หนังรักฟอร์มเล็กทุนสร้างราวๆ $25 ล้าน ที่ก่อกระแสฮิตไปทั่วโลกจนได้คืนเงินมากว่า $220 ล้าน ซึ่งผมก็จับตาตั้งแต่ก่อนดูแล้วครับ คาดว่าเรื่องนี้น่าจะเข้าทาง ครั้นพอได้ดูก็รู้สึกชอบนะ อาจไม่ถึงขั้นชอบมากเท่าหนังรอมคอมยุค 90 ตัวท็อปๆ แต่ก็พูดได้ว่าเรื่องนี้ตอบโจทย์หนังรักเบาสมองได้ค่อนข้างดี และของที่จัดว่าดีมากมายที่เป็นพลังสำคัญของหนังเลยก็คือ 2 ดารานำครับ

Sydney Sweeney และ Glen Powell เล่นได้ดีทั้งคู่ เคมีก็ถือว่าไปกันได้ หนังดูได้เรื่อยๆ ไปจนจบนี่ก็เพราะพวกเขาเลยครับ เรียกว่ามีครบทั้งบทหวานๆ ซึ้งๆ, ฮาๆ ขำๆ หรือบทแบบคู่กัดลิ้นกับฟัน พวกเขาก็จัดใหัได้ทุกกระบวน

ครับ 2 ดารานำคือพลังสำคัญ ในขณะที่องค์ประกอบอื่นๆ นี่ผมว่าอยู่ในระดับกลางๆ นะ เป็นแบบกลางๆ ค่อนไปทางดี ไม่ว่าจะตัวบทที่จัดว่าลงสูตรสำเร็จแบบสุดๆ – ซึ่ง Ilana Wolpert คนเขียนบทเรื่องนี้ก็นำเค้าโครงมาจาก Much Ado About Nothing ของ William Shakespeare ที่จัดว่าเป็นโคตรต้นตำรับของสูตรนี้เลยล่ะครับ ซึ่งโดยรวมน่ะถือว่าบทเข้าท่า แต่ถ้าถามว่าสุดไหม? ก็คงต้องบอกว่ายังไม่ขนาดนั้น ยังสามารถเสริมนั่นเสริมนี้ลงไปให้แน่นได้อีก

เช่นเดียวกับดาราสมทบซึ่งผมถือว่าเป็นอีกหนึ่งเคล็ดลับความสำเร็จของหนังแนวนี้เลยนะ คือตัวบทสมทบสลับกันขโมยซีนได้เนี่ยหนังจะยิ่งสนุกขึ้นไปอีก – สังเกตครับ หนังรอมคอมที่เจ๋งๆ ไม่ว่าจะ Pretty Woman, Sleepless in Seattle, Runaway Bride, My Best Friend’s Wedding, The Wedding Singer, 50 First Dates หรือ Four Weddings and a Funeral เนี่ย ต่างก็มีตัวขโมยซีนเจ๋งๆ ทั้งนั้น – สำหรับเรื่องนี้ดาราที่คัดมาสมทบก็นับว่าเข้าท่า โดยเฉพาะ Dermot Mulroney, Rachel Griffiths, Bryan Brown และ Michelle Hurd เพียงแต่บทน่ะครับ บทยังดันตัวละครเหล่านี้ได้ไม่เต็มที่ ทำให้อะไรๆ ที่ควรจะสุดก็ถูกยั้งไว้พอสมควร

ในขณะที่ผู้กำกับก็คือ Will Gluck ที่ผมจำชื่อพี่แกได้แม่นจาก Easy A และ Friends with Benefits กับเรื่องนี้ก็ถือว่ายังเป็นรอง 2 เรื่องที่ว่านั่นครับ ที่ตัวบทและองค์ประกอบแวดล้อมของ 2 เรื่องนั้นจะถึงรสถึงชาติกว่า

แต่ถึงจะยังไม่สุด หนังก็จัดว่าสนุกดูเพลินอยู่ดีครับ คนที่ต้องยกนิ้วให้เลยก็คือ Sweeney และ Powell นี่แหละ เล่นได้ดีมาก เสน่ห์ล้นเหลือมากๆ ผมชอบฉากที่ทั้งคู่คุยกันตอนลอยเท้งเต้งอยู่กลางน้ำน่ะครับ (หลังจากซีน Titanic) ฉากนั้นทั้งสองแสดงตัวตนออกมาได้อย่างน่ารัก คือเราจะตระหนักว่าคู่นี้เหมาะกันแบบจริงๆ จังๆ ก็ตอนฉากนี้นี่แหละ เป็นอะไรที่โรแมนติกได้ที่ทีเดียว

และอีกอย่างที่ชอบก็คงตอนท้ายน่ะครับ ตอนไคลแม็กซ์ที่ต้องมีการ “เล่นใหญ่” ตอนที่ฝ่ายหนึ่งวิ่งไปหาอีกฝ่ายหนึ่ง นี่ก็เป็นสูตรอมตะของหนังรอมคอมที่เห็นทีไรก็ชอบใจทุกที

สรุปว่าดูสนุกดีครับ เพลิดเพลินพอตัว แม้ยังไม่สุดเท่าหนังรอมคอมยุค 90 แต่ก็พอให้ดูแก้คิดถึงหนังแนวนั้นได้

สองดาวใกล้ครึ่งครับ

(6.5/10)