ฉบับนี้จะออกแนวฮาครับ เรื่องของเรื่องคือ ตี๋เหรินเจี๋ย (หยางชู่หลิน, Yang Shu Lin) ถูกปองร้ายจนตกหน้าผาแล้วก็ความจำเสื่อม แล้วจากนั้นก็มีชายชื่อหลี่เจาหยวน (เซียวหงเผิง, Xiao Hong Peng) มาสวมรอยเป็นตี๋เหรินเจี๋ยแทน

แล้วในขณะนั้นเมืองลั่วหยางก็เกิดคดีฆาตกรรมที่ว่ากันว่าเป็นฝีมือของผีสาวผู้มากับความแค้น เหล่าตี๋ตัวปลอมเลยโดนตามมาไขคดี ในขณะที่เหล่าตี๋ตัวจริงแม้จะความจำเสื่อมแต่ความสามารถในเชิงการสืบสวนก็ยังมีอยู่ เรื่องวุ่นๆ มันก็เลยเริ่มต้นขึ้นครับ

ก็เป็นเหล่าตี๋เวอร์ชั่นเอาฮาครับ จริงๆ ไอเดียไม่เลวนะสำหรับมุกตี๋เหรินเจี๋ยตัวจริงตัวปลอม ถ้าทำดีๆ ก็น่าจะฮาอยู่ ซึ่งเท่าที่ดูหนังก็พยายามฮาครับ เพียงแต่ผมอาจจะเส้นลึกไปหน่อย เลยไม่ถึงกับฮาอะไรมาก – ไม่รู้สิครับผมว่าหนังฮ่องกงยุคก่อนมันฮากว่าน่ะ หรืออย่าง เปาบุ้นจิ้น ตอน เปาบุ้นจิ้นตัวจริงตัวปลอม สมัยก่อนผมว่ามันก็ยังฮานะ แต่กับเรื่องนี้มุกฮาที่พยายามใส่ลงไปดูธรรมดา ไม่ได้กระตุกเส้นอะไรนัก อันนี้ก็ว่าไปตามที่รู้สึกน่ะนะครับ

แต่กลายเป็นว่าช่วงท้ายตอนตี๋เหรินเจี๋ยตัวจริงเริ่มไขคดี ตัวหนังดูโอเคขึ้น ดูน่าสนใจพอตัว อันนี้เลยแอบคิดว่าผู้กำกับเขาถนัดเล่าพล็อตเชิงสืบสวนมากกว่าแนวฮาหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่บอกว่าโอเคนี่คือก็ไม่ถึงกับเด็ดอะไรมากนะครับ คือมันดูคล่องคอกว่าตอนกลางๆ เรื่องน่ะ

แล้วก็ตามเคยครับว่าสุดท้ายคดีจะเกิดที่ไหนก็เถอะ แต่ยังไง๊ยังไงมันก็ต้องมาเกี่ยวกับพระนางบูเช็กเทียน (Bao Yan Xi) จนได้ แต่ถ้าพูดถึงแผนนี่ก็นับว่าวางได้ดีประมาณหนึ่งนะครับ จนคิดอีกแล้วว่าถ้าหนังเล่าดีๆ วางปมดีๆ ทำอะไรให้พอดีๆ หนังอาจสนุกขึ้นก็ได้ เพราะภาคนี้ไม่เล่นใหญ่ ไม่เน้นอลังการ

สรุปคือไม่ใช่ตอนที่แย่ครับ องค์ประกอบบางอย่างและตัวคดีจริงๆ เข้าท่า แต่การนำเสนอมันยังไม่ใช่ ว่าง่ายๆ คือถ้าไม่พยายามฮาแล้วเล่าเรื่องให้มันหนักแน่นหน่อย พร้อมทั้งลงทุนเรื่องฉากเพิ่มอีก และคัดคนที่หน่วยก้านดีๆ มาเป็นเหล่าตี๋ ตอนนี้อาจสนุกขึ้นก็ได้

และสิ่งหนึ่งที่อยากบันทึกไว้ก็คือ สำหรับฉบับนี้ ข้าน้อยรู้สึกหนักใจกับพระขนง (คิ้ว) ของพระนางเป็นยิ่งนัก

ไม่ถึงสองดาวครับ

(5.5/10)

ชื่ออื่นๆ
Detective Dee and Deadly Fragrance
Di Ren Jie Zhi Duo Ming Ji Xiang