จอช โคแว็กซ์ (Ben Stiller) ผู้จัดการอพาร์ตเมนต์หรูกลางกรุงนิวยอร์กที่ทำงานอย่างดีเยี่ยมมาตลอด ทั้งยังผูกมิตรกับผู้อยู่อาศัยทุกคนอย่างเป็นกันเอง และหนึ่งในคนที่เขาสนิทที่สุดก็คือ อาร์เธอร์ ชอว์ (Alan Alda) มหาเศรษฐีนักลงทุนที่จอชเองก็เอาเงินมากโขไปฝากให้เขาช่วยลงทุน ทั้งเงินตัวเองและเงินกองทุนของพนักงาน ก็หวังว่ามันจะได้ผลตอบแทนทวีคูณคืนมาให้กับทุกคนด้วยนั่นแหละครับ

แต่ก็เกิดเหตุไม่คาดฝันเมื่อชอว์ถูกจับดำเนินคดีฐานฉ้อโกง ส่งผลให้เงินทั้งหลายที่จอชฝากล่องจุ๊นไป มิหนำซ้ำชอว์ยังไม่มีทีท่าว่าจะสำนึกผิดแต่อย่างใด ในที่สุดจอชและพรรคพวกเลยวางแผนที่จะปล้นเอาทรัพย์สินของชอว์มาเพื่อนำเงินมาคืนทุกคน

ดูแล้วนึกถึง Ocean’s Eleven น่ะครับ รวมทีมกันปล้น มีช่วงเตรียมการที่เน้นความฮา และช่วงลงมือที่ใส่ความลุ้นลงไป ก่อนจะสรุปเรื่องราวด้วยจุดพลิกผันที่ให้คนดูแอบลุ้นต่ออีกหน่อย ว่าพวกเขาจะทำได้ไหม และทำได้อย่างไร

ว่าตามจริงหนังก็ดูเพลินๆ ครับ อาจไม่ถึงกับเยี่ยมยอดมากมาย หมายถึงมันก็พอขำพอยิ้ม การโจรกรรมตอนท้ายก็ไม่ได้มีแผนสุดยอดจนทำเราอึ้ง แต่ก็ถือว่าไม่เลว และที่ผมชอบมากหน่อยคือบทสรุปของเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกบวกกับตัวเอกอย่างจอชมากๆ

จุดดีจุดสำคัญของหนังเรื่องนี้คือความดีความซื่อของจอชครับ พี่แกดูเป็นพระเอกจริงๆ เป็นคนตรงๆ น่ารัก และหวังดีกับทุกคน ไม่มัวแต่ห่วงตำแหน่งหน้าตาของตนเอง เขาพร้อมจะชนกับทุกคนที่ทำผิดโดยเฉพาะคนที่เอาเปรียบเพื่อนร่วมงานของเขา ตามด้วยการรับผิดชอบในการกระทำของตน คือพี่แกดูแมนมากหล่อมากน่ะครับ ว่างั้นเลยแล้วกัน

Ben Stiller ก็เหมาะกับบทนี้ครับ เล่นได้ดี อยู่ในระดับพอดีไม่ได้จัดจ้านเว่อร์หรือเป้นการ์ตูนเกินเหตุ เลยทำให้เรารู้สึกโอเคที่จะเอาใจช่วยเขาให้ทำสำเร็จ แล้วยิ่งตอนจบนั้นทำให้บทจอชนี่กลายเป็นโรบินฮู้ดไปเลยล่ะครับ

และนั่นคือจุดที่ผมชอบที่สุดครับ นอกนั้นถ้าให้ว่าตามจริงหนังก็ออกมาเพลินๆ ดูได้เรื่อยๆ แต่ก็ไม่มีอะไรเด่นมากมาย นอกจาก Stiller ที่เล่นได้ดีแบบพอดีแล้ว Alda ก็เป็นอีกคนครับที่เหมาะมากกับบททำนองนี้ เขาดูเป็นคนดีก็ได้ หรือจะร้ายแบบหัวหมอก็ได้เช่นกัน ส่วนดาราเจ้าอื่นก็อยู่ในระดับกลางๆ ครับ

แต่คนที่ผมยังสับสนอยู่จนถึงทุกวันนี้ก็คือ Eddie Murphy ที่ระยะหลังนี่เขาเหมือนจะเล่นบทเกินๆ เยอะ ดูเว่อร์และบางครั้งก็ดูน่ารำคาญ ก็ไม่รู้จะบ่นหรือชมเขาดีน่ะครับ แต่มันรู้สึกว่าพี่แกเล่นเป็นกุ๊ยได้ดูกุ๊ยมาก เหมือนมากจนผมมองแกเป็นกุ๊ยจริงๆ และอดหงุดหงิดยามเจอไม่ได้… นั่นน่าจะแปลว่าแกเล่นดีเน้อะ แต่กระนั้นก็เถอะครับ บทของพี่แกบางทีก็ทำให้หนังดูเกินจนเสียกระบวนไปเหมือนกัน

ถือเป็นหนังที่ดูได้เรื่อยๆ ของ Brett Ratner ครับ แกก็กำกับได้โอเค แม้จะเทียบกับงานลื่นๆ สมัยก่อนอย่าง Rush Hour ไม่ได้แต่ก็ยังถือว่าไม่ผิดหวังครับ ยังพอฮาพอสนุก ตื่นเต้นบ้างพอประมาณ อย่างน้อย Stiller ก็เอาหนังเรื่องนี้อยู่ครับ

รู้สึกดีเพราะความดีของพระเอกเลยนะเนี่ย… ครับ แม้แกจะปล้นก็เถอะ แต่ก็เป็นการปล้นเอาคืนคนที่โกงพวกเขาไปก่อน ผมคงไม่สรุปเรื่องผิดถูกครับ แต่บอกได้แค่ว่า ตอนจบนั้นผมชอบแฮะ รู้สึกดีกับจอชมากขึ้นก็ตอนจบนี่แหละ จากเดิมชอบพี่แกอยู่แล้ว พอตอนจบมาถึงนี่คะแนนบวกมาตรึมเลยครับ นี่แหละพระเอกตัวจริง

สองดาวกว่าครับ

(6.5/10)