เป็นหนังบ้านผีสิงที่ฉายหลังจาก The Haunting หนังบ้านผีสิงอีกเรื่องครับ และพอดูแล้วก็บอกได้สั้นๆ ว่า “เออ มันต้องหยั่งงี้ดิ!”

เรื่องเป็นประมาณว่า สตีเฟ่น ไพรซ์ (Geoffrey Rush) นักธุรกิจเจ้าของสวนสนุกรายใหญ่ ได้เชิญคนแปลกหน้า 5 คนมาในงานวันเกิดของภรรยาตนเอง (Famke Janssen) งานก็จัดกันที่โรงพยาบาลจิตเวชแวนนาคัต ที่ซึ่งในอดีตเคยมีคนตายเต็มโรงพยาบาลมาแล้ว อืมม์ แล้วแบบนี้ผีจะมีมั้ย และคนจะโดนผีหลอกแบบไหนบ้าง ต้องลองติดตามครับ

นี่แหละครับ อะไรที่ผมต้องการ (จะว่าโรคจิตก็ได้น่ะนะครับ 5555) หนังผีมันต้องหยั่งงี้ครับ สยองจริง โหดจริง เลือดสาด แขนขาด หัวหลุด ผีโหด บ้านก็แคบๆ มืดๆ บรรยากาศมาคุและเต็มไปด้วยความไม่น่าไว้วางใจ กับเรื่องนี้ถือเป็นบ้านผีสิงที่ทำออกมาได้ไม่เลวเลยครับ

นักแสดงก็เฉียบทุกคน โดยเฉพาะ Rush กับ Janssen คู่นี้เฉือนกันมันส์มากๆ คนอื่นก็ดีครับ แสดงได้เยี่ยม อีกคนก็คือลุง Jeffrey Combs แห่ง Re-Animator ของผม พี่ท่านเล่นได้น่ากลัวดีครับ ยิ่งฉากที่พี่แกทำท่ากระตุกๆ นี่ยิ่งหลอน แล้วมาบวกภาพสยองๆ อีก มันเลยลงตัวไปกันใหญ่ ซึ่งนี่มันเป็นแนวสยองของมะกันนะครับ ซึ่งจะคนละทางกับฟากเรา ทางฟากเอเชียนี่ส่วนมากจะเน้นบรรยากาศ ความมืดและความผิดเพี้ยนอะไรอย่างนั้น แต่กับเรื่องนี้มันสไตล์ฝรั่งครับ ต้องมีเลือดและต้องมีภาพคนโดนเชือด เพื่อให้เกิดความหวาดเสียวอะไรทำนองนั้น ซึ่งผมก็ไม่ได้ตกใจอะไรหรอกครับ แต่มันสาใจมากกว่า ของสยองที่ถึงเครื่องแบบอเมริกันมันต้องแบบนี้นี่แหละครับ

ก็บอกไว้ก่อนล่ะครับ คนที่ทนภาพหวาดเสียวไม่ไหว ก็ไม่ควรเสี่ยงครับ เพราะเดี๋ยวจะรับไม่ได้เอา

หนังทำได้น่าติดตามตลอดตั้งแต่ต้นจนจบครับ ชวนลุ้นเอามากๆ ไม่ผิดหวังเลย ฉากสยองหลอนๆ ก็เต็มที่พอสมควร ประเภทเฉือนเนื้อจะๆ เอาดินสอทิ่มเลือดทะลุอะไรยังเงี้ย เต็มๆครับ ดังนั้นใครชอบแนวนี้ก็น่าจะโดนใจ แล้วหนังก็ไม่ยาวมากครับ กำลังพอดีอิ่ม ไม่ยืดเยื้อ

แต่เสียดายที่หนังทำเงินไม่เยอะครับ ได้มาแค่ $42 ล้านจากทั่วโลก แต่ทุนสร้างนั้น $37 ล้าน ก็เข้าเนื้อไปไม่น้อยครับ

สองดาวครึ่งแบบ “มันต้องหยั่งงี้ครับ”

(7/10)

รีวิวเพิ่มเติมวันที่ 7 มกราคม 2016

อีกเรื่องที่หยิบมาดูก็คือ House on Haunted Hill จำได้ว่าปีนั้น (1999) มีหนังแนวบ้านผีสิงฉายถึง 2 เรื่อง แล้วก็เป็นหนังรีเมคด้วยกันทั้งคู่ด้วย

เรื่องแรกThe Haunting เรื่องนี้ฟอร์มใหญ่ฉายรับซัมเมอร์, ดาราดี Effect เพียบ แต่ดูแล้วหาความน่ากลัวไม่เจอ สารภาพว่าแอบผิดหวังเล็กๆ

ส่วน House on Haunted Hill ฉายปลายปี ฟอร์มเล็กกว่า ตอนดูก็ไม่คาดหวัง ครั้นพอได้ดูแล้วก็พบว่าหนังสยองโหดกว่าที่คิด (มาแบบไม่ทันตั้งตัวตั้งแต่ฉากแรกๆ) แม้โดยรวมจะไม่ถึงกับไร้ที่ติ แต่ก็สามารถชดเชยความผิดหวังที่เกิดจาก The Haunting ได้เยอะอยู่

โทนหนังออกมาหลอนๆ โดยเฉพาะฉากภูตผีหน้าตาแปลกๆ (ไม่มีหน้าบ้าง มาแบบขาวดำข้าง แต่ตัว Boss ใหญ่ออกจะดูหนัก Effect มากไปนิด) และที่ชอบเป็นพิเศษคือเวลาผีกระตุกๆ มันสร้างอารมณ์บิดเบี้ยวทางอารมณ์ดีไม่น้อย

รอบนี้ตอนที่ดูนี่มันเกิดอารมณ์หนึ่งขึ้นมา คือมันจะมีฉากตอนต้นๆ ที่ตัวละครหนึ่งรู้ว่าบ้านหลังนี้ผีดุเลยไม่อยากอยู่นาน พยายามไม่เหยียบเข้าบ้าน แต่จนแล้วจนรอดก็ต้องเข้า ครั้นพอเข้ามาแล้วก็อยากรีบออก แต่สุดท้ายก็ไม่ทัน

อารมณ์ที่เกิดนี่คือแอบลุ้นในใจให้ตัวละครนั้นรีบๆ ออกมาซะ จะได้ไม่เจอเรื่องสยอง (แม้จะรู้แก่ใจก็เถอะว่ายังไงพี่แกก็หนีไม่พ้น) ส่วนหนึ่งเพราะดนตรีมันเร้าให้หลอนอีกแรงด้วยน่ะครับ

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงหยิบมาดู แล้วยังดูใกล้ๆ กับ Deep Rising อีก เพิ่งมานึกได้ตอนดูนี่แหละว่าหนังนำแสดงโดย Famke Janssen เหมือนกัน