ผมดูเรื่องนี้แล้วรอบหนึ่ง น่าจะจาก HBO Go แล้วก็มาจัดอีกรอบที่ Netflix หนังอาจไม่ถึงขั้นสนุกมากห้ามพลาด แต่ก็ใช้ได้นะครับ ส่วนที่ผมชอบคงเพราะหนังมันออกแนวฮาร้ายๆ จิกกัดๆ สะท้อนด้านต่างๆ ของมนุษย์ปุถุชนตามสไตล์ผู้กำกับ Jim Jarmusch ที่ผมติดใจพี่แกมาตั้งแต่ Night on Earth

หนังก็เป็นแนวซอมบี้ผีลืมหลุมนั่นล่ะครับ แต่โทนออกมาแบบเอาฮา ซึ่งคนดูจะฮามากน้อยแค่ไหนก็ขึ้นกันว่าเก็ทมุกที่พี่เขาโปรยมาไหม ไม่ว่าจะมุกแซวหนังเรื่องต่างๆ, มุกแซวซอมบี้, มุกแซวพฤติกรรมของผู้คนที่บ้างก็ดูมีเหตุผล แต่บางอันก็อดคิดไม่ได้ว่า “คิดไปได้ยังไงล่ะนั่น” หรือกระทั่งหันมาแซวหนังตัวเองก็ยังมีเป็นพักๆ เพียงแต่มันจะไม่ใช่หนังตั้งหน้าฮาแบบพวก Scary Movie อะไรแบบนั้นน่ะครับ

สำหรับจุดเด่นของหนังเรื่องนี้คือดารามาเยอะดี ไม่ว่าจะ Bill Murray, Adam Driver, Tilda Swinton, Tom Waits, Chloë Sevigny, Steve Buscemi, Danny Glover, Caleb Landry Jones, RZA, Rosie Perez, Carol Kane, Iggy Pop, Selena Gomez และ Austin Butler แม้จะมากันคนละนิดละหน่อยแต่ก็น่าจดจำล่ะครับ และที่สำคัญคือแต่ละคนมาเล่นเป็นบทที่เหมาะกับตัวเองด้วย

จุดชอบต่อมาคือสารพัดการจิกกัดฮาแบบแสบๆ ที่ส่วนใหญ่จะมาพร้อมบทสนทนาแบบนิ่มๆ คือไม่ได้ตั้งใจชงมุกน่ะครับ แต่ใส่ลงมาเหมือนเป็นบทสนทนาทั่วๆ ไป ฟังเผินๆ เหมือนไม่มีอะไร แต่พอคิดๆ ไป อ้าว นี่แอบจิกใช่ไหมเนี่ย ซึ่งผมชอบอะไรแบบนี้น่ะครับ เลยทำให้หนังมันดูเพลินไปได้เรื่อยๆ เพราะดาราหน้าคุ้นก็มีเพียบ บทสนทนาที่ฟังดูเรื่อยๆ มันก็ไม่เรื่อยซะทีเดียว

คาแรคเตอร์ตัวละครก็สะท้อนมนุษย์ทุกประเภทล่ะครับ จะมองโลกแง่บวก-แง่ลบ, สุภาพ-หยาบคาย, โลกสวย-โลกหม่น, คนธรรมดาทั่วไป-คนที่ไม่ธรรมดา (หรือคนที่ถูกตีตราจากคนธรรมดาว่า “ไม่ธรรมดา”), คนใจกว้าง-คนเห็นแก่ตัว, คนสู้จนหยดสุดท้าย-คนยอมตายพร้อมลาโลก ฯลฯ ซึ่งคนทุกประเภทนั้นก็ล้วนมีมากกว่า 1 แง่มุม คนดีๆ อาจมีด้านลบ ส่วนคนมองลบๆ ก็อาจมีจุดบวก ทั้งหมดนี้แล้วแต่ใครจะมอง – ซึ่งสำหรับผม อะไรเหล่านี้ถือเป็นความเพลินอย่างหนึ่งที่หนังของพี่ Jim Jarmusch มักจะมอบให้

ไม่รับประกันครับว่าหนังจะเหมาสำหรับทุกท่าน แม้ท่านจะชอบหนังศอมบี้ก็เถอะ แต่เรื่องนี้อาจไม่แนวสำหรับท่านก็ได้ เพราะมันไม่ได้เน้นความสยอง (แต่ก็มีสยองนะ) ไม่ได้เน้นความลุ้น ความตื่นเต้น แต่มันเหมือนเป็นหนังที่รวมคาแรคเตอร์แปลกๆ ผ่านมุมมองแปลกๆ (ของคนกำกับ) โดยมีการอาละวาดของซอมบี้เป็นฉากหลังน่ะครับ

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น รายที่เด่นเหนือใครต้องยกให้ Swinton คือเจ๊เกิดมาเพื่อบทนี้จริงๆ นี่ถ้ามีการสร้างภาคแยกเรื่องของเจ๊แกเลยนี่ท่าจะมันส์ไม่ใช่น้อยนะนั่น และอีกอย่างที่ชอบคือเพลงธีมหลักชื่อเดียวกับหนังที่ร้องโดย Sturgill Simpson น่ะครับ เพราะดี คันทรี่ๆ เข้ากับหนังได้อย่างไม่น่าเชื่อ

และหนังเรื่องนี้ได้รับการบันทึกว่าเป็นหนังเรื่องแรกของ Jarmusch ที่ได้เปิดฉายในวงกว้างในอเมริกา (เกิน 600 โรง) เพราะเรื่องอื่นๆ ก่อนหน้า หนังพี่เขาฉายจำกัดโรงทั้งสิ้นครับ

ก็ลองดูกันครับ เผื่อจะเข้าทาง อย่างมากถ้าดูไปสักพักแล้วไม่อินไม่เก็ท ก็เปลี่ยนไปดูเรื่องอื่นเท่านั้น

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)