
บ๊อบบี้ “เกเตอร์” แมคคลัสกี้ (Burt Reynolds) อดีตนักต้มตุ๋นกำลังโดนจำคุกจากความผิดที่ตัวเองเคยทำไว้ แต่แล้วเขาก็ได้ข่าวว่าน้องชายตัวเองถูกฆาตกรรม และมันน่าจะเกี่ยวข้องกับธุรกิจเหล้าเถื่อนที่มีนายอำเภอคนโฉดอยู่เบื้องหลัง
บ๊อบบี้ “เกเตอร์” แมคคลัสกี้ (Burt Reynolds) อดีตนักต้มตุ๋นกำลังโดนจำคุกจากความผิดที่ตัวเองเคยทำไว้ แต่แล้วเขาก็ได้ข่าวว่าน้องชายตัวเองถูกฆาตกรรม และมันน่าจะเกี่ยวข้องกับธุรกิจเหล้าเถื่อนที่มีนายอำเภอคนโฉดอยู่เบื้องหลัง
ภาคที่ 3 ของหนังชุด Shaft ครับ โดยหนนี้ยอดนักสืบจอห์น แชฟท์ (Richard Roundtree) ถูกว่าจ้างให้ตามรอยขบวนการค้าทาสผิวดำที่กำลังก่อการฮึกเหิม นอกจากพวกมันจะค้าทาสแบบไม่เกรงกลัวกฎหมายแล้ว มันยังฆ่าปิดปากทุกคนที่เข้าไปสืบหาหลักฐานในการเอาผิดพวกมัน
แล้วเราก็มาถึงภาพยนตร์กังฟูที่ได้รับการยกย่องว่าเด็ดที่สุดของ บรูซ ลี แล้วล่ะนะครับ หลังจากเขาสร้างชื่อเสียงด้วยหนังฮิตติดต่อกันถึง 3 เรื่อง แล้วยังเป็นการประกาศศักดาพลังแห่งกังฟูให้ชาวโลกได้รู้จักด้วยลีลาอันน่าตื่นตาบนแผ่นฟิล์ม ในที่สุด ฮอลลีวู้ดก็เป็นฝ่ายหันหน้ามาหาเขาครับ
ชื่อหนังที่ผมเอามาเขียนวันนี้ เหมือนจะเป็นหนังครอบครัวนะครับ The Child ยังงี้ The Baby ยังงี้ แต่ที่ไหนได้มันออกแนวระทึกสยองซะหมดเลย
เป็นหนังสยองรุ่นเก่าที่ผมตามหาดูมานานครับ เพราะนำแสดงโดย Michael Gough ดาราที่ผมชอบมากจากบทอัลเฟรดในหนัง Batman ภาคเก่า (น่าเสียดายครับที่ท่านได้ล่วงลับไปเสียแล้ว ขอแสดงความไว้อาลัยมาในที่นี้ด้วยครับ)
หนังเรื่องนี้มีชื่อฝรั่งหลายชื่อครับ ไม่ว่าจะ Death Ward #13 หรือชื่อใน IMDB ว่า The Forgotten เป็นหนังทุนต่ำที่พยายามเกาะกระแสความดังของ The Last House on the Left (ภาคต้นฉบับของ Wes Craven น่ะนะครับ) ด้วยการเอาคำโปรยเด็ดของหนังเรื่องนั้นมาใช้กับหนังตนเอง
หนังสร้างจากนิยาย Hell House ของ Richard Matheson ที่ลงมือดัดแปลงเป็นบทภาพยนตร์ด้วยตนเองครับ และกำกับโดย John Hough (ที่ผมเพิ่งพูดถึงงานของเขาไปหยกๆ ในเรื่อง Twins of Evil (1971))
นี่คือหนังระทึกเก่าๆ อีกเรื่องหนึ่งนะครับ ที่ Miramax Films ได้เตรียมการจะเอาไปรีเมก และคนที่อยู่เบื้องหลังการจับหนังไปรีเมกก็คือ Guillermo del Toro แห่ง Hellboy นั่นเอง… แสดงว่าหนังเรื่องนี้มันต้องมีอะไรน่าสนใจอย่างแน่นอน ผมก็เลยควานหามาดูตามระเบียบ
หนังเรื่องนี้ขึ้นต้นโดยบอกว่างูที่เห็นในเรื่องนี่ของจริงทุกตัวครับ อย่างงูจงอางที่เอามาจากกรุงเทพ หรืองูเหลือมตัวใหญ่ก็เอามาจากสิงคโปร์ ยอมรับเลยครับว่าการบรรยายอะไรทำนองนี้ถือว่าเข้าท่า เพราะเป็นการอุ่นเครื่องให้คนดูรับรู้ว่าดาราในเรื่องน่ะต้องแสดงกับงูจริงนะ นั่นก็เป็นการเพิ่มดีกรีความลุ้นและเสียวไส้ได้ในทางหนึ่ง… แต่ดูเหมือนผมจะเข้าใจอะไรผิดไปเยอะเลย
ก็เป็นหนังแนวอีกเรื่องครับ ชายคนหนึ่งถูกส่งไปยังโรงพยาบาลรักษาโรคทางจิตแห่งหนึ่งครับ ซึ่งโรงพยาบาลแห่งนี้อยู่ในป่าลึกห่างไกลผู้คน