ภาคแรกผมชอบครับ มาภาคสองก็ทำเอาผมเป๋ไปเหมือนกัน เพราะมันคือการเอาภาคแรกมาทำใหม่ (แต่ความสนุกหล่นหายไปเยอะ) ดังนั้นภาค 3 ผมเลยไม่กล้าคาดหวังใดๆ
ภาคแรกผมชอบครับ มาภาคสองก็ทำเอาผมเป๋ไปเหมือนกัน เพราะมันคือการเอาภาคแรกมาทำใหม่ (แต่ความสนุกหล่นหายไปเยอะ) ดังนั้นภาค 3 ผมเลยไม่กล้าคาดหวังใดๆ
ผมพอจะคาดเดาได้นะครับว่าหนังจะออกมาอีท่าไหน คือความคาดหวังน่ะไม่มีอยู่แล้ว กะดูเอาฮาอย่างเดียว แต่ครั้นพอได้ดูก็ยอมรับเลยครับว่าอดจะแอบเฮิร์ทไม่ได้ที่หนังเอาชื่อ Deep Blue Sea มาใช้
หนังแนวสัตวโลกน่ารักที่เนื้อเรื่องเนี่ยดูมีรายละเอียดพอตัวนะครับ เรื่องของจอห์น แซนเดอร์ส (Lou Diamond Phillips) อดีตช่างขุดเจาะน้ำมันที่เป็นหนี้ธนาคารและกำลังจะถูกยึดเรือไป แล้วทีนี้ภรรยาเก่าของเขา ดร.เคลลี่ เรย์มอนด์ (Kristy Swanson) กับหัวหน้าของเธอก็มาจ้างให้เขาไปทำงานขุดเจาะกลางแม่น้ำ ซึ่งจอห์นก็ต้องรับล่ะครับ เพื่อจะได้หาเงินไปจ่ายหนี้
มันอุบัติขึ้นมาแล้วครับ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะนี่คือหนังที่ว่าด้วย “ฉลามผีถ้วยแก้ว”
รู้สึกว่าจะมีความพยายามในการสรรสร้างหนังฉลามกินคนแนวใหม่ออกมาเรื่อยๆ นะครับ แต่ว่ากันตรงๆ คือยิ่งทำออกมาแล้วยิ่งเลอะ หรือไม่ก็โล่งโถงแบบไม่มีอะไรให้จับต้องได้เป็นชิ้นเป็นอันเลย และส่วนใหญ่แม้หน้าหนังเหมือนจะออกแนวสยอง แต่ดูแล้วดันขำยังไงก็ไม่รู้
หลังจากห่างเหินการดูหนังแนวสัตว์โลกน่ารักไปพักหนึ่ง พอกลับมาได้ดูอีกครั้งก็เกาหัวแกรกๆ เลยครับ คือไม่นึกว่ามันจะสาละวันเตี้ยลงได้ขนาดนี้
ความรู้สึกที่ผมมีต่อ The Meg นั้นแบ่งออกได้เป็น 2 ครึ่งครับ นั่นก็คือครึ่งแรกกับครึ่งหลัง ซึ่งความรู้สึกที่มีต่อแต่ละครึ่งนั้นจัดว่าต่างกันพอสมควร
ใครเคยดูหนังแล้วในหัวของเรามันตะโกนก้องเกือบตลอดว่า “โว้วววววววววววว เฮ้ยยยยยยยยยยย AGhhhhhhhh” บ้างไหมครับ? คือตะโกนด้วยความทึ่งในตัวหนังน่ะครับ (ไม่ว่าจะทึ่งบวกหรือทึ่งลบก็เถอะ 555)
เรื่องของฉลามที่มี 3 หัว แล้วก็ไล่งับคนครับ ^_^
เรามาถึงภาคที่ 4 อันเป็นภาคล่าสุดของหนังชุดนี้แล้วนะครับ กับ Mega Shark vs. Kolossus