หนังเรื่องนี้น่ารักดีจังเลยครับ ดูเพลิน สนุก อบอุ่น กินใจ ถือเป็นหนังวันคริสต์มาสดีๆ อีกเรื่องที่ผมต้องเอามาดูซ้ำแน่นอน

เรื่องของ ยูเลียน (Mudit Gupta) หนุ่มน้อยที่สูญเสียพี่สาวไป ทำให้เขาและครอบครัวจมอยู่ในความเศร้า และเขาก็ไม่เหลือความรู้สึกดีๆ ให้สำหรับวันคริสต์มาสอีก จนกระทั่งการมาของ เฮดวิก (Celina Meyer Hovland) สาวน้อยแสนร่าเริงที่มาทำให้ยูเลียนผู้เศร้าหมองได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

ว่าตามจริงหนังเดาทางได้ไม่ยากครับ ยิ่งใครดูหนังวันคริสต์มาสหรือหนังแนวอภินิหารในช่วงเทศกาลมาเยอะๆ ก็คงพอเดาได้ว่าใครเป็นใคร ใครเป็นอะไร และตอนจบจะลงเอยแบบไหน แต่ถึงกระนั้นหนังก็ยังดูสนุกและน่าติดตามอยู่ครับ อย่างแรกที่ต้องยกความดีให้ก็คงเป็น Hovland ที่แสดงเป็นเฮดวิกได้อย่างเปี่ยมพลังแบบสุดๆ ทุกครั้งที่เธอก้าวเข้ามาในฉาก ฉากนั้นจะดูมีสีสันและพลังบางอย่างแผ่ซ่านไปทั่วทุกทีไป และ Gupta ก็รับส่งพลังจากเธอได้อย่างพอเหมาะ เรียกว่าเด็ก 2 คนนี้ครองหนังได้อยู่เลยครับ

ผมชอบการเล่าเรื่อง ชอบปมต่างๆ รวมถึงการถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครที่ทำได้ค่อนข้างลึกซึ้ง และที่ชอบมากๆ คือบรรยากาศการตกแต่งของประดับต่างๆ ในวันคริสต์มาสที่ดูเป็นธรรมชาติดี โดยเฉพาะซีนในบ้านของเฮดวิกที่จัดแต่งอะไรๆ ได้สวยมากครับ จัดแสงได้อย่างพอดี ให้อารมณ์อบอุ่นท่ามกลางสภาพอากาศหนาวเหน็บ อันนี้ขอเอ่ยชมแบบเหมาแข่งเลยครับ ไม่ว่าจะโปรดักชั่น ดีไซเนอร์อย่าง Sunniva Rostad, ฝ่ายกำกับศิลป์อย่าง Lise Hillkirk Olimb และฝ่ายลงมือตกแต่งฉากอย่าง Victoria Waelgaard ทุกคนทำงานได้ดีมากจริงๆ

ส่วนธีมหนังก็ว่าด้วยการก้าวผ่านความเจ็บช้ำครับ ตัวละครในเรื่องต่างก็มีปมในใจ มีเรื่องราวอันเจ็บปวดที่ยังมิอาจสลัดให้หลุด มีภูเขาลูกโตที่ยังไม่สามารถยกออกจากอกได้ สิ่งที่หนังพยายามบอกก็คือ บางทีการพยายามลืม พยายามไม่นึกถึงเรื่องนั้นๆ มันอาจกลายเป็นการทำให้เราจำมันได้หนักกว่าเก่า

หรือคำพูดสวยๆ อย่าง “แล้วเวลาจะเยียวยาทุกสิ่งเอง” ซึ่งสำหรับบางคนคำกล่าวนี้อาจใช้ได้ครับ แต่สำหรับบางคนมันกลับกลายเป็นข้ออ้างที่ใช้เพื่อหลีกลี้หลบเลี่ยงจากความจริงที่เกิดขึ้น – เป็นการถ่วงเวลาเพราะไม่อยากเผชิญหน้ากับความจริง

สำหรับบางคน การหันไปเผชิญหน้า กล้าสบตากับปัญหา นั่นต่างหากที่อาจเป็นวิธีที่ได้ผลที่สุดในการปลดปล่อยเราจากเรื่องเศร้าตรอมตรมทั้งหลาย

ไม่ขอสรุปนะครับว่าใครจะเหมาะกับแนวทางไหนในการคลายปมในใจหลังประสบกับเรื่องเจ็บช้ำ เอาเป็นว่าลองตรองดู ลองพิจารณาดู ลองให้เวลากับตัวเองในการค้นหาคำตอบดู

… แนวทางไหนที่เรายิ่งใช้ แล้วเรากลับยิ่งจม ยิ่งดิ่ง ยิ่งหมดอาลัย เราก็ควรหันมาตั้งหลักใหม่ สูดลมหายใจให้ลึกๆ แล้วไตร่ตรองทบทวนให้ดีๆ ว่าจะยังเดินบนแนวทางนั้นอยู่ต่อไปไหมน่ะนะครับ…

ผมดีใจมากเลยครับที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ เพราะผมชอบหนังคริสต์มาสอยู่แล้ว และระยะหลังนี่หนังคริสต์มาสที่ทำได้ถึงๆ ก็มีไม่บ่อย และเรื่องนี้ผมก็พูดได้เต็มปากครับว่า ถือเป็นหนังคริสต์มาสที่ทำได้ดีและทำได้ถึงอีกเรื่อง ครบรสทั้งความร่าเริงสนุกสนาน ทั้งความอบอุ่น ทั้งความซาบซึ้งกินใจ ทั้งเรื่องครอบครัวและเรื่องมิตรภาพ โดยส่วนตัวนี่ผมว่าหนังเรื่องนี้เวิร์กกว่าหนังคริสต์มาสจากฮอลลีวู้ดในระยะหลังๆ อีกนะครับ

สรุปว่า ดูเลยครับ

สองดาวครึ่งบวกๆ ครับ

(7.5/10)