ตอนที่ 3 ของหนังใหญ่ของโคนันน่ะนะครับ ก็เอามาดูยาวอีกรอบก่อนจะถ่ายทอดความคิดลงตรงนี้ล่ะฮะ ดูต่อกันหลายๆ ภาคมันก็สนุกดีนะ แต่บางทีมันก็ออกแนวจะเบื่อๆ เหมือนกัน เพราะมันก็ซ้ำๆ กันไป แม้เนื้อเรื่องจะเปลี่ยนแต่สไตล์ก็คล้ายๆ กัน

ยอมรับว่าคนละรสชาติกับตอนอ่านการ์ตูนเลยนะครับ อันนั้นมันอ่านแบบไปเรื่อยๆ เพลินและมันส์ดี แต่พอมาหนังใหญ่กลับรู้สึกว่าหลายสิ่งมันขาดหายไปยังไงก็ไม่รู้สิ

สำหรับภาคนี้บอกตามตรงว่าตอนฟังเนื้อเรื่องนั้น มันน่าดูมากๆ เพราะเป็นการเจอกันระหว่างโคนัน หรือ ชินอิจผู้ได้ฉายาเชอร์ล็อค โฮล์มสแห่งยุคเฮเซ กับ จอมโจรคิด ผู้ได้รับการขนานนามว่าลูแปงแห่งเฮเซเหมือนกัน นี่ฟังแค่เนื้อเรื่องมันยังจะออกแนวมันส์แล้วล่ะครับ แล้วยังมีการผูกเรื่องเข้ากับไข่ฟาเบลเช่ หรือ อิมพีเรียล อีสเตอร์ เอ้ค ซึ่งก็ค่อนข้างเป็นไปได้ว่าเนื้อเรื่องมันต้องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์รัสเซียไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ก็ชักสนุกตั้งแต่ก่อนดูแล้วล่ะครับ

แล้วเรื่องมันก็มาเกี่ยวกันตรงที่ อิมพีเรียล อีสเตอร์ เอ้คลูกที่ 51 ได้ถูกนำมาจัดแสดงที่โอซาก้า แล้วจอมโจรคิดก็ส่งเทียบประกาศมาเลยว่าเขาจะมาขโมยเจ้าไข่ใบนี้ไป ซึ่งโคนันกับฮัตโตริ เฮย์จิ (นักสืบมัธยมปลายแดนใต้) ก็ร่วมมือกันตามล่าแกะรหัสจากเทียบขู่ของคิด เพื่อหยุดยั้งการขโมยครั้งนี้ ซึ่งผลเป็นอย่างไรก็ต้องตามไปดูกัน

แล้วเรื่องช่วงครึ่งหลังก็เป็นการไปตามล่าหาความลับในปราสาทของบรรพบุรุษคนสร้างไข่นี่น่ะนะครับ อันนำไปสู่การผจญภัยในห้องใต้ดิน เพื่อค้นหาความลับของไข่ใบนี้

ครับ อย่างที่บอกว่าโดยเนื้อเรื่องน่ะมันน่าดู น่าสนุกออกจะตายไป เอาจอมโจรคิดมาเจอกับโคนัน … แต่เอาเข้าจริง ที่เรานึกๆ ว่าจะได้เจอกับการหักเหลี่ยนเฉือนคมระหว่างสองหน่อนี้กลับไม่มีอะไรในกอไผ่ซะอย่างนั้น

เอาล่ะระวังนะครับถ้ายังไม่เคยดูตอนนี้แล้วไม่อยากรู้อะไรมากเกินไป ก็ไม่ต้องอ่านต่อแล้วครับ เลื่อนลงไปอ่านตรงสรุปที่ดาวข้างล่างโน่นเลยแล้วกันนะครับ แต่ก็บอกแบบสรุปได้ตรงนี้ว่า แฟนๆ โคนันก็ดูได้ไม่มีปัญหาล่ะครับ แต่อย่าหวังอะไรมากก็แล้วกัน

ช่วงต้นอันเป็นการเจอกันรอบแรกของโคนันกับคิดนั้น ออกมาแบบเรื่อยๆ น่ะครับ การไล่ล่าแม้จะมันส์พอดู แต่ก็เฉือนกันทางสมองน้อยมาก แล้วมิหนำซ้ำการพบกันของสองคนนี้ยังมีแค่ตอนต้นเท่านั้นเอง เพราะหลังจากนั้นมาบทของจอมโจรคิดก็เงียบหายไปเลย ไม่ได้มีการกล่าวถึงอีกจนกระทั่งตอนสุดท้ายนั่นแหละ

