เวสลี่ย์ กิ๊บสัน (James McAvoy) ผู้จัดการบัญชีธรรมดาๆ ที่ใช้ชีวิตแบบเช็งๆ ไปวันๆ แต่อยู่มาวันหนึ่งเขาก็ได้พบกับสาวลึกลับนามว่าฟ็อกซ์ (Angelina Jolie) ที่ทำให้เขารู้ว่าจริงๆ แล้วเขามีทักษะยอดมือสังหารซ่อนอยู่ในตัว จากนั้นเวสลี่ย์ก็ได้เข้าสู่องค์กรมือสังหารที่นำโดยสโลน (Morgan Freeman) และเขายังได้รู้ว่าพ่อของเขาโดนมือสังหารที่ชื่อครอสส์ (Thomas Kretschmann) ฆ่าตาย เวสลี่ย์เลยตั้งมั่นที่จะไล่ล่าครอสส์ – เล่าประมาณนี้ครับ ที่เหลือไปดูกัน

จัดเป็นหนังแอ็คชั่นแนวซ่าส์ๆ มันส์ๆ ที่ดูสนุกดีครับ McAvoy ถือว่าเล่นได้ลื่นไปกับบท ส่วน Jolie กับ Freeman แม้จะไม่ถึงขั้นขโมยซีนหรือเด่นแบบจัดๆ แต่ก็ถือว่าเล่นได้กำลังดี พอเหมาะๆ ซึ่งอันนี้ก็ต้องแล้วแต่ความชอบด้วยครับ หากท่านใดที่คาดหวังการแสดงจัดจ้านหวือหวา เรื่องนี้ก็อาจไม่ตอบโจทย์นั้น เพราะอย่างที่บอกน่ะครับว่าดาราในเรื่องไม่ได้เล่นใหญ่ แต่เล่นแบบพอดี พอเหมาะกับโครงสร้างของหนัง

ส่วนเรื่องแอ็คชั่นอันนี้ก็ต้องทำความเข้าใจสักเล็กน้อยครับ คือมันไม่ได้กระหน่ำยิงกันอะไรขนาดนั้น ยังไม่ถึงขั้น John Wick คือมีเท่าที่จำเป็น และช่วงครึ่งแรกนี่ก็คือต้องทำใจเลยเพราะเป็นช่วงที่เวสลี่ย์ฝีมือยังไม่โผล่ เราเลยจะได้เห็นภาพพระเอกถูกอัดถูกเคี่ยวกรำอยู่พักใหญ่ๆ กว่าพี่ท่านจะได้สำแดงฝีมือแท้ๆ เท่ห์ๆ ก็ต้องรอครึ่งหลัง ซึ่งพอถึงวาระนั้นผมว่าก็โอเคนะ ไม่ผิดหวัง แล้วพล็อตยังมีปมมีอะไรรอเราอยู่ในตอนหลัง ก็เพิ่มความซับซ้อนและน่าสนใจให้หนังได้พอสมควร

ผมเขียนรีวิวนี่ตอนดูหนังเป็นรอบที่ 2 ครับ ซึ่งก็ยังชอบอยู่นะ โอเค ช่วงครึ่งแรกตอนฝึกฝีมือพระเอกอาจแอบเบื่อนิดๆ เพราะเรื่องมันจะยังไม่ค่อยคืบไปไหน ส่วนใหญ่ที่เห็นคือพระเอกโดนซัด โดนเทรน โดนยำซะจนเลือดอาบ ส่วนหนึ่งอาจเพราะเคยดูแล้วรอบหนึ่งเลยรู้สึกเรื่อยๆ กับช่วงนี้ แต่พอถึงครึ่งหลังพอปมเริ่มเดิน เรื่องเริ่มไหล แอ็คชั่นเริ่มมา หนังก็อร่อยและมันส์ขึ้นตามลำดับ ซึ่งแม้หนังอาจจะไม่ได้มันส์สุดยอดแบบเต็มพิกัด แต่ก็ถือว่าดูเอามันส์ได้สบายๆ

และผมชอบประเด็นหลักที่หนังพยายามบอกกับคนดูนะครับ นั่นคือการกระตุ้นเตือนให้เราถามตัวเองว่า “เรานั้นใช้ชีวิตไปวันๆ อย่างไร้ความหมายหรือเปล่า?” ซึ่งแต่ละท่านก็คงมีมุมมองต่อคำถามนี้แตกต่างกันไป บางคนพอได้ยินก็อาจหันมาถามตัวเอง และพยายามปรับเปลี่ยนอะไรบางอย่างเพื่อให้การใช้ชีวิตมันคุ้มค่ายิ่งขึ้น ให้มันตอบโจทย์ตรงเป้ายิ่งขึ้น หรือให้อะไรๆ มันงอกเงยออกดอกออกผลมากยิ่งขึ้น

หรือกับบางคนก็อาจมองว่า จะคิดมากไปทำไม จะเคร่งเครียดไปทำไม ปล่อยวางแบบสบายๆ ใช้ชีวิตไปตามครรลอง ไม่ต้องเร่งไม่ต้องร้อน แบบนี้สิถึงจะเข้าท่ากว่า – จะไปมัวขมึงเกลียวให้คิ้วขมวดทำไม?

อะไรเหล่านี้ก็แล้วแต่จะมองกันเลยครับ ส่วนผมก็ขอมองแบบกลางๆ คือไม่เคร่งเครียดแบกโลกจนเกินไป แต่ก็ใช่จะไม่ถามไถ่ตรวจสอบหรือทบทวนเส้นทางของชีวิตเลย – จอยในมือ ถือบ้าง ปล่อยบ้าง แล้วแต่จังหวะ – เพราะชีวิตไม่จำเป็นต้องยึดหลักคิดหนึ่งเดียวเสมอไปตั้งแต่ต้นจนจบ บางช่วงก็ใช้หลักนึง บางช่วงก็สลับไปใช้กระบวนท่าอื่นบ้าง

เรียนรู้ทำความเข้าใจได้หมดทุกหลักคิดนั่นแหละครับ แล้วก็ค่อยเลือกมาปรับใช้เอา – เร็ว ช้า หนัก เบา ว่ากันไปตามหน้างาน

หนังจัดว่าทำเงินสวยงามครับ โดยไป $342 ล้านจากทั่วโลก จากทุนสร้างราว $75 ล้าน ก็กำไรงดงามกันไป

สองดาวครึ่ง สนุกๆ ครับ

(7/10)