แม้จะมีชื่อดาราอย่าง Mel Gibson, Jason Isaacs, Dermot Mulroney, Katie Cassidy (ซีรี่ส์ Arrow) และ Barkhad Abdi (Captain Phillips) ขึ้นแท่นนำแสดง แต่ก็ทำใจเผื่อไว้แล้วครับว่าน่าจะเฉยๆ กับหนัง ครั้นพอได้ดูก็พบว่าตัวเองเฉยกว่าทึ่คิดไว้ซะอีก

นี่น่าจะเป็นหนึ่งในหนังไม่กี่เรื่องครับ ที่ดูแล้วพอถึงจุดมันก็รู้สึกประมาณว่า “ไม่รู้จะดูไปทำไม” ประมาณว่าตอนต้นก็ดูไป จับประเด็นไป ตามเรื่องไป แต่ดูแล้วมันนิ่งมาก ไม่ได้รู้สึกอยากติดตาม ไม่ได้มีอะไรดึงดูดให้สนใจ จนน่าจะประมาณนาทีที่ 20 น่ะครับ จู่ๆ ใจมันก็บอกเลยว่า “ไม่รู้สึกสนใจสิ่งที่หนังเล่าเลยแฮะ” จนอยากจะหยุดดูน่ะครับ

แต่พอดีผมเป็นประเภทดูแล้วก็ต้องดูให้จบ เลยอดทนดูไป คือถ้าว่ากันจากพล็อตหนังก็พยายามทิ้งปมให้คนดูตาม พยายามเล่าเรื่องแบบสลับลำดับเวลา มีการหักมุม มีการสับขาหลอก แต่อยากจะบอกว่ามันเป็นการเล่าเรื่องที่ไม่น่าสนใจเอาเลยจริงๆ จนผมรู้สึก “ไม่แคร์” น่ะครับ คือไม่แคร์ตัวละคร ไม่แคร์เนื้อเรื่อง ไม่ได้อยากรู้เลยว่าเรื่องมันจะไปทางไหนต่อ

ดูแล้วนึกถึงหนังอย่าง Spy Game แล้วก็ Basic น่ะครับ ผมว่าทางคล้ายกัน แต่ 2 เรื่องนั้นดูแล้วมันอยากรู้อยากดูต่อ แต่กับเรื่องนี้มันนิ่งจริงๆ ซึ่งถ้าจะมองเรื่องทุนสร้างที่ต่างกันนั่นก็ไม่เถียงครับ แต่หนังที่ทุนไม่เยอะแต่ทำออกมาชวนติดตามก็มี อย่าง The Man From Earth เป็นต้น ทุนเพียง $200,000 พูดกันทั้งเรื่อง ไม่ได้มี Effect อะไร แต่ก็ยังดึงเราให้อยากตามดูไปได้เรื่อยๆ – ของแบบนี้ก็อยู่ที่บทและลีลาการเล่าเรื่องนั่นแหละครับ

สรุปว่าเรื่องนี้ ผมดูด้วยความอดทนครับ การได้เห็นหน้า Gibson, Isaacs และ Mulroney ไม่ได้ช่วยให้ผมอยากดูหนังต่อเลย และว่าตามจริงบทของพวกพี่เขา (รวมถึงตัวละครทั้งหลาย) มันก็ไม่น่าสนใจด้วย

แต่ถ้าถามว่ามีอะไรที่จดจำได้จากหนังเรื่องนี้ไหม ก็คงเป็นประโยคที่ตัวละครหนึ่งกล่าวว่า “เรากำลังไปเมืองไทย ที่เมืองไทยเรารอดทุกอย่าง” นี่ก็สะท้อนมุมมองที่ชาวต่างชาติมีต่อเมืองไทยได้ไม่ใช่น้อย – แต่ไม่รู้สึกดีเลยแฮะ

ถ้าว่าตามจริงจากใจคือไม่แนะนำครับ แม้แต่จะตามไปดูนักแสดงก็เถอะ – ยกเว้นเผื่อใจไว้มากๆ ก่อนดูก็ว่ากันไป

ดาวเดียวครับ

(4/10)