เอาให้ตายครับ เอาให้มันจบๆ ไป อยากบอกว่าหนังของพี่แกถ้าลองว่าเล็ดรอดเข้ามาในบ้านเราล่ะผมดูเรียบวุธแน่นอน
เอาให้ตายครับ เอาให้มันจบๆ ไป อยากบอกว่าหนังของพี่แกถ้าลองว่าเล็ดรอดเข้ามาในบ้านเราล่ะผมดูเรียบวุธแน่นอน
สลับกันบ้างนะครับ หนังดังกับหนังเงียบๆ อันนี้ก็เก่าแล้วครับ ไม่ดังเท่าไห่ แต่ชื่อชั้นดาราก็พอมีบ้าง นั่นคือ Kim Basinger สุด Sexy ที่เริ่มเหี่ยวขึ้นเรื่อยๆ ของผมนะครับ (โอ้ แต่ตอนเธอสาวนี่สุดยอดนะครับ ไว้จะเอาหนังเธอมาแนะนำครับ โปรดติดตาม แต่เธอเซ็กซี่สุดยอดจริงๆ ครับ)
คำถามใหญ่ที่ยังคาหัวผมมาจนทุกวันนี้คือ ลุง Harrison Ford ของผมเนี่ยจะกลับมารับบทเป็นอินเดียน่า โจนส์อีกรอบไหวหรือเปล่า ไอ้ความชราน่ะไม่เท่าไห่ครับ อย่างปู่ Sean Connery แกยังแก่แต่เท่ห์เลย แต่มาลุง Ford ของผมนี่ชราแล้วเหลาเหย่ยังไงก็ไม่ทราบ มาเรื่องนี้ยิ่งไปกันใหญ่เลยครับ
สิ่งแรกที่อยากจะบอกเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ก็คือ Soundtrack แซ่บมากครับ แต่ละเพลงเลือกเอามาใช้ประกอบในหนังได้อย่างพอเหมาะ เสริมความลื่นให้กับหนังได้อย่างเด็ดเลย
มานึกถึงตอนนี้ผมก็ขำนะ ผมมักบ่นๆ บ่อยๆ ว่าดูหนังเห่ยๆ แบบย้อมแมวมาเยอะ ประเภทที่หนังมันสำหรับลง VDO แต่พอมาบ้านเราดันมีบริษัทหัวเสโฆษณาซะเข้าใจว่านี่ต้องเป็นหนังใหญ่แน่ และพอดูปุ๊บก็นิ่งทุกรอบ บางทีก็เสียดายตังค์ แต่ที่ฮาคือแม้จะเจอแบบนั้นตลอด แต่ผมก็ยังอุตส่าห์ไม่จำ ดูหนังจำพวกนี้อยู่ได้
นี่คือภาคต่อที่ทำออกมาในรูปแบบหนังทีวีครับ กำกับโดย Fred Walton คนเดิมกับที่เคยกำกับและเขียนบทภาคแรก แล้วก็ยกทีมนักแสดงนำชุดเดิมมาครบ ทั้ง Carol Kane ในบท จิลล์ จอห์นสัน ที่ตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นนักจิตวิทยาที่คอยให้คำปรึกษาแก่วัยรุ่นที่มีปัญหา
ผมเคยรีวิว When A Stranger Calls ฉบับรีเมคที่ Camilla Belle แสดงไปเมื่อนานมาแล้วน่ะนะครับซึ่งรีวิวนั้นก็ออกแนวบ่นซะมากกว่า (555) เพราะเวอร์ชั่นนั้นออกแนวเรื่อยๆ แล้วผมก็ตามหาเวอร์ชั่นต้นฉบับเรื่อยมาครับ
สารภาพแบบไม่รู้อายเลยนะครับ ว่าที่ผมอยากดูหนังเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะแนวเรื่อง ไม่ใช่เพราะผู้กำกับหรือใครทั้งสิ้น ผมอยากดูเพราะนางเอกครับ
เนื่องในโอกาสที่ดู X-Men มาก็ขอพูดถึงหนังเก่าที่ Hugh Jackman และ Halle Berry เล่นร่วมกันไว้ซักหน่อยนะครับ (เกี่ยวกันไหมหว่าเนี่ย )
ผลงานการกำกับและเขียนบทของ Stephen Gaghan มือเขียนบทจากหนังเรื่อง Traffic และ Rules of Engagement พี่เขาก็ดังดีนะครับ งานก็น่าไว้วางใจด้วย แต่ …