เหตุผลที่อยากดูหนังเรื่องนี้ไม่ใช่อะไรหรอกครับ คือเห็นตัวอย่างแล้วพบว่าหนังมันไม่เน้น Effect ไม่เน้น CG แบบที่หนังสมัยนี้ชอบทำกันออกมา แต่บู๊กันด้วยหมัดกับเท้าแล้วก็ใช้สลิง ใช้ระเบิดตูมตามตามสูตรหนังกำลังภายในสมัยก่อน ก็เลยรู้สึกสนใจขึ้นมา (แม้โปสเตอร์มันจะดูเป็นแนวอภินิหารมากๆ ก็เถอะ)

ก็เป็นเรื่องของจางซานฟง (Yichen Liu) ครับ โดยหนังก็จะเล่าถึงสมัยที่เขายังไม่ได้เก่งไทเก๊กและยังมีนามว่าจางจินเป่า ตอนนั้นเขาเป็นหมอสติเฟื่องที่ทำเรื่องวุ่นวายให้คนในหมู่บ้านอยู่เสมอๆ แต่แล้วก็มีเหตุให้เขาต้องออกไปผจญภัยครับ เมื่อมีกองทหารใจโฉดกำลังตามหาลายแทงที่จะนำไปสู่สมบัติอันล้ำค่า ซึ่งพวกนั้นได้ลายแทงมาแล้วครึ่งหนึ่ง ส่วนอีกครึ่งเจ้าสำนักหลงเหมินได้ชิงไป

แล้วพวกนั้นบุกมายังหมู่บ้านและขู่ว่าจะฆ่าคนให้หมด จนจินเป่าต้องหาทางต่อรองว่าจะไปตามหาเจ้าสำนักหลงเหมินกลับมาให้ได้ แล้วหลังจากนี้เขาจะเจอเจ้าสำนักหลงเหมินไหม และพวกทหารจะได้สมบัติไปสมใจหรือไม่ ก็ต้องติดตามกันครับ

ว่าตามจริงหนังมันไม่ได้เลิศเลอเพอร์เฟ็กต์อะไรนักหรอกครับ แต่มันดูได้เรื่อยๆ และจุดที่ทำให้ดูได้เรื่อยๆ ก็ได้แก่คิวบู๊ที่เน้นใช้หมัดใช้ดาบตวัดฟาดฟันกัน ใช้สลิงทำให้คนหมุนตัวฟิ้วๆ ท้าแรงดึงดูด แล้วเวลาที่ตัวละครไหนจะใช้พลังขั้นสุด ก็จะเหมือนหนังจีนสมัยก่อนครับ นั่นคือจะยิงพลังลงพื้น ให้พื้นมันระเบิดตูมๆๆๆ พุ่งไปหาเป้าหมาย ในขณะที่ CG นั้นจะมีเป็นส่วนเสริมแค่ไม่ถึง 10% เท่านั้นเอง

สำหรับผมแล้ว ผมชอบอะไรแบบนี้ครับ ว่ากันตรงๆ คือออกจะเอียนหนังบู๊ที่เน้นแต่ CG เต็มที แล้วหนังเรื่องนี้ก็ตอบโจทย์ได้พอสมควรในเรื่องคิวบู๊สไตล์คลาสสิกแบบนี้ แม้หนังอาจจะไม่ได้บู๊กันตลอดเรื่อง แต่ก็ถือว่ามีให้ดูในระดับที่น่าพอใจ และฉากไคลแม็กซ์ตอนท้ายที่จางซานฟงต้องใช้ไทเก๊กสู้กับศัตรู ก็ถือว่าทำได้ไม่เลวครับลีลาออกหมัดซัดผู้ร้ายมันดูสวยงามและมีพลังดี และที่ชอบอีกอย่างคือชุดครับ ชุดที่จางซานฟงใส่ตอนท้ายชายเสื้อจะพลิ้วๆ หน่อย ดังนั้นเวลาพี่ท่านหมุนตัวทีหรือสะบัดปลายเสื้อทีมันก็ดูพลิ้วไหวสวยงามไม่น้อยเหมือนกัน

ส่วนที่นอกเหนือจากคิวบู๊นั้น ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับว่าหนังจะออกไปในแนวฮา คือตัวของจางซานฟงตอนเป็นจางจินเป่านั้นออกแนวโก๊ะๆ ครับ คือมันอาจจะไม่ได้ฮาโคตรๆ น่ะนะครับ แต่มันดูเบาสมองแบบเพลินๆ ดี และยอมรับว่า Yichen Liu เล่นได้ดี ตอนบทจะโก๊ะก็โก๊ะได้ ครั้นบทจะจริงจังก็จริงจังได้ จัดว่าเป็นอะไรที่เวิร์กพอสมควรครับ

ในแง่ของงานสร้างก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดีเลยครับ มันอาจไม่ได้ใหญ่โตอลังการ แต่ก็ดูพอเหมาะพอสมกับสิ่งที่หนังเป็น (ดูซิมเปิ้ลๆ) แต่ถ้าถามว่ามีอะไรที่รู้สึกว่าหนังพร่องไหม ก็บอกได้เลยว่ามีครับ โดยเฉพาะเรื่องบทที่จริงๆ สามารถทำให้น่าสนใจกว่านี้ได้อีก ถ้าถามว่าเสียดายอะไรที่สุดก็คงเป็นประเด็นเรื่องไทเกีกน่ะครับที่หนังปูพื้นในส่วนนี้น้อยเกินไป เพราะจริงๆ ตอนท้ายนี่เรารู้อยู่แล้วล่ะว่าจางจินเป่าจะต้องกลายเป็นจางซานฟง และต้องวาดลวดลายไทเก๊กในระดับที่พิชิตบอสใหญ่ได้ ซึ่งถ้าหนังปูพื้นเรื่องไทเก๊กให้มากกว่านี้ ตอนท้ายมันคงจะดูขลังกว่าที่เป็น

ก็ว่ากันอีกทีว่าหนังมันไม่ได้สุดยอดหรอกครับ มันไม่ได้เด็ดแบบ Ip Man แต่ก็ถือว่าน่าพอใจ ผมว่าใครเป็นคนชอบหนังจีนกำลังภายในสไตล์เก่าๆ แบบที่เน้นสลิงเน้นของจริงมากกว่าเน้นเนรมิต CG ล่ะก็ เรื่องนี้ถือว่าดูได้ไม่เลวครับ แม้บทหนังจะเดาทางได้แบบไม่ยากก็เถอะ แต่ผมโอเคที่มันไม่ได้เลอะเทอะครับ อย่างน้อยมันก็มีทิศทางของมัน ไม่ได้เดินเรื่องแบบเปรอะไปเรื่อยแบบที่หนังจีนหลายๆ เรื่องเป็น

งานสร้างมันอาจจะไม่ได้เกรดเอบวกอะไรขนาดนั้น แต่โดยส่วนตัวแล้วผมดูหนังเรื่องนี้ได้เพลินกว่าหนังฟอร์มใหญ่ที่เน้น CG หลายๆ เรื่องของจีน-ฮ่องกงอีกครับ

สองดาวแบบดูได้สบายๆ ครับ

(6/10)