เรื่องราวตอนที่ 3 อันเป็นการสรุปไตรภาค คราวนี้พวกฮิคคัพต้องเจอกับนักล่ามังกรจอมเจ้าเล่ห์อย่างกริมเมล ส่วนเจ้าเขี้ยวกุดก็ได้พบรักกับมังกรสาวครับ

ภาคนี้ก็ยังถือว่าดูได้เพลินๆ ครับ แต่ยังไม่จับใจเท่า 2 ภาคแรก โดยครึ่งแรกของหนังจะใช้เวลาไปกับการจีบกันระหว่างเจ้าเขี้ยวกุดกับมังกรสาวเป็นหลัก แล้วก็แนะนำให้เรารู้จักกับตัวร้ายประจำตอนอย่างกริมเมล ซึ่งช่วงครึ่งแรกนี่แหละครับที่จะออกแนวเรื่อยๆ สักหน่อย เหมือนปมยังไม่ค่อยมา ความน่าติดตามยังไม่ค่อยเยอะ

อันว่าความสนุกนั้นจะเริ่มไหลมาในครั้งหลัง ซึ่งสารภาพเลยครับว่าผมตื่นตาอย่างยิ่งตอนที่พวกฮิคคัพไปถึง “สถานที่แห่งนั้น ณ สุดขอบโลก” ซึ่งภาพสวย ตื่นตา และเปี่ยมจินตนาการไม่เลวทีเดียว – งานภาพและดนตรีของฉากนี้ถือว่าได้ใจเอาเรื่องเลยล่ะครับ – ก่อนที่เรื่องจะขมวดปมไปสู่ไคลแม็กซ์ที่ฮิคคัพกับกริมเมลต้องเผชิญหน้ากัน ซึ่งถือว่ามันส์พอได้

แล้วก็ตามสูตรสำหรับการปิดไตรภาคครับ ที่จะต้องมีอะไรๆ ชวนให้ประทับใจในตอนท้าย ซึ่งก็ถือว่าทำได้ดี เป็นการสรุปจบที่น่าพอใจ

โดยรวมแล้วถือเป็นภาคจบที่โอเคครับ คือมันอาจจะไม่ได้เด็ดเท่า 2 ภาคแรก แต่ก็ไม่ได้หย่อนเกินจนหนังหมดสนุก เรียกว่ายังพอเพลินพอได้ แม้เนื้อเรื่องบางอย่างมันจะง่ายไปหน่อยก็ตาม เช่นตอนท้ายที่กริมเมลจับตัวละครหนึ่ง (ที่เป็นพวกฮิคคัพ) เอาไว้ แล้วจู่ๆ เขาก็ตั้งใจปล่อยให้ตัวละครนั้นหนีมา ซึ่งก็ทำเพื่อจะได้ตามรอบตัวละครนั้นไปหาพวกฮิคคัพ โดยที่ตัวละครที่หนีมานั้นก็ไม่ได้เอะใจเลย อะไรเหล่านี้ก็มีบ้างครับที่ดูง่ายไปหน่อย เลยทำให้บางส่วนของหนังขาดความเข้มข้นไป

อีกส่วนที่ไม่ค่อยได้เห็นนักคือการเติบโตของฮิคคัพครับ ตามเนื้อเรื่องแล้วฮิคคัพถือว่าเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ผ่านอะไรมาเยอะ แต่เราจะยังไม่ค่อยเห็นพัฒนาการของเขาแบบชัดๆ สักเท่าไร และกลายเป็นว่าโทนอะไรๆ ของภาคนี้ดูเด็กลง อย่างตัวร้ายกริมเมลก็ดูเป็นตัวร้ายแบบเด็กๆ ไม่ได้ดูแกร่งแกรนด์เท่าดราโก้ในภาคก่อน – แต่ทีมงานก็พยายามจะใส่อะไรลงไปน่ะนะครับ โดยการให้พ่อของฮิคคัพกลับมามีบทบาทอีกในรูปของความทรงจำ ทำให้หนังพอดูมีอะไรบ้างน่ะครับ

ก็ถ้าพอจะมองข้ามความเรื่อยๆ ในครึ่งแรก และข้ามๆ จุดอ่อนจุดเบาบางอย่างของพล็อตได้ หนังก็จะถือว่าพอเพลินและเป็นการปิดท้ายไตรภาคที่โอเคครับ

สองดาวครึ่งยังได้อยู่ครับ

(7/10)