แซม มอนโร (Sam Worthington) กำลังขับรถพาภรรยา (Lily Rabe) และลูกสาว (Lucy Capri) กลับบ้าน แต่ทีนี้ระหว่างทางได้เกิดอุบัติเหตุกับลูกสาว เขาเลยรีบพาเธอไปส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ทีนี้คุณหมอเบอร์แทรม (Stephen Tobolowsky) ก็เสนอว่าควรพาลูกสาวไปทำซีทีสแกนเพื่อจะได้รู้แน่ชัดว่าเธอไม่มีการบาดเจ็บภายใน แซมก็เลยให้ภรรยาพาลูกสาวไปทำการสแกน แล้วเขาก็นั่งรออยู่ข้างนอก

พอรอนานๆ แซมก็ร้อนใจ เลยไปสอบถามนางพยาบาลว่าเมื่อไรถึงจะทำการสแกนเสร็จ แต่เขากลับได้รับคำตอบว่า ไม่มีชื่อลูกสาวของเขาเป็นคนไข้อยู่ที่นี่เลย และกลายเป็นว่าคนในโรงพยาบาลต่างพากันยืนยันว่าแซมน่ะมาที่นี่คนเดียว ไม่ได้มีลูกเมียมาด้วยสักหน่อย

ตกลงว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

พูดก็พูดนะครับ นี่ถ้าผมรู้ว่าพี่ Brad Anderson กำกับล่ะก็ ผมคงดูตั้งแต่วันแรกๆ แล้วล่ะ ผมนั้นจำชื่อพี่เขาได้จาก Session 9 หนังหลอนในโรงพยาบาลร้าง แล้วก็จำได้แบบแม่นๆ จาก The Machinist แม้พี่เขาจะสะดุดบ้างกับหนังอย่าง Vanishing on 7th Street แต่ก็คืนฟอร์มได้พอตัวจาก The Call และ Stonehearst Asylum

สำหรับเรื่องนี้ก็ถือว่าใช้ได้ครับ มาในโทนลึกลับและมีปมปริศนาให้เราติดตามว่าตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกับแซมกันแน่ ลูกเมียเขาหายไปไหน หรือเขาจะหลอนไปเองกันแน่ ซึ่งผมชอบที่หนังมีการหลอกล่อคนดูเป็นพักๆ บางช่วงก็โปรยเงื่อนงำว่าคนในโรงพยาบาลนี้มีลับลมคนใน แต่บางช่วงก็เปิดปมที่ทำให้เราหันมาสงสัยในตัวแซม อะไรเหล่านี้ทำให้หนังมีปมให้เราคิดตามอยู่ตลอดครับ ครั้นพอถึงตอนจบหนังก็จะเฉลยให้เราเข้าใจอะไรๆ แบบกระจ่างชัดอีกที

หนังเขียนบทโดย Alan B. McElroy ซึ่งคร่ำหวอดในวงการหนังอยู่เหมือนกัน เริ่มจากเขียนบทหนัง Halloween 4: The Return of Michael Myers ต่อด้วย Spawn, Wrong Turn และ The Marine ซึ่งผมว่าตัวบทของพี่เขาน่ะจริงๆ โอเคครับ สไตล์ของเขาจะไม่ใช่บทหนังที่มาพร้อมความแปลกใหม่ประเภทดูแล้วอึ้งทึ่งว้าว แต่จะเป็นบทที่นำเอาสูตรเดิมๆ มาเล่าใหม่ ดังนั้นมันก็จะมีมาตรฐานในตัวเองอยู่ระดับหนึ่ง ถ้าผู้กำกับไม่เละเทะจริงๆ ล่ะก็ ยังไงหนังก็โอเคครับ เพราะโครงมันแข็งแรงดีอยู่แล้ว

ใครชอบหนังแนวนี้จัดได้เลยครับ มันอาจไม่ได้สุดยอดอะไร แต่ตอบโจทย์ได้พอสมควร และถ้าคุณชอบแนวเมียหายลูกหายนะครับ แนะนำให้ไปหาหนังอย่าง Frantic, Breakdown, The Forgotten และ Spoorloos มาดูครับ น่าจะถูกใจไม่มากก็น้อย

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)