ชาร์ลส์ ดริ๊กส์ (Jeff Daniels) หนุ่มนักธุรกิจจอมเนี๊ยบจู่ๆ ก็ได้เจอกับลููลู่ (Melanie Griffith) หญิงสาวลึกลับที่ไปๆ มาๆ ก็ได้นำพาชีวิตของเขาให้เจอกับเรื่องวุ่นวายบ้าบอสารพัด แล้วเรื่องมันก็หนักขึ้นเมื่อเรย์ ซินแคลร์ (Ray Liotta) แฟนเก่าของลูลู่มาตามไล่ล่าพวกเขาด้วย

ก็เป็นหนังตลกร้ายแนวแสบๆ คันๆ ครับ ประมาณว่าชาร์ลส์ก็เหมือนตกกระไดพลอยโจนเพราะลูลู่ก็ขยันหาเรื่องพิลึกๆ มาสู่ชีวิตของเขา แล้วไหนยังต้องเจอฤทธิ์ของแฟนเก่าของเธออีก ซึ่งถ้าใครชอบหนังตลกแบบผจญภัยไปเรื่อยๆ แล้วก็ผสมด้วยอารมณ์ขันจิกกัดสิ่งต่างๆ ทั้งสังคม ค่านิยม หรือระบบทุนนิยม ซึ่ง Jonathan Demme ก็กำกับเรื่องนี้ออกมาได้ไม่เลวครับ ดูได้เพลินๆ มันสนุกตรงที่อยากรู้ว่านาทีต่อไปลูลู่จากพาชาร์ลส์ไปเจอกับเรื่องบ้าๆ อะไรอีก

นักแสดงก็เล่นกันลื่นครับ Daniels กับ Griffith ถือว่าเข้าคู่กันได้ดีมาก ส่วน Liotta ก็แน่เหมือนเดิมกับบทร้ายๆ คลั่งๆ แค่เห็นแววตาก็ไม่น่าเข้าใกล้แล้วครับ

จริงๆ ผมดูหนังเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้วครับ นานเกือบปีเลยมั้งกว่าจะเอามาเขียนเนี่ย เพราะสารภาพตรงๆ ว่าไม่รู้จะเขียนอะไร มาถึงตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออกอีกเหมือนกันว่าจะเขียนอะไร เพราะแม้หนังจะจัดว่าดูสนุก ดูเพลิน และสะท้อนสังคมจิกกัดโน่นนี่ได้ไม่เลว แต่ในแง่ความชอบผมอาจไม่ถึงกับชอบอะไรมากครับ ส่วนหนึ่งอาจเพราะผมเคยโดนของจากหนังเรื่องอื่นมาก่อนครับ

ซึ่งก็คือเรื่อง After Hours ของ Martin Scorsese ที่ถือว่ามาทางเดียวกันครับ เรื่องนั้นจะว่าด้วยชายคนหนึ่งที่ต้องเผชิญกับผู้หญิงหลาดแบบหลายสไตล์ในคืนที่แสนจะวุ่นวาย ซึ่งมันก็พาเขาผจญภัยเจอเรื่องบ้าๆ แบบสารพัด ซึ่งโดยส่วนตัวผมว่าเรื่องนั้นทำได้บ้ากว่า เดาทางยากกว่า และในแง่อารมณ์นี่ถือว่าทำได้ถึงกว่า ฉากไหนชวนขันก็จะน่าขันแบบสุดๆ แต่บทจะเสียวสันหลังขึ้นมาก็ทำเอาขนลุกได้ทันทีเหมือนกัน – อาจเพราะผมเจอเรื่องนั้นมาก่อนน่ะครับ พอดูเรื่องนี้มันเลยยังสนุก โอเค เพลิน แต่ไม่ถึงกับชอบแบบเต็มๆ

แต่กระนั้นก็อยากให้ลองนะครับ เพราะหนังก็จัดว่าสนุกใช้ได้ ตอบโจทย์ทั้งความบันเทิงและจิกกัดสังคมได้ดี ดาราก็เล่นกันดี ถ้าอ่านพล็อตแล้วรู้สึกว่าน่าสนใจก็ลองจัดดูครับ เผื่อจะชอบ

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)