อย่างที่บอกครับว่าช่วงปีที่ผ่านมานี้ดูผลงานการกำกับของ Mike Flanagan ไปหลายเรื่อง ตั้งแต่ Oculus, Absentia และ Before I Wake

แต่เรื่องนี้เข้าข่ายว่าอยากดูสุด เพราะดูจะเป็นหนังที่ได้รับคำตอบรับในแง่บวกมากที่สุดในบรรดาผลงานทั้งหมดของ Flanagan แต่ต้องบอกก่อนว่าผลตอบรับแง่บวกนี่คือได้รับคำชมมากเมื่อเทียบกับผลงานอื่นๆ ของเขา แต่ไม่ได้ชมแบบยกย่องว่าเป็นหนังสุดยอดอะไรขนาดนั้นครับ คือถือว่าดีน่าดูนั่นแหละ แต่ไม่ได้คลาสสิกขึ้นหิ้ง

เรื่องราวของ แม็ดดี้ (Kate Siegel) สาวนักเขียนนิยายที่หูหนวกครับ เธอเลือกไปเก็บตัวที่บ้านกลางป่าเพื่อจะได้ปั่นนิยายเรื่องใหม่ให้เสร็จ แต่แล้วก็มีฆาตกรต่อเนื่องโผล่ไปแถวนั้น และเธอก็คือเหยื่อรายล่าสุดที่มันตั้งใจจะหยอกก่อนลงมือฆ่า

ตัวหนังก็เป็นแนวระทึกขวัญน่ะครับ หญิงสาวคนหนึ่งพยายามเอาตัวรอดและสู้กับฆาตกรร้าย ซึ่งมันก็เป็นส่วนผสมระหว่างหนังอย่าง Halloween และ You’re Next คือนางเอกก็มีหนีบ้าง กลัวบ้าง สู้บ้างผสมๆ กันไป แต่ไม่ได้สู้ตลอดแบบพลิกความคาดหมายอย่างใน You’re Next

ดังนั้นใครคาดหวังจะได้ดูหนังไล่ฆ่าแบบตัวเอกกล้าสู้แบบเต็มๆ ก็ต้องเผื่อใจไว้หน่อยครับ เพราะมันก็มีบางช่วงเหมือนกันที่นางเอกจะกลัวหรือพลาดในแบบที่ไม่ควรจะพลาด ก็เลยอาจทำให้คนดูหงุดหงิดบ้างในบางจังหวะ

หรือบางฉากก็ชวนให้สับสนน่ะครับ ดูแล้วไม่เข้าใจว่าตกลงนางเอกจะสู้หรือจะหนี คือด้วยอารมณ์ของฉากนั้นๆ เหมือนจะเร้าให้เรารู้สึกว่าเธอกำลังจะสู้ตายนะ แต่สักพักก็ไม่ใช่อีก เลยมีบางเหมือนกันที่ความตื่นเต้นหรือความมันส์ถูกทำให้สะดุดลงด้วยอะไรแบบนี้

หนังยาวประมาณ 81 นาที ก็กำลังดีครับ เดินเรื่องก็น่าติดตามดี มีความระทึกเสิร์ฟตลอด ความตื่นเต้นและความลุ้นก็มาเรื่อยๆ อาจมีช่วงชวนหงุดหงิดบ้างอย่างที่บอก แต่ยังดีที่ไม่มากเท่าไรครับ

แต่ก็คิดๆ น่ะครับว่าถ้าไม่มีฉากชวนหงิดหงิดที่ว่า หนังอาจลื่นและเจ๋งสมบูรณ์กว่าที่เป็นก็ได้ (น่าจะเข้าท่าและเจ๋งไม่น้อยหน้า You’re Next เลยล่ะครับ ดีไม่ดีจะเจ๋งกว่าด้วย)

แต่ผมชอบไอเดียที่ให้นางเอกคิดในหัวน่ะครับ คล้ายๆ เชอร์ล็อค โฮล์มส์คิดแบบเป็นระบบในหัวก่อนตัดสินใจทำอะไรนั่นแหละ ฉากแบบนี้นับว่าเจ๋งดี

แต่โดยรวมก็ถือว่าน่าดูล่ะครับ ใครชอบหนังระทึกตื่นเต้นผมว่าดูได้เลย และหนังเรื่องนี้ถือว่ามีความพิเศษในตัวเองอยู่นะครับ อย่างแรกคือนางเอกของเรื่อง Kate Siegel น่ะ คือภรรยาของ Flanagan นั่นเองครับ

และพล็อตหนังเรื่องนี้ถือกำเนิดขึ้นในคืนที่พวกเขาไปเดตกัน เมื่อปี 2014 แล้วพวกเขาก็คบหากันเรื่อยมา จนมาก็แต่งกันเมื่อต้นปี 2016 นี่เองครับ และบทหนังเรื่องนี้ก็เป็นสิ่งพวกเขาช่วยกันสร้างมันขึ้นมา ฟังดูแล้วก็โรแมนติกดีเหมือนกันครับ

ถือเป็นหนังที่น่าดูสำหรับคอหนังสยองแนวไล่เชือดครับ แม้จะไม่ใช่สุดยอดไร้เทียมทาน แต่ก็ตอบโจทย์ความระทึกได้ดี ขนาด Stephen King ยังเอ่ยปากว่าชอบเลยครับ

และดูท่าว่าความสัมพันธ์ระหว่าง King กับ Flanagan จะสวยอยู่ไม่น้อย เพราะ King ชอบผลงานของ Flanagan มาตั้งแต่ Oculus น่ะครับ และโปรเจคท์ต่อไปของ Flanagan ก็คือ Gerald’s Game ที่ดัดแปลงจากงานของ King ด้วย

ถือว่าดูได้สนุกดีครับ ^_^

สองดาวใกล้ครึ่งครับ

(6.5/10)