อันนี้ก็เสียดายเหมือนกันครับ อุตส่าห์หวังว่าจอมโจรคิดจะมาเล่นอะไรมันส์ มีการทิ้งปมให้ไล่ล่ากันมากกว่านี้ แต่บทจะตัดก็หายไปแบบง่ายๆ แล้วพอช่วงครึ่งหลังมาถึง หนังก็เริ่มผสมแนวระหว่างการสืบสวนฆาตกรรมแบบโคนัน เข้ากับการผจญภัยไขปริศนาในถ้ำกลใต้คฤหาสน์นั้น ซึ่งมันก็เป็นการผสมที่พอได้ล่ะครับ เพียงแต่มันไม่ได้มีอะไรพลิกความคาดหมายนัก ไม่ถึงกับเด่นเท่าไหร่น่ะว่างั้นเถอะ

ก็มาว่ากันทีละส่วนนะครับ โอเคช่วงต้น เรื่องจอมโจรคิดกับโคนัน มันก็ออกมาเรื่อยๆ แต่จุดที่พอจะดึงความสนใจเราได้มันอยู่ที่ตัวละครมากกว่าครับ อันนี้ขอยกนิ้วให้กับท่านโกโช อาโอย่ามาจริงๆ คือพี่ท่านแน่จริงในการสร้างตัวการ์ตูนให้เด่น มีคาแร็คเตอร์และรูปลักษณ์ที่ … จะว่าไงดีล่ะ คือแค่มองก็เท่ห์แล้วอ้ะครับ โคนันน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้คุณพี่จอมโจรมหาประลัยไคโตะ คิดนี่มันเท่ห์โคตรๆ คือมันรวมความเท่ห์ หล่อ พ่อฉลาดเข้าไว้ด้วยกัน แล้วยังมีชุดขาว บวกผ้าคลุม โอย ไอ้หมอนี่โคตรพ่อโคตรแม่เท่ห์เลยให้ตายเถอะ คือผมต้องยอมรับว่าแกรวมคาแร็คเตอร์เด่นๆ ของโจรในตำนานไว้ได้อย่างยอดเยี่ยม ไม่รู้สิครับ ผมว่าไอ้หมอนี่มันเท่ห์กว่าลูแปงตัวจริงซะด้วยซ้ำ

ด้วยความเท่ห์แบบโคตะระ ของคิดนี่เองที่ทำให้เราพอจะลืมๆ จุดโหว่ในเรื่องได้ อันนี้พูดได้ครับ เพราะตอนผมดูรอบแรก บอกตามตรงว่าเพลิน เนื่องจากแค่ดูจอมโจรคิดโผบินนี่ก็ตาลุกวาวแล้วครับ มันเท่ห์จริงๆ … พอลองมานึกตรงนี้ก็ทึ่งในที่โกโชอีกอย่าง คือเท่าที่สังเกตตามปกติจอมโจรทั้งหลายในโลกหล้านี้จะมีความเด่นและเก่ง แต่ยังไงๆ ก็จะไม่เปิดเผยตัวจริงถ้าไม่จำเป็นสังเกตมั้ยครับ เวลาจะขโมยหรือก่อการมัก็ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เพื่อไม่ให้โดนจับได้ง่ายๆ แต่ไอ้คุณพี่คิดนี่แมร่งแหวกชาวบ้านเขาเลยอ้ะ เป็นโจรที่ดังมากๆ แล้วปรากฎตัวเต็มๆ หลายรอบมากๆ แต่พี่ท่านก็ไม่ได้กลัวว่าจะโดนจับหรืออะไร ซึ่งสมัยก่อนก็ไม่คิดอะไรมากครับ แต่ตอนนี้พอมาคิดอีกทีก็พอเข้าใจ

เพราะพี่แกมีความเท่ห์เป็นอาวุธ

อ้า อันนี้ไม่ได้พูดเล่นนะครับ รูปลักษณ์แกนี่แหละที่มีส่วนสำคัญในการเอาตัวรอด ทั้งรูปลักษณ์ลีลา บุคลิกหรือแม้แต่การพูดจาของเขามันดูสวยงามและน่าดูไปหมด พูดให้ชัดๆ คือไม่ว่าใครหากมีโอกาสได้เห็นจอมโจรคิดล่ะไม่ว่าจะชอบหรือเกลียดเขาเป็นอันต้องหยุดมองก่อนทุกที ซึ่งมันส่งผลได้หลายแนวครับ เช่น ทำให้ศัตรูชะงัก เผลอมอง หรือเลินเล่อไป หรือการที่พี่แกโผล่แบบไม่ทันตั้งตัวก็ส่งผลชัดๆ เลยคือทำให้เราตะลึงจนตั้งตัวไม่ติด

