ดูรอบแรกแล้วชอบ ครั้นดูซ้ำดูซ้อนก็ยังคงรู้สึกสนุกอยู่ – บอกตรงๆ เลยว่าอยากดูภาคต่อมากๆ ครับ

เอาเข้าจริงหนังไม่ได้มาพร้อมความแปลกใหม่อะไร พล็อตคุ้นเคยมาก ตัวเอกจำตัวเองไม่ได้ว่าเป็นใคร มาจากไหน แล้วก็มีของในตัวจนสามารถต่อสู้ต่อกรกับใครต่อใครได้ แล้วระหว่างทางก็ได้เจอทั้งมิตรและศัตรู ก่อนที่ความลับในอดีตของตนจะค่อยๆ ฟื้นมาในหัวทีละหน่อยสองหน่อย

ว่าตามจริงคือหลายอย่างเดาได้ไม่ยากครับ แต่ถึงกระนั้นหนังก็ยังสนุกมากอยู่ดี ความเพลินมันไหลมาเทมาตั้งแต่ต้นจนจบ อันนี้ก็ต้องไล่ชมตั้งแต่ Yukito Kishiro เจ้าของไอเดียต้นฉบับตั้งแต่ตอนเป็นมังงะ ไล่มาถึง James Cameron และ Laeta Kalogridis ที่ช่วยกันเกลาเรื่องสร้างราวในฉบับหนัง และผมถือว่าเป็นอีกหนึ่งหนังที่พิสูจน์ฝีมือของ Robert Rodriguez ครับ ว่าในเชิงวิสัยทัศน์ของพี่แกน่ะมันโอเคอยู่แล้ว ขอเพียงบทหนังแน่นพอและแน่พอ พี่เขาก็จะสามารถบรรเลงความสนุกไปตามท้องเรื่องได้

สำหรับผมหนังมันเพลินมากครับ อย่างที่บอกน่ะว่าแม้จะไม่ใหม่แต่มันสนุก การเล่าเรื่องทิ้งปมต่างๆ มันพอเหมาะ ดาราในเรื่องก็เล่นกันได้เวิร์ค อย่าง Christoph Waltz นี่ก็ยอดฝีมือ บทคนร้ายก็ร้ายจริง แต่มาเรื่องนี่นี่พี่แกดีจนสัมผัสได้ครับ แววตา สีหน้า ท่าทางมันออกจริงๆ ว่านายคนนี้จริงใจเบอร์ไหน ส่วน Jennifer Connelly ก็มาในมาดเชิ่ดๆ จิกๆ ซึ่งบททำนองนี้เธอสบายอยู่แล้วครับ แต่รายที่เด่นแบบสะสมทรัพย์คือ Mahershala Ali ผมชอบที่พี่เขาแบ่งแยกคาแรคเตอร์ได้ดี อย่างซีนที่เขาเป็นตัวเองนี่ท่าทางก็จะเป็นแบบหนึ่ง แต่พอถึงซีนที่เขา “ไม่ได้เป็นตัวเอง” นี่ สีหน้ามันบอกชัดเลยว่านายคนนี้ไม่ใช่คนเดิม

และแอบดีใจครับที่ได้เห็นพี่ Jeff Fahey โผล่มากับเขาด้วย รายนี้เป็นดารายุค 90 อีกคนที่อาจไม่ได้ดังเปรี้ยง แต่ผมคุ้นหน้า (เพราะดูหนังเกรดรองมาเยอะ) พอมาเห็นในเรื่องนี้ก็ดีใจครับ และบทพี่แกจะว่าไปก็แอบขโมยซีนอยู่เหมือนกัน

และเทคนิคพิเศษต่างๆ ก็ถือว่าเนี๊ยบเอาเรื่อง จนไม่แปลกใจที่ทุนมันจะทะยานไปถึง $170 ล้าน เพราะหลายอย่างมันต้องเนรมิตกันเยอะอยู่ครับ แล้วไหนจะฉากแอ็คชั่นอีก คือผมว่าทำออกมาได้มันส์นะ มันสัมผัสได้เลยว่าแต่ละซีนที่ตัวละครสู้กัน มันได้อารมณ์พอเหมาะ มันคือฉากต่อสู้แบบการ์ตูนที่มีตัวตนจับต้องได้ในหนังคนแสดงจริง

จริงๆ ในแง่รายได้น่ะก็ถือว่าพอคุ้มทุนครับ เพราะทำเงินทั่วโลกไป $404 ล้าน แต่ปัญหามันคงเป็นรายได้ในอเมริกาที่คาอยู่แถวๆ $85 ล้าน นายทุนอาจมองว่ามันยังไม่ถึงฟอร์มสักเท่าไร หนังเลยยังไม่มีภาคต่อสักที – แต่ใจน่ะอยากให้มีครับ อยากรู้เรื่องราวบทต่อไปแล้วน่ะ

อีกอย่างที่ผมว่าเวิร์คคือหนังสามารถเซ็ตโลกในหนังออกมาได้อย่างดีแล้ว ซึ่งพูดก็พูดถึงว่าหนังไซไฟ แฟนตาซี หรือผจญภัยหลายๆ เรื่องนี่แค่โจทย์นี้ก็ไม่ผ่านแล้ว คือดูแล้วมันไม่รู้สึกว่าเรากำลังถูกดึงเข้าไปสู่โลกในหนังเรื่องนั้นๆ มันยังไม่อิน มันยังไม่ใช่ แต่กับเรื่องนี้นี่มันได้ครับ คือมันรับรู้สภาพบ้านเมืองในจักรวาล Battle Angel ในระดับที่น่าพอใจ และที่สำคัญคือเป็นการเซ็ตที่ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาเซ็ต แต่เป็นการเซ็ตเนียนๆ ผ่านการเล่าเรื่อง – เรียกได้ว่าหนังมีความกลมกล่อม เป็นเนื้อเดียว และอร่อยในระดับที่กำลังดี

หนังแอ็คชั่น ไซไฟ แฟนตาซีแบบนี้มีมาเป็นพักๆ ครับ แต่ไม่ใช่ทุกเรื่องที่จะทำแล้วเข้าท่า และ Alita: Battle Angel ก็ถือเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เข้าท่าได้ระดับ จัดว่าทำถึง – เชื่อว่าคอหนังแนวนี้คงไม่ผิดหวัง

สองดาวสามส่วนสี่ดวงครับ

(7.5/10)