ภาคแรกประทับใจผมมากครับ ชอบในความรักอันเรียบง่ายและบรรยากาศดีๆ ของประเทศลาว พอมาภาค 2 ใจก็พยายามลดความคาดหวัง เพราะรู้มาว่าเนื้อเรื่องเปลี่ยนโทน แม้จะถ่ายทำที่ลาวและได้นางเอกคนเดิมมารับบท แต่พระเอกของเรื่องไม่ได้มาในแนวนิ่มๆ สุภาพๆ แบบภาคแรก
ภาคแรกประทับใจผมมากครับ ชอบในความรักอันเรียบง่ายและบรรยากาศดีๆ ของประเทศลาว พอมาภาค 2 ใจก็พยายามลดความคาดหวัง เพราะรู้มาว่าเนื้อเรื่องเปลี่ยนโทน แม้จะถ่ายทำที่ลาวและได้นางเอกคนเดิมมารับบท แต่พระเอกของเรื่องไม่ได้มาในแนวนิ่มๆ สุภาพๆ แบบภาคแรก
ดูแบบเพลินๆ… ดูแบบเพลินๆ… ดูแบบเพลินๆ
บทที่ 3 ของเรื่องราวครับ ความรักระหว่างแวมไพร์นาม เอ็ดเวิร์ด คัลเลน (Robert Pattinson) และสาวน้อย เบลล่า สวอนน์ (Kristen Stewart) ยังคงดำเนินต่อไป โดยมีมนุษย์หมาป่าพันธุ์ซิกซ์แพ็คอย่างเจค็อบ แบล็ค (Taylor Lautner) คอยเฝ้าดูอยู่ไม่ห่าง
ชื่อเรื่องผมว่าน่าสนใจนะครับ มันสะดุดใจผมแต่แรกทีเดียว “วันคริสต์มาส ในเดือนพฤศจิกายน” งั้นหรือ? แสดงว่ามันต้องมีเหตุอะไรสักอย่างให้เป็นเช่นนั้น คำถามคือมันเกิดอะไรขึ้นล่ะ?
ชื่อไทยตั้งได้ “ใช่” มากๆ ครับ คนอึดต้องกลับมาอึดจริงๆ
หลายคนมักคาดหวังว่าหนัง พี่มาโนช (M. Night Shyamalan) ต้องสยอง ระทึก และมีอะไรหักมุม… ผมเองก็เคยคาดหวังลักษณะนั้นเหมือนกัน เลยทำให้เคยรู้สึกผิดหวังยามดู Unbreakable หรือ The Village ในรอบแรก
เรื่องนี้ผมสนใจตั้งแต่ก่อนเข้าโรงแล้วครับ เพราะหนังมาพร้อมพล็อตที่น่าสนใจดี คิดดูสิครับ เมื่อวายร้ายที่มีบทบาททำลายโลกและชนกับซูเปอร์ฮีโร่ ดันต้องมาออกโรงพิทักษ์โลกแทน ซึ่งวายร้ายที่ว่าก็มีนามว่า เมกะมายด์ (Will Ferrell) ครับ เป็นคู่อาฆาตของฮีโร่ประจำเมืองอย่าง เมโทรแมน (Brad Pitt) มานานแสนนาน
บอกแต่เนิ่นๆ ว่าผมเป็นแฟนตัวยงของลุง John Carpenter ครับ ตามดูหนังลุงเขาทุกเรื่องตั้งแต่หนังเข้าท่าอย่าง Halloween, The Thing หรือ In the Mouth of Madness หรือหนังเข้ารกเข้าพงอย่าง Ghost of Mars ที่เป็นงานกำกับหนังโรงเรื่องล่าสุด ก่อนการมาของ The Ward เรื่องนี้
ถ้าให้ว่ากันจริงๆ หนังที่สร้างจากเกม Resident Evil (หรือชื่อคุ้นเคยสำหรับบ้านเราว่า Bio Hazard) มันก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ไปกว่าเดิม มันก็วนอยู่กับฝูงซอมบี้, ผีชีวะกลายพันธุ์, บริษัทอัมเบรลล่าที่เอาแต่จะทำกำไรทั้งที่โลกหายนะจนไม่รู้จะหายนะยังไงแล้ว, กลุ่มผู้รอดชีวิตที่มักจะเจอหายนะชุดใหญ่ทันทีที่เจ๊อลิซ (Milla Jovovich) นางเอกประจำเรื่องเฉียดกรายเข้ามาในชีวิต (ก่อนหน้านี้ก็อยู่กันดีๆ พอเจ๊แกมางานเข้าทุกรอบ 555)
หลายคนรีเควสท์ให้ผมรีวิวเรื่องนี้ และผมก็คิดเสมอครับว่าถ้าเขียนออกมา มันคงไม่เชิงเป็นรีวิว แต่จะเป็นบทความแนว “คนชราออกมารำลึกความหลัง ตามด้วยการเชียร์ดารานักบู๊ที่เราโตมาพร้อมหนังของพวกเขา”