ไม่ว่าจะผลแบบไหน พี่คิดของเราก็ได้ประโยชน์ทั้งนั้นครับ เพราะกว่าที่ใครจะคิดทำอะไร พี่คิดของเราก็หาทางหลบลี้หนีไปได้เรียบร้อยแล้ว

เป็นตัวละครที่ทรงเสน่ห์จริงๆ ครับ ไม่รู้สิในบรรดาผลงานของพี่ท่าน นี่เป็นตัวละครที่โคตรยอดจริงๆ อ้ะ สามารถไปโผล่ได้ในการ์ตูนทุกเรื่อง อย่างเมื่อก่อนก็เนียนครับไปตีกับไยบะเฉย แต่เราก็ไม่ตะขิดตะขวงใจ เชื่อได้ไม่ยากครับว่าไอ้นี่จะตีกับใครก็ได้ พอมาตอนหลังพี่ท่านก็แทบจะย้ายสำมะโนครัวมาอยู่บ้านชาวโคนันแล้วล่ะ

แล้วผมออกจะมองเป็นความเฉียมคมด้วยนะ เพราะจะว่าไปเรื่องของจอมโจรคิดเนี่ย หากเอามาผูกเป็นเรื่องหลักๆ มันอาจไม่แปลกใหม่ แต่พอเอาไปยัดใส่ตามเรื่องอื่นๆ มันดันดูเด่นขึ้นมาทันตาเห็น ก็ไม่แน่ล่ะครับ ถ้าท่านโกโชเขาตั้งใจเขียนจอมโจรคิดออกมาเป็นเรื่องเป็นราวแบบเดี่ยว แทนที่จะให้ไปรับเชิญโผล่ตามเรื่องอื่นๆ ความดังของจอมโจรคิดก็อาจจะไม่มากขนาดนี้ก็ได้

ทั้งนี้และทั้งนั้น คนฉลาดและคนที่ร่ำรวยก็หนีไม่พ้นท่านโกโชนี่แหละ

อืมม์ หลุดจากเรื่องหนังไปไหนแล้วเนี่ยเรา

จริงๆ ก็ไม่หลุดหรอกครับ มันใช่น่ะ เรื่องของจอมโจรคิดแม้จะโผล่น้อย และอาจไม่ได้ใช้สมองอย่างที่เราอยากดู แต่อย่างน้อย แค่เราได้หเนพี่แกมาบินว่อนมันก็ตุ้มในระดับหนึ่งแล้วล่ะ ดังนั้นที่ผมบ่นๆ ว่าไม่ได้เจอสองคนเฉือนคมกันแบบสาใจเท่าไหร่ ก็เลยพอจะทำใจมองข้ามได้ เพราะแค่เห็นสองคนบนจอเดียวกันมันก็ได้ความสนุกแล้วล่ะ แต่ถ้าได้มากกว่านี้หน่อย คงสุดยอดไปเลยล่ะครับ

เอาล่ะ ช่วงต้นก็เลยผ่านมาแบบเรื่อยๆ ไม่ถึวกับต้องปรบมือแต่ก็ไม่มีปัญหา พอมาตอนหลังก็เข้าเรื่องการทำคดีของโคนัน การสืบปมฆาตกรรมซึ่งก็เหมือนกับภาคก่อนๆ นั่นคือความเข้มข้นของปมไม่ได้มากมายเท่าตอนปกติ อันนี้รู้สึกชัดครับว่าตอนปกติมันจะมีความลึกล้ำกว่ากันเยอะ แต่ก็ไม่ถึงกับน่าเกลียดอะไรครับ เพียงแต่คอการ์ตูนตอนปกติของโคนันก็อาจจะตะหงิดๆ ในจุดนี้ได้ ประมาณว่าไม่ได้เห็นโคนันแสดงฝีมือเต็มที่อย่างที่ควรจะเป็น ผมก็ตะหงิดๆ ครับ แต่ก็นั่นแหละ ผมเริ่มทำใจได้ตั้งแต่ตอนก่อนๆ แล้วล่ะ

