เอาล่ะครับผมพูดถึง Stephen King ไปบ้างแล้วเน้อะ ก็มาถึงเขาบ้างล่ะครับ Dean Koontz รายนี้ก็เขียนนิยายได้เจ๋งแจ๋วไม่ใช่ย่อยครับ แนวของ Koontz ก็มาทางใกล้ๆ กับ King เพียงแต่ King จะค่อนข้างไปทางสยองมากกว่าแล้วก็เน้นอะไรที่แหวกๆ ส่วน Koontz จะไปในเชิงระทึกขวัญมากกว่าครับ และเรื่องของ Koontz แม้จะแหวกบ้างก็ตาม แต่ความหวือหวาอาจจะไม่มากมายเท่า King ครับ

ส่วนงานชิ้นนี้ก็เป็นเรื่องแนวระทึกที่เขาถนัดนักล่ะ ความยาวไม่มาก แต่น่าติดตามและมีช่วงให้เร้าใจหยอดเป็นระยะๆ เรื่องของชายหนุ่มที่กำลังขับรถข้ามรัฐเพื่อจะเดินทางไปพบกับแฟนสาว โดยในรถที่ขนเอาข้าวของและน้องชายของแฟนไปด้วย

แล้วจู่ๆ เด็กน้อยก็เกิดสังเกตว่ามีรถคนหนึ่งกำลังตามมา ไอ้หนุ่มก็คิดว่าเป็นเรื่องเล่นๆ คงไม่มีหรอก แต่พอดูไปซักพักปรากฎว่าไอ้รถคันนั้นตามมาจริงๆ

แล้วรถคันที่ว่านี่ต้องการอะไร ตามพวกเขามาจริงหรือเป็นแค่เรื่องบังเอิญ … บอกได้แค่ว่าท่านจะได้ลุ้นกันไม่ใช่น้อยล่ะครับกับเหตุการณ์ครั้งนี้

นี่แหละครับนิยายสไตล์ของ Koontz เปิดเรื่องมาเหมือนไม่มีอะไร แต่ซักพักเหตุการณ์ก็จะเริ่มเป็นปริศนามากขึ้น มีปมให้ได้ติดตามและลุ้นว่าเรื่องจะลงเอยในทางไหน

จริงๆ แล้วนิยายของพี่ท่านไม่ได้หักมุมอะไรหรอกนะครับ ตอนจบเราพอจะคาดเดาได้ไม่ยาก แต่จุดที่เด่นมากคือการเร้าอารมณ์ การทำให้ขวัญเราแขวนเป็นพักๆ อย่างการโดนรถตามล่าเงี้ย พี่ Koontz ร่ายได้ลุ้นดีครับ อ่านไปก็มีเกร็งเหมือนกัน ไอ้ตอนขับรถก็ลุ้นพอแล้ว ตอนท้ายเมื่อเหตุการณ์ขมึงเกลียวก็ไปกันใหญ่ล่ะครับ อย่างที่บอกแม้จะเดาได้ แต่ก็อดใจคว่ำไม่ได้

ผมเลยยกให้ Koontz เป็นจอมระทึกขวัญครับ (ส่วนพี่ King ก็เป็นจอมสยองขวัญไป)

ที่นี้ก็อยู่ที่ท่านล่ะนะครับว่าชอบมั้ยเอ่ยแนวเร้าอารมณ์ แนวระทึกแบบฝรั่งๆ ผมว่าเขาแน่มากเลยล่ะครับ งานของแกก็ดังนะครับ ที่อเมริกานี่ฮิตกันพอได้ แกเลยมีงานออกมาเรื่อยๆ จนปัจจุบัน ส่วนบ้านเรานั้นก็ต้องของขอบคุณคุณอาสุวิทย์ ขาวปลอดล่ะครับที่ช่วยพิมพ์ช่วยแปลออกมา แม้หลังๆ งานพี่ Koontz ใหม่ๆ จะไม่ค่อยมาแล้วก็ตาม แต่งานเก่าๆ ก็ไม่ควรพลาดครับ

ส่วนว่า ทำไมถ้านิยายแกฮิตไม่แพ้ King แล้วทำไมหนังของนิยายแกถึงไม่ค่อยมี สาเหตุก็เพราะ นิยายของ Koontz จัดเป็นประเภทเหมาะทำเป็นหนังสืออย่างเดียวครับ เขาจะใช้ตัวอักษรบรรยายอารมณ์และความกดดัน ขืนทำเป็นหนังล่ะคงมีเอ่อกันแน่นอน เพราะมันคงออกาแค่ฉากเปล่าๆ และคนทำหน้าบู้บี้ตื่นกลัว ได้แค่นั้นล่ะครับ ดังนั้นความมันส์ของนิยายแกก็อยู่ตรงการเร้าอารมณ์หรือกดอารมณ์นี่แหละ

เอาเป็นว่าถ้าท่านชอบแนวนี้ ผมอยากให้ลองครับ ลองผลงานแกซักเล่มนึง ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าท่านชอบก็จะเป็นแบบผมนี่แหละ เห็นงานแกกี่เล่มเป็นต้องกวาดหมด

================================

Shattered (ไฮเวย์สังหาร)
ของ Dean Koontz

แปลโดย ปรัชญา วลัญช์