ตอนที่ 4 ของนักสืบนักปรุง เฮนรี่ รอสส์ (Dylan Neal) ครับ หนนี้เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อเขารับงานจัดเมนูอาหารให้กับงานเลี้ยงฤดูร้อนของครอบครัวเวสตัน ที่จัดว่ามั่งมีระดับเศรษฐีทีเดียวครับ โดยเขาก็ชวนแม็กกี้ (Brooke Burns) ตำรวจสาวคู่ใจของเขาไปร่วมงานด้วย
ใครที่คาดหมายว่าหนังเรื่องนี้จะจัดเต็ม Effect กระหน่ำแอ็กชัน อุดมฉากเร้าใจลุ้นระทึกแบบที่หนังแนวภัยพิบัติส่วนใหญ่มักจะเป็นกันล่ะก็ ขอบอกตรงนี้เลยครับว่า Only the Brave ไม่ใช่อะไรแบบนั้น
ใครคาดหวังว่าจะได้ดูหนังผจญภัยสไตล์ไซอิ๋วแบบที่หลังๆ เขาทำกันออกมาเยอะแยะมากมายหลายเวอร์ชั่นล่ะก็ ต้องขอบอกไว้ก่อนเลยครับว่า เวอร์ชั่นนี้ไม่เน้นแอ็กชันหรืออภินิหาร แต่ไปเน้นดราม่าซะละมากกว่า
เรื่องราวของบ้านผีสิงชื่อดังอย่าง อมิตี้วิลล์ ยังสามารถเอามาหากินได้อยู่เรื่อยๆ ครับ แม้ส่วนมากจะไม่เข้าเป้าก็เถอะ แต่อย่างน้อยทำออกมาป้อนตลาดหนังแผ่น/หนังออนไลน์ ก็ยังพอมีคนติดตามอยู่บ้าง
คิดอยู่พักหนึ่งว่าจะเขียนดีไหม แต่สุดท้ายก็บอกตัวเองว่าเขียนๆ ไปเถอะ 555 ซึ่งก็ต้องออกตัวก่อนว่าผมอาจมองไม่เหมือนคนอื่นเท่าไรนะครับ เพราะดูแล้วหนังเรื่องนี้กระแสดี คนชมเยอะ ซึ่งจริงๆ หนังมันก็มีดีนั่นแหละ เพียงแต่อาจไม่ใช่ทางของผม
ทาง WB และ DC ก็ไม่พลาดโอกาสที่จะทำเวอร์ชั่นการ์ตูนออกมาป้อนตลาดครับ อย่าง Batman นี่ทำออกมาทุกปี บางปีก็มากกว่า 1 ตอน ซึ่งหากมองในแง่คุณภาพแล้ว ก็ถือว่าไม่เลว
ยอมรับว่าผมไม่คุ้นกับซีรี่ส์ชุดนี้เลยครับ แม้จะเห็นมีฉายทาง Mono29 ก็เถอะ แต่มันไม่แนวจริงๆ สงสัยเลยวัยเลยมั้ง (555) เคยพยายามดูเอาขำ มันก็พอขำครับ แต่ก็ไม่ได้ติดหรืออยากติดตามอะไร
ในฐานะที่ผมเป็นติ่งพี่แบทมาตั้งแต่สมัยเพิ่งรู้จักวิธีใส่วีดีโอเข้าเครื่องเล่น ก็ขอจำกัดความเลยว่าหนังเรื่องนี้มันทำให้ผม “ขำจนต้องร้องขอชีวิต!!” เล่นมุกเกี่ยวกับแบทแมนได้สุดยอดเหลือจะเอ่ยเลยเชียว
หนังแนวนี้นี่ผมชอบอยู่แล้วครับ ประเภทไซไฟมิติพิศวงและเล่นกับลูปเวลาเนี่ย ขอให้ทำออกมาเถอะครับ พร้อมดูเสมอ ไม่ว่าจะทุนต่ำหรือทุนสูงก็เถอะ
เรื่องนี้สำหรับผมแล้ว ถือว่าเป็นหนังของ John Woo ที่ผมชอบน้อยที่สุดครับ
