Hair คือละครเพลงที่มีชื่อเสียงมากเรื่องหนึ่งครับ แต่ผมยอมรับนะว่าก่อนหน้านี้ผมแทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย คือเพิ่งมารู้ว่ามันดังมากๆ ก็ไม่นานก่อนดูหนังเรื่องนี้ และเหตุผลที่ผมดูหนังเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เพราะมันดัง แต่ดูเพราะหนังนำแสดงโดยดาราที่ผมชอบอย่าง Treat Williams และกำกับโดย Milos Forman แห่ง One Flew Over the Cuckoo’s Nest

คล้อด บูโควสกี้ (John Savage) หนุ่มบ้านไร่เดินทางมายังนิวยอร์คเพื่อสมัครเข้าทหารไปรบในสงครามเวียดนาม แล้วเขาก็เกิดตกหลุมรักชีล่า (Beverly D’Angelo) สาวสวยผู้มีอันจะกิน แล้วขณะเดียวกันเขาก็ได้เจอกับเบอร์เกอร์ (Treat Williams) หนุ่มฮิปปี้ที่พอรู้ว่าคล้อดต้องการอะไรแล้ว เขาก็พยายามช่วยอย่างเต็มที่ แล้วเรื่องวุ่นวายเคล้าเสียงดนตรีก็เริ่มต้น

เป็นหนังเพลงที่ดูเพลินครับ เพลงก็จัดว่าเพราะอยู่ แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือเนื้อเพลงที่วิพากษ์และเสียดสีหลายสิ่งในสังคมอเมริกันยุคนั้น ไม่ว่าจะเรื่องสงคราม, เรื่องชนชั้น, เรื่องความฝัน, เรื่องกรอบกฎกติกา, เรื่องถ้อยคำภาษาที่บางคนอาจมองว่าแสลงหู หรือแม้แต่วิถีของฮิปปี้ก็ยังถูกวิพากษ์ชวนให้เราคิด และไหนจะการยั่วล้อภาพของกองทัพด้วยการให้เหล่าทหารมาร้องเพลงระหว่างฉากคัดเลือกเกณฑ์ทหาร

ถ้าถามว่าหนังน่าดูไหม ก็คงต้องถามตัวเองก่อนว่าชอบดูหนังเพลงไหมน่ะนะครับ ถ้าท่านชอบล่ะก็ หนังเรื่องนี้ก็จัดว่าควรค่าแก่การลองสักครั้ง จังหวะการเล่าเรื่องจัดว่าลื่นอยู่ครับ ช่วงตอนต้นๆ อาจต้องตั้งหลักนิดนึง แต่พอเราได้ฟังเพลงไปสักเพลงสองเพลง เดี๋ยวเราก็จะจูนเข้ากับหนังได้เอง

ส่วนดาราก็ถือว่าเหมาะครับ Williams ดูเป็นหนุ่มฮิปปี้เจ้าเสน่ห์ ส่วน Savage ก็ดูเป็นคนตรงคนซื่อตามแบบฉบับ แต่รายที่ถือว่าเด่นเตะตาอย่างแรงต้องยกให้ D’Angelo เรื่องนี้เธอทั้งสวยทั้ง Hot จนไม่แปลกใจเลยหากใครหลายคนจะจดจำเธอได้แม่นจากเรื่องนี้

สิ่งหนึ่งที่ติดอยู่ในหัวผมหลังดูจบก็คือประเด็นที่ว่า จงใช้ชีวิตอย่างเต็มที่เผื่อไม่มีโอกาสในวันพรุ่งนี้ แน่นอนครับว่า “เต็มที่” ที่ว่ามันก็ต้องมีขอบเขตและความเหมาะสม – เพราะไม่ใช่ทุกสิ่งที่เราอยากทำ จะควรทำเสมอไป และบางทีการทำอะไรเกินขอบเขต เราก็ต้องมานั่งชดใช้ในเรื่องนั้นๆ อันจะทำให้เราเสียเวลาไปโดยใช่เหตุ – ดังนั้นอะไรที่ไม่เกินขอบเขต อยู่ในวิสัยที่ทำได้ก็ทำไปเถอะครับ เพราะเราไม่อาจรู้ได้หรอกว่าเราจะอยู่ถึงเมื่อไร จะไปวันไหน

เป็นอีกหนึ่งหนังที่กระตุ้นให้เราคิดทบทวนชีวิตที่เราใช้อยู่ – เราใช้มันอย่างไร เราใช้มันเพื่อใคร เราอยู่ที่ไหน เรากำลังจะไปไหน แล้วมันใช่สิ่งที่เราต้องการจริงๆ ไหม

และต้องบอกก่อนว่าหนังอาจมีบางวาระที่ออกแนวห่ามตามประสาตัวละครที่พร้อมล่องลอยออกจากกฎเกณฑ์ – ดูไปก็ควรคิดไป – รวมถึงฉากเปลือยด้วยนะครับ อันนี้บอกให้รู้กันไว้ก่อน

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)