จะว่าไปแล้ว Interceptor ก็คือหนังที่เอาสูตรสำเร็จสไตล์ Die Hard มาปรุงใหม่อีกรอบครับ (ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นรอบที่เท่าไรแล้ว) นั่นคือมีผู้ก่อการร้ายอะไรสักอย่าง บุกยึดอะไรสักอย่าง เพื่อทำอะไรสักอย่าง (ที่ไม่เป็นผลดีต่อผู้คน) แล้วก็จะต้องมีตัวเอกเก่งๆ สักคนหาทางทำอะไรสักอย่าง เพื่อต่อสู้ขัดขวางไม่ให้พวกมันทำได้ดั่งใจ

เหตุผลหนึ่งที่ผมตามมาดูหนังเรื่องนี้ก็เพราะ Elsa Pataky ครับ ยอมรับเลยว่าชอบเธอมาตั้งแต่ Beyond Re-Animator แล้ว ผมว่าเธอเป็นสาวแกร่งที่ดูมีเสน่ห์ในแบบของตัวเอง และพอได้มาแสดงนำแบบนี้ก็ต้องตามมาให้กำลังใจกันหน่อยล่ะครับ (เรื่องนี้อำนวยการสร้างโดย Chris Hemsworth สามีสุดที่รักของเธอด้วยครับ)

ก่อนดูเรื่องนี้ ผมก็ได้ยินคำบ่นมาพอสมควร ครั้นพอได้ดูก็รู้สึกว่าหนังดูได้เรื่อยๆ ครับ อาจไม่ได้ดีเด่นยอดเยี่ยมอะไร แต่ก็ดูเอามันส์เอาเพลินได้ประมาณหนึ่ง โอเค หนังอาจมีช่องโหว่หรือจุดอืดบ้างในบางช่วง แต่โดยรวมผมว่าหนังมันก็เรื่อยๆ อยู่ครับ

Pataky ถือว่าโอเคกับบทในระดับหนึ่ง เพียงแต่ดีกรีความเด่นเป็นตัวนำอาจยังไม่มาก ไปๆ มาๆ คนที่เด่นจริงๆ ต้องยกให้ Luke Bracey ในบทอเล็กซานเดอร์ ตัวร้ายของเรื่อง ลีลาการใช้จิตวิทยาของพี่แกถือว่าเข้าท่าครับ ทำให้บทนี้ดูน่าสนใจ (แม้จะดร็อปลงไปในตอนท้ายๆ ก็ตาม)

สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าพยายามช่วยเพิ่มความเร้าใจให้กับหนังอย่างยิ่งคือดนตรีประกอบครับ ตั้งหน้าตั้งตาเร้าใจเร้าอารมณ์เราอย่างเต็มที่ ก็เป็นฝีมือของ Michael Lira ซึ่งก็ถือว่าช่วยเพิ่มดีกรีระทึกให้หนังได้พอตัว

Matthew Reilly กำกับเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก อะไรๆ ก็อาจยังไม่ลงล็อกไปเสียทั้งหมด แต่ผมว่าก็พอได้ครับ ส่วนหนึ่งอาจเพราะผ่านหนังแนวนี้มาเยอะทั้งเกรดเอและเกรดบี (หรือต่ำกว่านั้น) หนังอาจไม่เจ๋งเท่าหนังเกรดเอแถวหน้า แต่ก็ถือว่ายังเข้าท่ากว่าหนังเกรดบีหลายๆ เรื่อง อย่างน้อยปมเกี่ยวกับมรสุมชีวิตของตัวเอกก็ถือว่านำเสนอได้ไม่เลว ช่วยเพิ่มมิติให้ตัวเอกได้ไม่น้อย

ดูแล้วไม่ผิดหวังครับ ส่วนหนึ่งอาจเพราะไม่คาดหวังอยู่แล้ว เลยทำใจมองข้ามได้กับสูตรสำเร็จในหลายๆ ช่วง กับจุดโหว่บางอย่างของบท ดังนั้นหากใครจะดูก็แนะนำให้ดูเอามันส์ครับ อย่าคาดหวังมากเกินไป คิดว่าน่าจะพอเพลินไปกับหนังได้บ้าง อีกอย่างหนังยาวแค่ชั่วโมงครึ่งนิดๆ ไม่ยาวเกินไป

ไม่ถึงสองดาวครับ

(5/10)