ก่อนดูนี่ก็แอบคิดลบกับหนังเหมือนกันครับ ประมาณว่ามาแล้วอีกแล้ว หนังเกรดรองพะยี่ห้อแอ็คชั่น ก็คิดเหมือนกันว่าคงจะอีหรอบเดียวกับอีกหลายๆ เรื่อง แต่พอดูไปดูมา อ้าวเฮ้ย ใช้ได้อยู่นั่น

หนังมาในแนวคู่หูต่างวัยครับ คนหนึ่งคือ นักฆ่าอาชีพนามว่าทอมมี่ (Josh Duhamel) ที่เริ่มมีปัญหาทางสายตาเลยส่งผลให้ทำงานพลาดจนพี่ท่านต้องระเห็จหนีจากลอนดอนมาอยู่ลอสแอนเจลิส โดยเขาทำงานให้เบนสัน (Rick Hoffman) เจ้าพ่อจอมกร่างประจำถิ่น แล้วทีนี้เบนสันน่ะมีลูกชายสุดเนิร์ดนามว่าจูเลี่ยน (Jeremy Ray Taylor) ซึ่งเบนสันเองก็ทนควมเนิร์ดของลูกไม่ไหว จนต้องขอให้ทอมมี่ช่วยเทรนจูเลี่ยนให้เป็นชายชาตรีซักที เรื่องบ้าๆ บอๆ ก็เลยตามมาครับ

ดูแล้วนึกถึง Old Guy ครับ ถือว่ามาทางเดียวกัน แต่ผมออกจะเพลินกับเรื่องนี้มากกว่านะ อย่างแรกเลยคือ Duhamel กับ Taylor เข้าคู่กันได้ไม่เลวครับ รายแรกก็มาในแนวเก๊กๆ เท่ห์ๆ แต่ก็มีโก๊ะบ้างเป็นพักๆ ส่วนรายหลังนี่ก็เนิร์ดกันเต็มที่ไปเลย ความเพลินของหนังมันเลยบังเกิดเพราะการเจอกันของ 2 คนนี้นี่แหละครับ ตอนช่วงต้นๆ อาจจะเรื่อยๆ นิดหน่อย แต่พอคู่นี้ได้มาเจอกันมันก็เริ่มสนุกขึ้น แม้จะไม่ถึงกับมันส์มากฮามากก็ตาม แต่ผมว่าได้เลยครับสำหรับหนังแนวบัดดี้แบบนี้

อย่างหนึ่งผมว่าหนังมันทำออกมาพอดีด้วยล่ะครับ คาแรคเตอร์ของ 2 ตัวนำถือว่ากำลังเหมาะ ไม่ได้สุดโต่งเกินหรือจืดเกิน ถือว่าเพลย์เซฟอยู่ในระดับกลางๆ ค่อนไปทางบวก Duhamel จริงๆ ผมว่าแกเล่นสไตล์นี้ได้ดีนะ บทแบบตัวเอกที่กึ่งเท่ห์กึ่งโก๊ะ ไม่ได้เท่ห์จ๋าหรือโก๊ะจนหลุดกรอบ ดูแล้วยังมีรัศมีความเป็นพระเอกอยู่ ส่วน Taylor ก็อาจไม่ถึงกับเด่นมากๆ แต่ก็ชูรสให้หนังได้ไม่เลว นายคนนี้เคยเล่นเป็นเบน หนึ่งในกลุ่มลัคกี้เซเว่นแห่ง It มาก่อนครับ บอกไว้เผื่อใครนึกออก

ผมว่าหนังเพลินดีครับ ดาราก็เล่นกันได้ นอกจาก 2 ตัวนำแล้วก็ยังมี Hoffman ที่บทกวนประสาทแบบนี้ต้องยกให้เขาเลย แล้วก็ Aidan Gillen ที่ผมชอบพี่แกมากๆ จากบทตัวร้ายใน Shanghai Knights มาเรื่องนี้ก็มาร้ายอีกเช่นเดิม แต่ก็เป็นร้ายสายฮาครับ ซึ่งพี่แกก็ทำได้ดีเหมือนเดิม แล้วเรายังจะได้เจอ Arnold Vosloo หรือพี่อิมโฮเทปแห่ง The Mummy มาแจมนิดหน่อยตอนเริ่มต้น แล้วก็ยังมี Neil Sandilands กับ Brandon Auret มารับบทพี่น้องแม็ครอรี่ที่จริงๆ ผมว่าบทสามารถดันให้เด่นกว่านี้ได้ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ เท่าที่เป็นอยู่นี่ก็ถือว่าโอเคอยู่ล่ะ

หนังกำกับโดย Allan Ungar ที่เคยร่วมงานกับ Duhamel มาก่อนในเรื่อง Bandit นี่ก็ว่าจะตามหาดูอยู่เหมือนกันเพราะเขาว่าเพลินกว่าเรื่องนี้ ส่วนเรื่องนี้ผมถือว่าใช้ได้ครับ ไม่ได้ดีจัดๆ แต่ก็เพลินแบบเรื่อยๆ ในแง่แอ็คชั่นไม่เด่นมากนัก อันนี้ต้องบอกไว้ก่อนครับ หรือในแง่ฮาก็อาจไม่ถึงขั้นฮาแตก แต่มันก็พอจะสนุกอยู่เหมือนกัน ถ้าถามว่าชอบมุกไหนสุดก็คงเป็น “สตรอว์เบอร์รี่ไม่ใช่เบอร์รี่” นั่นแหละครับ ผมว่าจังหวะมันได้เลยตอนนั้นน่ะ

ก็ไม่เลวนะครับ ดูเอาเพลินเอาฮาได้อยู่ ขอเพียงไม่คาดหวังมากก็น่าจะโอเคครับ

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)