The Matrix เป็นหนังแอ็กชันไซไฟระดับตำนานที่จะไม่ถูกลืมไปได้ง่ายๆ เพราะของเขาครบเครื่องจริง
The Matrix เป็นหนังแอ็กชันไซไฟระดับตำนานที่จะไม่ถูกลืมไปได้ง่ายๆ เพราะของเขาครบเครื่องจริง
รู้ไหมครับว่าทุกวันนี้ผมยังนึกถึงหนังเรื่องนี้เป็นระยะ เพราะชอบครับ ตรงเนื้อหานั้นไม่ได้ชอบอะไรมากมาก แต่ผมชอบตรง “Special Effect” และงานด้านภาพที่ทำออกมาได้สวย ตื่นตา ค่อนข้างเนียนและสมจริง ซึ่งสมัยที่ดูรอบแรกในโรงนั้นมันเป็นอะไรที่ติดตาจริงนะครับ (นี่ขนาดสมัยนั้นไม่มีโรงหนัง 3D แบบปัจจุบันนะเนี่ย)
เป็นหนังที่ผมสนใจใคร่ดูมากๆ ครับในตอนแรก… ลองว่าขึ้นต้นแล้วมีคำว่า “ในตอนแรก” ก็คงพอเดาได้นะครับว่าในตอนหลังนั้นผมจะรู้สึกอย่างไร 555
วันก่อนคว้าหนังเรื่องนี้มาดูอีกครั้ง ระหว่างดูก็รู้สึกคิดถึงพี่ Robin Williams ขึ้นมาครับ จำได้ว่าสมัยก่อนผมจะได้เข้าโรงไปฉีกยิ้มกับหนังของพี่ท่านแทบทุกปี ยิ้มกว้างบ้าง ยิ้มน้อยบ้างตามอัตภาพของหนังแต่ละเรื่อง แต่ถึงจะยิ้มน้อยยังไงก็เถอะครับ สำหรับผมการได้เห็นหน้าพี่ท่านก็เหมือนได้เจอคุณลุงจอมสนุกที่แสนคุ้นเคย… นึกถึงวันเก่าๆ เหมือนกันแฮะ
เป็นหนังแนวภัยพิบัติอีกเรื่องที่อาจจะไม่โดดเด่นอะไร แต่ก็ดูได้พอเพลิน มีลุ้นมีตื่นเต้น มีตัวละครพร้อมคาแรคเตอร์ประจำตัว มี Special Effect ให้ตื่นตาบ้าง เรียกว่าหนังมีองค์ประกอบครบสูตรครับ
เจ้าฝูงแมลงสาบพันธุ์สยองที่ไล่แทะมนุษย์ถึงเลือดถึงเนื้อ คนก็เลยต้องหาทางกำจัด พระเอกชื่อริชาร์ด ทาร์เบลล์ (Franc Luz) กับนางเอกคือ อลิซาเบธ (Lisa Langlois) ซึ่งก็มีตัวประกอบตายบ้างรอดบ้างครับ ส่วนพระเอกนางเอกก็ต้องหาทางรบกับมัน กว่าจะชนะก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันล่ะฮะ
ภาคก่อนถือว่าทำเอาใจคอแอ็กชันให้เพลิดเพลินแบบสาแก่ใจ พอมาภาคนี้ทีมงานก็มีข่าวออกมาตั้งแต่ตอนสร้างครับ หลังจากโดนแฟนๆ ส่วนหนึ่งบ่นในเรื่องบทของภาค 2 ที่ไม่ค่อยมีอะไรให้ติดตามนัก ภาค 3 นี่จึงเป็นการแก้มือโดยทีมงานสัญญาว่าจะใส่แอ็กชันและบทกับเรื่องราวให้พอเหมาะ มีสมดุลพอดีๆ ไม่เบาโหวงเกินไปอีก และผลที่ได้ก็ถือว่าทีมงานทำตามสัญญาได้ไม่เลวเลยครับ
ภาคต่อที่อุดมฉากแอ็กชันมากกว่าเก่าครับ เรื่องราวคราวนี้เริ่มเมื่อแซม วิทวิคกี้ (Shia LaBeouf) ตัวเอกจากภาคแรกที่อยากหันมาใช้ชีวิตธรรมดาแบบคนอื่นเขา เลยขอออกห่างจากเหล่าผองเพื่อนหุ่นยนต์ออโต้บอทเพื่อมาเรียนให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที
Transformers ถือเป็นหนังที่เติมเต็มความฝันวัยเด็กได้ดีเรื่องหนึ่งครับ เพราะเชื่อว่าเด็ก (โดยเฉพาะผู้ชาย) โดยมากอยากเห็นภาพหุ่นที่อัดกันในการ์ตูนหรือในขบวนการเรนเจอร์ทั้งหลายมาอัดกันแบบมันส์ๆ ในจอใหญ่ให้มันเต็มตาเต็มอารมณ์กันไป
Face/Off ถือเป็นหนังบู๊สาดกระสุนที่เด็ดสุดของ John Woo ในสมัยที่เขาโกฮอลลีวู้ดครับ (อันที่จริงนับจากปี 1997 มาถึงตอนนี้ พี่ท่านก็ไม่ได้แตะหนังแอ็กชันยิงกันแบบนี้อีกเลย)