เถียนยู่ชวน (จินฟง, Chin Feng) ลูกชายนายอำเภอเมืองจิงเสีย เถียนยุ่นชาน (Lee Ying) ออกมาเดินเล่นแล้วก็เห็น หูเจิน (เทียนเฟิง, Tien Feng) กำลังโดนหลูชิ่งกวน ลูกชายแม่ทัพหลูหลิน (จิงเหมี่ยว, Ching Miao) กลั่นแกล้งทำร้าย เลยยื่นมือเข้าช่วยเหลือจนเขาพลั้งมือทำให้หลูชิ่งกวนตาย เขาเลยต้องหลบหนีการจับกุมจนได้ไปพบ หูฟงเหลียน (ติงหง, Pat Ting Hung) ลูกสาวของหูเจิน แล้วพวกเขาก็เริ่มชอบพอกัน – เนื้อเรื่องหลังจากนี้ก็ติดตามกันต่อนะครับ

ร่วมด้วย เกาเป่าชู่ (Kao Pao Shu) ในบทฮูหยินหลู, Chen Yan Yan ในบทฮูหยินเถียน, Li Ying เป็นท่านเจ้ากรมต่ง, หลอลี่ (Lo Lieh) มาในบทแม่ทัพชิ ลูกน้องของแม่ทัพหลู ซึ่งนี่ถือว่าเป็นการแสดงชิ้นแรกของเขาแบบได้รับเครดิตครับ (ก่อนหน้านั้นเคยเป็นเอ็กซ์ตร้ามาก่อนครับ) แล้วก็ยังได้เจอ อู๋หม่า (Wu Ma) ที่มาแป๊บๆ ในบทคนรับใช้จวนตระกูลเถียน ที่เป็นคนบอกว่าคุณชายไม่อยู่ตอนที่แม่ทัพหลูมาโวยวายตามหาตัวยู่ชวนน่ะครับ นี่ก็เป็นการแสดงชิ้นแรกๆ ของเขาเหมือนกัน

และนี่คือหนังเรื่องแรกที่ จางเชอะ (Chang Cheh) กำกับให้กับค่าย Shaw Brothers ครับ ซึ่งที่ออกจะผิดคาดสักหน่อยคือนี่เป็นหนังหวงเหมย (หนังเพลง) ครับ แต่ว่ากันว่าฉบับที่เขากำกับออกมานั้น หลังเปิดให้ เส้าอี้ฟู (ท่าน Sir Run Run Shaw) ได้ลองดูแล้ว ท่านเซอร์ก็ไม่ชอบอย่างมากจนบอกให้เอาหนังไปทำลายทิ้งเลยดีกว่า แต่สุดท้ายก็มีการตัดสินใจให้ Yuan Chiu Feng มากำกับแทน

สำหรับตัวหนัง จริงๆ ผมว่าก็ไม่เลวนะครับ แม้จะไม่ถึงกับดีจัดๆ แต่ก็ดูได้เพลินๆ ซึ่งหากเราดูด้วยสายตาของคนยุคใหม่ก็อาจขบขันกับหลายๆ อย่างในหนังที่บางอย่างก็ดูไม่เนียน บางอย่างดูประดิษฐ์ หรือบางอย่างก็ดูลงเอยง่ายๆ แต่ถ้าดูแบบเปิดใจสักหน่อย ผมว่าหนังก็ใช้ได้ครับ เพลงถือว่าเพราะ การเดินเรื่องถือว่าลื่นไหลไปเรื่อยๆ ในด้านการแสดงนั้นพระนางก็ถือว่าโอเคในระดับหนึ่ง แต่ที่เด่นจริงๆ คือเหล่าดาราสมทบรุ่นใหญ่ไม่ว่าจะ Lee Ying, เทียนเฟิง หรือจิงเหมี่ยว ที่แสดงได้สมบทและเหมาะกับสไตล์ของหนัง

โดยรวมคือผมโอเคกับหนังครับ ถือว่าดูได้เพลินๆ และหนังก็ไม่ยาวมาก แค่ 1 ชั่วโมงกับ 20 นาทีเท่านั้น แล้วหนังก็ยังจิกกัดเรื่องการเล่นพรรคเล่นพวก การซูเอี๋ยกันของเหล่าข้าราชการ (ในเรื่อง) จนชาวประชาเองก็ยังแทบทนไม่ไหวกับพฤติกรรมเหล่านี้ – ก็ทำให้ตระหนักได้เลยครับว่า เรื่องแบบนี้มันมีมานานแสนนาน แล้วก็คงจะมีต่อไปอีกนานแสนนานเช่นกัน

ก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าที่ผมดูไปเนี่ย เป็นงานของจางเชอะสักกี่เปอร์เซ็นต์ แต่ก็เอาเถอะครับ สำหรับจางเชอะนั้นแม้หนังเรื่องนี้จะถือว่าไม่เข้าเป้านัก แต่หลังจากเรื่องนี้เขาก็หันไปทำหนังบู๊อันเป็นแนวที่เขาจะบุกเบิกอะไรอีกหลายๆ อย่างให้กับวงการในเวลาต่อมา และผลงานเรื่องถัดไปก็คือ ชาติพยัคฆ์ (Tiger Boy) ที่มีหวังหยู่แสดงนำ แต่ก็ได้ข่าวว่าเรื่องนั้นก็โดนท่านเซอร์ดองอยู่นานเหมือนกันกว่าจะได้ลงโรงฉาย

หนังอาจไม่ถึงขั้นว่าต้องดูน่ะนะครับ แต่สำหรับผมแล้วถือเป็นการทำความรู้จักกับเส้นทางผู้กำกับของจางเชอะที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)

ชื่ออื่นๆ
ฤทธิ์ดาบถ้วยผีเสื้อ