A House on the Bayou เป็นหนังอีกเรื่องจากค่าย Blumhouse ที่ทำลงสตรีมครับ แต่อยากบอกว่าไปๆ มาๆ ผมว่าความเข้าท่าของหนังนี่ออกจะมากกว่าหนังฉายโรงบางเรื่องของ Blumhouse อีกนะเนี่ย

จอห์น (Paul Schneider) และ เจสสิก้า (Angela Sarafyan) คือสามีภรรยาที่กำลังมีปัญหาชีวิตคู่ พวกเขาเลยตัดสินใจเปลี่ยนบรรยากาศไปพักผ่อนหย่อนใจที่บ้านพักแห่งหนึ่ง โดยพาลูกสาวนามว่าแอนนา (Lia McHugh) เดินทางไปด้วยกัน

แล้วจู่ๆ พวกเขาก็ได้พบกับคนแปลกหน้าอย่างไอแซค (Jacob Lofland) ที่มาเคาะประตูถึงหน้าบ้าน ตอนแรกก็เหมือนพ่อหนุ่มคนนี้จะมีอัธยาศัยดี แต่ยิ่งเวลาผ่านไปพวกเขาก็ตระหนักได้ว่า ไม่น่าเชิญนายคนนี้เข้ามาในบ้านเลย…

หนังถือว่าเข้าทางผมครับ ชอบอยู่แล้วหนังประเภทเหมือนอ่านนิยายลึกลับ เล่าเรื่องแบบเปิดไปทีละหน้า ค่อยๆ ทิ้งปมและเงื่อนงำชวนสงสัยให้คนดูรับรู้ ตามด้วยเรื่องชวนระทึกที่ค่อยๆ เสิร์ฟขึ้นจอ เรียกว่าใครชอบหนังสไตล์พี่ M. Night Shyamalan ก็น่าจะเข้าทางสำหรับเรื่องนี้ล่ะครับ

ว่าตามจริงหนังไม่ได้สนุกมากๆ หรือสุดยอดมากมายน่ะนะครับ แต่ผมว่าหนังแนวนี้เนี่ยต่อให้ไม่สุดยอด ไม่ได้ลงตัวไปเสียทั้งหมด มันก็ยังคงน่าดูอยู่ ขอเพียงบทไม่เลอะเทอะและผู้กำกับไม่เละเทะ เหมือนแค่คุมรถให้อยู่ในเลนได้โดยไม่เป๋ไปไหนมันก็ใช้ได้แล้ว และ Alex McAulay ที่ควบตำแหน่งทั้งเขียนบทและกำกับก็ถือว่าคุมพวงมาลัยได้ไม่เลวครับ อย่างน้อยในแง่บรรยากาศความลึกลับชวนฉงน ก็ถือว่ามีให้คนดูสัมผัสได้อยู่เรื่อยๆ เพียงแต่จังหวะจะโคนในการเล่าและทิ้งปมอาจยังดีได้อีกเท่านั้น

สิ่งหนึ่งที่รู้สึกระหว่างดูก็คือดาราในเรื่องพลังยังไม่มากนักครับ ซึ่งก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้หนังยังไม่มีพลังแบบเต็มที่ แม้ Lofland ที่เล่นเป็นไอแซคจะดูน่ากลัวในระดับหนึ่งก็ตาม แต่มันก็เหมือนยังขาดอะไรไปบางอย่างน่ะครับ อันนี้ก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน แต่มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ น่ะครับ

และอันนี้เป็นความชอบส่วนตัวครับ คือชอบบรรยากาศป่าตามถนนหนทางในเรื่อง แล้วก็มุมกล้องที่บางช็อตก็น่าสนใจดี อันนี้เป็นฝีมือของผู้กำกับภาพ Lyn Moncrief ที่ได้ไปกำกับภาพต่อใน Five Nights at Freddy’s

พอดูจนจบผมก็ตอบตัวเองได้ครับว่าผมค่อนข้างโอเคกับหนัง ที่สามารถตอบโจทย์ในสิ่งที่ควรมีสำหรับหนังแนวนี้ได้ค่อนข้างครบ และมองว่าถ้าผู้กำกับ McAulay ฝึกฝนฝีมือเพิ่มชั่วโมงบินให้มากพอ หนังเรื่องต่อๆ ไปของเขาอาจเข้าตามากขึ้นก็เป็นได้

สองดาวกว่าครับ

(6.5/10)