เรื่องนี้น่าสนใจตรงที่เป็นงานกำกับครั้งแรกของพี่ Rob Schneider ดาราขาฮาที่ชอบเล่นบทคนหน้าซื่อเจอเรื่องวุ่นๆ และงานนี้พี่แกก็แสดงนำเองอีกด้วย

Schneider รับบท สแตน นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ชอบเล่นไม่ซื่อ จนโดนศาลตัดสินว่าจะต้องเข้าไปชดใช้กรรม เข้าคุกในอีก 6 เดือนข้างหน้า

ก่อนเขาจะรับโทษก็ดันไปรู้มาว่า ในคุกน่ะมันโหดแค่ไหน มีพวกอันธพาลร้ายๆ รอเจี๋ยนคนหน้าอ่อนๆ อย่างเขาอยู่เพียบ และที่แย่ที่สุดคือ มีพวกนักโทษหื่นกามรอตุ๋ยนักโทษน้องใหม่อยู่เป็นประจำ เจ้าอันหลังนี่แหละครับที่เล่นเอาสแตนแทบบ้า… ก็ไม่อยากโดนตุ๋ยนี่หน่า

แต่แล้วฟ้าก็ประทานคนดีมาช่วยครับ เขาคือ คนชราลึกลับ (David Carradine) ที่เสนอว่าจะฝึกปรือวิทยายุทธให้สแตน และเมื่อถึงเวลาต้องเข้าคุก สแตนก็สำเร็จวิชาพอดี… งานนี้คนในคุกก็เลยต้องเจอดีจากน้องใหม่หน้าอ่อนที่ไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องตัว (โดยเฉพาะจากข้างหลัง )

ตัวหนังอาจจะไม่ได้สมบูรณ์ในทุกจุดนะครับ ช่วงต้นๆ หนังอาจเดินเรื่องแบบแปลกๆ ดูโดดๆ นิดหน่อย แต่ก็ถือว่าผ่านเกณฑ์เลยสำหรับหนังตลกสักเรื่อง มีมุขฮาป้อนมาเรื่อยๆ ดาราในเรื่องก็บ้ากันเต็มที่ อย่าง Schneider น่ะโอเคอยู่แล้วครับ ฮาแบบหน้าตายได้ดีมาก ยิ่งตอนที่พี่แกกลัวคนจะมาตุ๋ยนี่ฮามากๆ

ส่วนดาราสมทบรุ่นเก๋าก็มาฮาได้น่าพอใจ ทั้ง Carradine และ Scott Wilson ที่มาเป็นผู้คุมจอมเจ้าเล่ห์ แต่ที่ต้องยกนิ้วให้ก็คือ M. Emmet Walsh ที่ปกติเขาจะเล่นหนังจริงจัง แต่มาเรื่องนี้ลุงเขามาเป็นทนายผู้น่ารักครับ น่ารักจริงๆ นะ เอาแค่หน้าก็ฮาแล้วล่ะ คิดดู ปะแป้งทำผมเหมือนเด็ก 2 ขวบเพิ่งอาบน้ำเสร็จน่ะ (ลูบผมเรียบๆ) เอากับเขาสิครับ ปรบมือให้เลยว่ากล้าเล่นจริงๆ

นอกจากดีกรีความฮาที่นับว่าได้ที่แล้ว ที่ออกจะนอกเหนือความคาดหมายก็คือสาระครับ อ้า หนังมีสาระนะฮะ ประเด็นหลักๆ เลยก็คือ “การอยู่ร่วมกันอย่างสงบและสันติ” ประมาณว่าคนในคุกน่ะ มีทั้งเสือสิงห์กระทิงแรด บ้างก็จ้องจะตุ๋ยคนอย่างเดียว บ้างก็จับกลุ่มเป็นแก๊งรังแกคนคุกอื่นๆ และมักจะหาเรื่องตีกันประจำ

แล้วสแตนก็เข้ามาครับ พร้อมแนวคิดใหม่ๆ ว่า “ในเมื่อเราอยู่ร่วมกันในคุก ทำไมจะต้องทำให้ที่ๆ เราอยู่กันไปอีกนานกลายเป็นนรกล่ะ มาช่วยกันทำให้ที่นี่อยู่ได้อย่างสุขใจดีกว่าไหม”… ชอบความคิดนี้จัง

และช่วงท้ายก็ตบด้วยไคลแม็กซ์ที่ลุ้นนิดๆ กำลังเหมาะ (และแน่นอนครับ ฮาสม่ำเสมอ) ทั้งหมดนี่นับว่าเกินคาดไปเยอะครับ ตอนแรกแอบคิดว่าเรื่องนี้น่าจะงั้นๆ แต่ดันสนุก ฮา และมีสาระแบบกำลังอร่อยได้

ฮ่า ร่ายมายาวก็ขอสรุปเลยว่า หนังสนุกครับ แม้จะยังไม่ลงตัวเต็มร้อย แต่โดยรวมถือว่าสนุก ฮา เอาไว้คลายเครียดและเรียกรอยยิ้มได้แบบสบาย

รู้ไหมครับ ผมชอบเอกลักษณ์อย่างหนึ่งในหนังที่ Schneider แสดง นั่นก็คือ การที่คนดีทำดีแล้วได้ดี แล้วในหนังของเขาก็มักพูดถึงผู้คนจากมุมคิดที่ว่า “ลึกๆ แล้ว ทุกคนเป็นคนดีได้”… น่ารักดีครับ

… ชักอยากดูงานกำกับต่อไปของ Schneider แล้วล่ะ

สองดาวใกล้ครึ่งครับ

(6.5/10)