ออกตัวว่าไม่ถึงขั้นเป็นแฟนของทอม แอนด์ เจอร์รี่ครับ คือเคยดูบ้างสมัยเด็กๆ แล้วก็เอิ้กอ้ากไปตามเรื่อง ครั้นพอมาดูฉบับหนังใหญ่ก็จัดว่าสนุกพอเพลินๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรเยอะ แต่พูดก็พูดเถอะว่าเหตุผลสำคัญที่ทำให้ผมดูหนังเรื่องนี้จนจบ คือเธอคนนี้คนเดียว Chloë Grace Moretz ครับ

คือผมว่าเธอเล่นเรื่องนี้ได้ดีมากๆ นะ คือดูเป็นตัวละครที่กลมกล่อมพอเหมาะสุดแล้วในเรื่องน่ะ คือเธอดูน่ารักสดใสตามสไตล์ แต่ก็สามารถขำได้ ฮาได้ ต๊องได้แบบที่กลมกลืนไปกับหนัง ในขณะที่ตัวละครอื่นถ้าไม่การ์ตูนสุดๆ ก็จะดูจริงจังสุดๆ กันไป ซึ่งก็พอเข้าใจน่ะครับ หนังแนวนี้ตัวละครมันต้องสุดไปสักทาง เพื่อให้หนังมันดูมีสีสันและดูหวือหวา แต่กลายเป็นว่าเพราะการแสดงที่พอดีๆ ของน้อง Chloë นี่แหละที่ทำให้หนังมันชวนดูไปจนจบสำหรับผม

อีกอย่างคือผมว่าตัวละครของเธอนั้นดูมีสติครับ ซึ่งมันช่วยลดความน่ารำคาญบางประการในบางช่วงบางตอนของหนังไปได้เยอะเลยล่ะ

ผมคงไม่พูดอะไรมากครับ บอกแบบเนื้อๆ เลยคือใครชอบเจ้าตัวการ์ตูนคู่กัดคู่นี้ก็ตามมาดูฉบับหนังกันได้ มันก็สนุกเฮฮาติงต๊องได้ตามแบบฉบับนั่นแหละ คือทอมมักเป็นฝ่ายซวย เจ็บตัวตลอดยามจะไล่จับเจอร์รี่ ส่วนเจ้าหนูเจอร์รี่ก็หัวไวฉลาดล้ำ เอาตัวรอดได้เรื่อยๆ สูตรจากการ์ตูนเป็นแบบไหน หนังก็เอาขึ้นจอในแบบนั้นน่ะครับ

แต่ดูเหมือนหนังจะไปไม่ได้ไกลเท่าไรในแง่รายได้ เพราะในอเมริกาทำเงินไปแค่ $46 ล้าน ถ้ารวมทั่วโลกก็ $136 ล้าน ก็เรียกว่าพอจะโปะทุนสร้าง $79 ล้านได้บ้าง แต่ก็ไม่กำไรครับ – แต่ตอนนี้คาดว่าน่าจะพอโปะทุนได้หมดแล้วล่ะ

สรุปว่าดูเอาฮาครับ แต่บอกเลยนะว่าถ้าเรื่องนี้ไม่มีน้อง Chloë สักคน ผมอาจเพลินกับหนังน้อยกว่านี้ก็เป็นได้

สองดาวครับ

(6/10)