ออดรีย์ (Amanda Kloots) สาวเมืองมิสเซิลโทได้ไปใช้ชีวิตในนิวยอร์คอยู่พักหนึ่ง แต่พอความรักของเธอเกิดสะดุดเธอเลยกลับบ้านเกิดเพื่อตั้งหลัก และกิจวัตรที่เธอชอบทำคือเป็นครูฟิตเนสสายเต้นให้กับชาวเมือง แต่ทีนี้ศูนย์นันทนาการที่เธอมักไปทำกิจกรรมกำลังจะถูกปิดเพราะงบเมืองถูกตัด

และยิ่งไปกว่านั้นคือ กริฟฟิน เวสตัน (Paul Greene) จากสกายริดจ์รีสอร์ทก็เดินางเข้าเมืองมาเพื่อเจรจาซื้อทั้งศูนย์นันทนาการและที่ดินแถบนั้นเอาไปทำเป็นรีสอร์ทและแหล่งท่องเที่ยวครับ อีแบบนี้ออดรีย์ย่อมยอมไม่ได้ เธอเลยทุ่มสุดตัวเพื่อกระตุ้นให้ชาวเมืองลุกขึ้นมาปกป้องศูนย์นันทนาการแห่งนี้ – แต่แม้จะยืนอยู่คนละฝั่งก็เถอะ ลองว่าเป็นหนังแนวนี้ ยังไงออดรีย์กับกริฟฟินก็ต้องรักกันอยู่แล้วว่าไหมครับ ส่วนจะรักกันยังไงนั้นตามไปดูได้ในหนังเลยครับ

หนังเพลินดีครับ พลังสำคัญคือการแสดงของ Kloots ที่สำหรับบางคนอาจมองว่าการแสดงของเธอดูล้นๆ แต่ผมมองว่าน่ารักดีครับ น่ารักแบบสาวแกร่งพลังสูง และอีกอย่างที่อยากบอกคือ Kloots นี่แหละครับที่เป็นเจ้าของไอเดียเขียนบทหนังเรื่องนี้ขึ้นมา (ร่วมกับ Anna White) เธอบ่มบทหนังเรื่องนี้อยู่ 3 ปีเห็นจะได้ ก่อนจะเสนอให้กับค่ายหนังแล้วหนังก็สำเร็จออกมาให้เราได้ดูกัน

ว่าตามจริงหนังไม่ได้สมบูรณ์แบบครับ แต่ผมว่าดูเพลินดี สนุกๆ พร้อมกลิ่นอายวันคริสต์มาส โดย Kloots กับ Greene ก็ถือว่าเล่นเข้ากันดี และจะว่าไปผมชอบตัวละครกริฟฟินนะครับ คือเขาเป็นคนนิสัยดีนะ และที่สำคัญคือดูมีวุฒิภาวะ ตัดสินใจอะไรอย่างใจเย็นและเป็นผู้ใหญ่ พยายามระงับตัวเองไม่ให้ทำอะไรด้วยอารมณ์ ซึ่งผมว่าเขาเหมาะกับออดรีย์มากครับ เพราะออดรีย์เองบางทีก็ใช้อารมณ์เป็นใหญ่มากไปในบางจังหวะ ดังนั้นคนหนักแน่นแบบกริฟฟินนี่แหละที่ถือว่าเหมาะจะจับมือออดรีย์แล้วเดินไปด้วยกัน

โดยรวมหนังโอเคครับ อาจไม่ถึงกับลื่นไหลไปทั้งหมด บางฉากก็อาจดูเชยและจงใจไปบ้าง (อย่างตอนที่ออดรีย์และกริฟฟินโยนห่วงมิสเซิลโทแข่งกัน ฉากนั้นดูแอบประดิษฐ์ๆ ยังไงก็ไม่รู้) แต่ก็ดูได้เรื่อยๆ ตอนจบมาพร้อมบทสรุปที่ดี และแน่นอนว่าหลายฉากหลังออกมาสวยครับ ให้อารมณ์วันคริสต์มาสที่มีหิมะโปรย ยิ่งฉากหลังเป็นอาคารไม้นี่ยิ่งดูคลาสสิค

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)