก็พอเข้าใจน่ะครับว่าอยากให้มีการบู๊แบบมันส์ๆ ปิดท้าย ในเรื่องคิวบู๊น่ะมันส์อยู่ แต่ในแง่ของเรื่องราวแล้วก็ดูจะดัดแปลงจากนิยายไปไกลเหมือนกัน

โดยรวมแล้วก็ถือว่าความเพลินดร็อปลงมาพอสมควรเลยครับ ช่วงต้นน่ะพอไหว แต่ช่วงเอี้ยก้วยนี่ออกจะธรรมดาไปหน่อย แล้วยังบวกด้วยความแหม่งในบางประการอีก – บางช่วงดูไปแล้วแทบจะอุทานเลยว่า “ไม่ใช่และ” – เลยทำให้ภาคนี้อาจไม่ค่อยน่าจดจำนัก แม้คิวบู๊จะจัดหนักสไตล์จางเชอะและกลุ่มจอมโหดก็ตาม

ไม่ถึงสองดาวครับ

(5.5/10)