ผมเคยดู ฟ้าส่งฟะมาเกย รอบหนึ่งเมื่อนานมาแล้วครับ จำเรื่องราวทั้งหมดไม่ได้แต่จำบางฉากได้ และที่จำได้อย่างแม่นยำคือเพลงธีมของหนังเรื่องนี้ที่จังหวะสนุกสนาน ครึกครื้น และน่ารัก เพลงธีมที่ว่านี้เป็นท่วงทำนองที่มักจะดังขึ้นในหัวผมทุกทีเวลารู้สึกสนุกเพลิดเพลินกับอะไรสักอย่าง หรือเวลาที่จะเดินทางไปไหนสักแห่ง มันปลุกอารมณ์บวกได้ดีครับ
หนังอาจไม่ใหม่นะครับ แต่ปกติผมก็ชอบเก็บตกเอาหนังเก่าๆ มาเล่าอยู่แล้วกับผลงานภาคต่อตอนที่สามของเรื่องวัยรุ่นที่ต้องมาหาทางโกงความตาย โดยเนื้อหาไม่ได้ต่างจากเดิมเท่าไหร่หรอกครับ
นี่คือต้นแรกเริ่มนะครับ ของเรื่องการโกงความตาย พระเอกคือ อเล็กซ์ แชนซ์ บราวนิ่ง (Devon Sawa) ที่ดันเห็นลางบอกเหตุสารพัดก่อนขึ้นเครื่องบินไปทัศนศึกษา จนเขาสังหรณ์ว่าเครื่องบินลำที่เขากำลังจะขึ้นต้องมีเหตุร้ายแน่ เลยอาละวาดตกใจด้วยความกลัวจนตัวเองและเพื่อนๆ อีกกลุ่มหนึ่งโดนลากออกมาจากเครื่อง
3 จุดที่ผมว่า Work สุดๆ ใน Dragonball Evolution ได้แก่
แนวคิดเรื่องมิติคู่ขนานนั้นผมก็คุ้นเคยมานานแล้วล่ะนะครับ ซีรี่ส์ที่ทำให้ผมคุ้นเคยแนวคิดนี้ก็คือ Sliders ที่เหล่าตัวเอกต้องเดินทางข้ามมิติคู่ขนาน หาทางกลับมิติดั้งเดิมที่ตัวเองอยู่ ก็เลยต้องไปเผชิญกับโลกในมิติอื่นๆ ซึ่งมีทั้งที่ปกติและแปลกกว่าโลกมนุษย์เดิมที่พวกเขาเคยอยู่
หมื่นทิพ's Review 