วอลเตอร์ การ์เบอร์ (Denzel Washington) พนักงานการรถไฟที่ตื่นเช้ามาพร้อมคิดว่าวันนี้ก็คงเป็นวันธรรมดาอีกวัน แค่ทำงานแล้วกลับบ้านพบหน้าภรรยา แต่แล้วเขากลับต้องพบกับสถานการณ์จับตัวประกัน เมื่อรถไฟใต้ดินแห่งมหานครนิวยอร์ก สายเพแลห์ม 123 ถูกยึดโดยผู้ก่อการร้าย 4 คน นำโดยชายที่เรียกตัวเองว่า ไรเดอร์ (John Travolta) พร้อมเสนอข้อเรียกร้องค่าไถ่ตัวประกันซึ่งก็คือผู้โดยสารบนรถ ให้จ่ายเงินมาภายในเวลา 15.15 น. ไม่เช่นนั้นตัวประกันจะต้องตายเรียงตัว

หนังเคยสร้างมาแล้วหนหนึ่งครับ ในปี 1974 โดย Walter Matthau แสดงเป็นการ์เบอร์ และ Robert Shaw แสดงเป็นไรเดอร์ (แต่ในฉบับนั้นเขาจะใช้ชื่อว่า บลู ครับ) ตัวหนังได้รับคำชมไปเยอะทีเดียว แต่ผมก็ยังไม่เคยดูครับจึงไม่ขอเปรียบเทียบกัน

สำหรับฉบับนี้ก็จัดว่าดูสนุกครับ ตื่นเต้น ลุ้น ฉับไวตามสไตล์ผู้กำกับ Tony Scott ผู้ล่วงลับ ตอนต้นก็แนะนำตัวละครก่อนจะเข้าเรือง แต่พอได้เข้าเรื่องเท่านั้นล่ะครับความน่าติดตามก็มาเป็นพักๆ แม้หนังจะออกแนวจับตัวประกัน มีการเจรจาบ้าง ฆ่ากันบ้าง ลุ้นกับบ้าง โดยรวมมันอาจเดิมๆ แต่ก็ขอยกความดีความชอบให้ลุง Tony ที่คุมหนังได้ดี ดูสนุกออกรสลุ้นกำลังดี

อีกส่วนคือพลังนักแสดงที่หายห่วงแน่นอนครับ Washington ไปได้ดีมากๆ กับบทการ์เบอร์ แววตาท่าทางนี่ไปตามบทหมดครับ อย่างตอนเขาโดนไรเดอร์บีบให้พูดเรื่องในเรื่องที่ไม่อยากพูดแล้วตาก็ค่อยๆ แดง น้ำตาค่อยๆ ไหลนั่นสุดยอดมาก ส่วน Travolta ก็ผ่านฉลุยล่ะครับกับบทร้ายแบบนี้ แค่ทำหน้าเหี่ยมๆ กวนๆ แววตาดุดันก็เชื่อแล้วล่ะครับว่านายคนนี้พร้อมจะฆ่าคนทุกคนเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนต้องการ และยังเป็นคนประเภทเชื่อมั่นในตนเองสูง เชื่อในสิ่งที่ตนเองคิดและกล้าลงมือกระทำด้วย ขณะเดียวกันบทของไรเดอร์ก็ไม่ได้ร้ายแบบไร้มิติครับ เขามีเหตุผลในการทำ มีการวางแผน เรียกว่าเป็นตัวร้ายประเภทที่ใช้ได้ทั้งสมองและกำลัง

แล้วก็ยังมี John Turturro ในบทเจ้าหน้าที่คาร์โมเน็ตติ ที่มาช่วยเจรจาและประสานงานในการหยุดแผนของไรเดอร์ คนนี้ก็มืออาชีพไม่แพ้กันครับ แม้ความเด่นจะไม่มากเท่า 2 ดารานำแต่ก็คอยเสริมความแน่นให้กับเรื่องราวได้ดี และ James Gandolfini ในบทนายกเทศมนตรีที่แสดงอีกมุมหนึ่งของตัวละครประเภทนักการเมืองได้ดีครับ เพราะปกติเราจะเห็นนักการเมืองประเภทหวงเก้าอี้ ทำทุกอย่างเพื่อรักษาคะแนนนิยม แต่กับนายกคนนี้เป็นนายกที่เบื่อการเมืองครับ ไม่ลงสมัยหน้าเลยไม่ต้องห่วงคะแนนอะไรอีก ไปๆ มาๆ ก็พลอยไม่เหลือไฟจะทำงานอะไร ระหว่างดูไปก็รู้สึกแปลกดีครับ เป็นนายกลักษณะที่ไม่ค่อยได้เห็นเท่าไรจริงๆ

ครับ แม้หนังจะไม่สดใหม่อะไรมากในส่วนของเนื้อเรื่อง แต่ด้วยดาราดีๆ การเดินเรื่องมันส์ๆ ก็ทำให้เราเพลินไปกับหนังเรื่องนี้ได้ อีกอย่างที่ผมชอบคือทุกตัวละครมีมิติครับ มีมุมความเป็นคน หรืออย่างตัวการ์เบอร์กับไรเดอร์หนังก็สามารถสร้างสัมพันธภาพที่น่าสนใจให้เกิดขึ้นได้ เพราะแม้ทั้งคู่จะอยู่คนละฟาก แต่ลึกๆ ก็มีความนับถือและเห็นใจต่อกัน เพียงแค่การ์เบอร์ก็นับถือเห็นใจแบบฝ่ายพระเอก ส่วนไรเดอร์ก็มีน้ำใจแบบโจรที่แม้จะเห็นใจใครแค่ไหน แต่ก็ต้องคิดถึงตัวเองก่อน อีกทั้งเป็นคนประเภทคิดยังไงก็พูดอย่างนั้น อย่างตอนพี่แกเปิดปากด่าชาวบ้าน บางครั้งก็สะใจดีล่ะครับ เพราะมันก็เป็นความจริงในหลายเรื่องทีเดียว

รายละเอียดเล็กๆ ที่ดาราใส่กันลงมาก็ทำให้รสชาติหนังอร่อยขึ้น เมื่อมาผสมกับลีลาเล่าเรื่องแบบว่องไวแต่ได้ประเด็นแบบลุง Tony ผลที่ได้เลยเป็นผลงานที่น่าพอใจอีกเรื่องของเขาน่ะครับ

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)