แต่หากจะว่าไปเรื่องราวการตามสืบคดี หรือการตามปมของภาคนี้ออกจะอ่อนกว่าสองตอนก่อนมากอยู่ จริงๆ คือเรื่องแทบจะไม่มีอะไรมากเลยครับ แม้แต่ประเด็นหลักที่หนังใช้อย่างเรื่องการแกะปมปริศนาของอิมพีเรียล อีสเตอร์ เอ้ค ก็ออกมาแบบงั้นๆ มากกว่า หรือจะการตามล่านักฆ่าปริศนาฉายาสกอร์เปี้ยนก็ไม่ได้เร้าใจเท่าไหร่นัก เอาเข้าจริงการเผยตัวนักฆ่าคนนี้โคนันแทบจะไม่ต้องทำอะไรมาก แค่รอให้มันเดินออกมาจากเงามืดเท่านั้นเอง

โดยรวมๆ ภาคนี้เลยค่อนข้างเรื่อยๆ ครับ ความเด่นมันอยู่ที่ตัวละครที่เราคุ้นเคยมากกว่า ส่วนการผจญภัยใต้คฤหาสน์ก็งั้นๆ ครับ ไม่ได้อลังการอย่างที่คิด ตอนแรกนึกว่าใต้นั้นน่าจะมีอะไรมากกว่านั้นหน่อย แต่ก็เดินเข้าไปอย่างง่ายๆ อาจจะง่ายจนเกินไปน่ะครับ อีกอย่างก็คืออุปสรรคที่โคนันต้องเผชิญในภาคนี้ ผมก็ว่ามันออกจะน้อยกว่าสองตอนก่อนค่อนข้างเยอะ เหมือนกันเดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็หยุดพัก หายเหนื่อยแล้วเดินต่อ เนี่ยครับ แค่นี้เอง

ส่วนประเด็นน่าประทับใจที่ถือเป็นจุดเด่นของหนังจอใหญ่ของโคนัน ในภาคนี้ก็กลับไม่กินใจเท่าสองภาคแรก ไม่ว่าจะการที่รันเริ่มสงสัยในตัวโคนันว่า อาจจะเป็นชินอิจิก็ได้ แม้เธอจะนึกว่ามันบ้าก็เถอะ แต่เธอก็เริ่มจะเชื่อ (แต่โคนันจะเอาตัวรอดจากสถานการณ์นั้นยังไงต้องดูตอนจบเองนะครับ) หรือจะเรื่องของความลับของไข่ ที่จะว่าไปผมก็ชอบนะครับ เป็นการผูกเรื่องเข้ากับตำนานราชวงศ์โรมานอฟที่ล่มสลายของรัสเซียได้ดี แต่การถ่ายทอดมันไม่ถึงกับซึ้งพอ ทำให้ไข่ใบที่ว่าแม้จะมีความลับที่ชวนประทับใจ แต่มันก็ยังไม่ถึงกับซึ้งเท่าไหร่ แต่ผมชอบครับ ความลับของไข่ หรือภาพในไข่นั่น ผมชอบจริงๆ ความหมายมันดีครับ แต่การสื่อมันไม่จับใจพอ

ถึงอย่างนั้นก็เหอะ ผมกลับชอบชื่อตอนนะ The Last Wizard of The Century หรือ พ่อมดคนสุดท้ายแห่งศตวรรษ ตัวละครที่ได้รับฉายานี้ในเรื่องเหมาะจริงๆ ครับ แม้เขาจะไม่ได้ใช้เวทมนต์ได้เก่งฉกาจ แต่ที่เขาทำคือความสวยงามครับ… ความสวยงามจากความรัก เพื่อความรัก ก็เจ้าไข่นั่นแหละครับ มันไม่ใช่แค่สวย แต่ของที่อยู่ข้างใน คืออะไรที่เรียกว่าความทรงจำจริงๆ

ครับ เป็นอีกตอนที่แม้ผมจะไม่ได้ชอบมาก แต่ก็มีอะไรหลายๆ อย่างให้รำลึกนึกถึงนะครับ มันไม่สนุกเท่าสองตอนแรก แต่ถ้าพูดถึงความลงตัวผมว่าภาคนี้ลงตัวนะ เพียงแต่เนื้อเรื่องมันไม่เข้มเท่าตอนก่อนๆ เท่านั้นเอง

แต่สำหรับแฟนๆ โคนัน ก็ไม่พลาดอยู่แล้วล่ะใช่มั้ยครับ

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)