พี่ Jean-Claude Van Damme ได้คำชมไปเยอะจากหนังเรื่องนี้ครับ ส่วนผมพอได้ดูแล้วก็โอเคครับ หนังถือว่าเข้าท่าอยู่ เพียงแต่ต้องยอมรับว่าผมอาจจะยังไม่ถึงกับชอบอะไรมากนัก

พี่ Jean-Claude รับบทเป็นตัวเองครับ เป็นดารานักบู๊ที่กำลังอยู่ในช่วงตกอับ แล้ววันหนึ่งเขาก็ดันเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ปล้น และสถานการณ์ก็ทำให้คนที่อยู่ภายนอกเข้าใจไปว่าเขาคือคนลงมือปล้น ส่วนเรื่องที่เหลือจะเป็นอย่างไรก็ต้องติดตามกันครับ

ระหว่างดูนี่ก็ยอมรับเลยครับว่าพี่ Jean-Claude แกก็กล้านะ เพราะหลายอย่างที่เราได้เห็นในหนังก็เป็นเรื่องจริงในชีวิตของเขา อย่างการที่เขามีช่วงตกอับต้องรับเล่นหนังเพื่อเงิน หรือการที่เขาติดยาอยู่ระยะหนึ่ง เรียกว่าพี่เขาเปิดหมดเปลือกผ่านหนังเรื่องนี้ครับ ก็ต้องชื่นชมพี่เขาที่กล้าออกมาพูดน่ะครับ และในแง่หนึ่งชีวิตของเขาก็เป็นบทเรียนให้คนอื่นๆ ได้ด้วย

อีกฉากที่ดูแล้วรู้สึกมีความหมายคือฉากในศาลตอนที่ลูกของพี่ Jean-Claude (ในเรื่อง) ขึ้นให้การ เธอพูดว่าเธอไม่อยากอยู่กับพ่อเพราะเวลาที่หนังของพ่อฉายทางทีวี แล้วเพื่อนๆ ก็ชอบล้อเธอ – ฟังแล้วก็สะเทือนใจอยู่ลึกๆ ครับ ผมว่าฉากนั้นมันต้องมีความหมายนัยลึกๆ ในความรู้สึกของพี่ Jean-Claude ไม่มากก็น้อย – อันที่จริงเราก็ไม่ค่อยได้รู้น่ะนะครับ ว่าดาราที่เรารู้จัก เราเห็น และเราติดตามนั้น เขาต้องเผชิญกับอะไรบ้าง และความรู้สึกของเขาเป็นอย่างไรบ้างจากสารพัดสิ่งที่ถาโถมเข้าใส่

ส่วนตัวหนังจัดว่าเรื่อยๆ น่ะครับ ต้องบอกก่อนว่านี่ไม่ใช่หนังแอ็คชั่น ไม่ใช่หนังดูเอามันส์ แต่จริงๆ หนังออกแนวดราม่าเสียส่วนใหญ่ครับ โดยมีสถานการณ์ปล้นและจับตัวประกันมาเป็นฉากหลัง ดังนั้นใครคาดหวังความมันส์หรือความบันเทิงอาจต้องปรับใจครับ เพราะว่าตามจริงหนังมันไม่ได้ดูสนุกในเชิงบันเทิง แต่มันเป็นหนังที่สะท้อนเรื่องราวในชีวิตของพี่ Jean-Claude ให้เราได้รับรู้เสียมากกว่า

กระนั้นถึงผมจะไม่คาดหวังความบันเทิงจากหนังเรื่องนี้ แต่ถ้าถามผมแล้ว การเล่าเรื่องยังไม่ชวนติดตามแบบเต็มๆ ครับ มีช่วงช้าหรือช่วงอืดผสมอยู่ไม่น้อย คือเข้าใจได้น่ะว่าหนังไม่แอ็คชั่น ดังนั้นก็ไม่คาดหวังแอ็คชั่น แล้วก็หันไปคาดหวังประเด็นในเชิงดราม่าซึ่งแม้หนังจะทำได้ไม่เลวแต่ก็ยังไม่สุดครับ หลายอย่างยังขยี้ได้อีก หลายประเด็นยังขยายได้อีก และสิ่งสำคัญเลยคือความลื่นไหลในการเล่าเรื่องซึ่งสำหรับผมแล้วมันยังไม่มากเท่าไร

บอกตรงๆ ว่าผมก็อยากจะชอบหนังเรื่องนี้ครับ แต่ก็ยอมรับอีกเช่นกันว่าดูแล้วยังไม่ถึงกับชอบ ส่วนสำคัญก็คือการเล่าเรื่องที่ยังไม่ออกรสแบบเต็มที่ แต่หนังก็มีอะไรหลายอย่างที่แฟนๆ พี่ Jean-Claude น่าจะสนุกครับ ไม่ว่าจะการแซวเรื่องต่างๆ ในชีวิตเขา หรือตอนที่โจรคนหนึ่งขอให้พี่ Jean-Claude แกทำอะไรสักย่างให้เขาดูหน่อย แล้วก็เอาบุหรี่ไปใส่ปากตัวประกันคนหนึ่ง พอเห็นฉากนี้แล้วผมยิ้มเลยครับ รู้เลยว่าโจรกำลังจะขอให้พี่ Jean-Claude แกทำอะไร

หรือตอนที่หนังแซวพี่ Steven Seagal ของผมเกี่ยวกับเรื่อง “หางเปีย” นี่ก็ฮาใช้ได้อยู่

แต่กระนั้นผมก็เชียร์ให้ดูนะครับ โดยเฉพาะถ้าท่านเป็นแฟนหนังพี่ Jean-Claude ท่านน่าจะเพลินกับหนังเรื่องนี้ ส่วนผมนี่แม้จะไม่ถึงขั้นชอบแต่ก็รู้สึกดีใจที่ได้ดูครับ ได้เห็นพี่ Jean-Claude แกแสดงอะไรที่ต่างออกไป เป็นอีกหนึ่งรสชาติจากหนังที่พะยี่ห้อ Jean-Claude Van Damme

สรุปคือหนังมีดีในแง่ของการสะท้อนตัวตนของพี่ Jean-Claude มีดีในเชิงดราม่าครับ แต่ในแง่ความน่าติดตามและความลื่นไหลของการเล่าเรื่องแล้ว หนังยังถือว่าดีได้อีก ยังน่าติดตามได้อีก – แต่ผมเชื่อว่าต้องมีท่านที่ดูหนังเรื่องนี้แล้วชอบครับ ดังนั้นถ้าเป็นแฟนพี่ Jean-Claude ก็จัดไปเลยครับ

สองดาวบวกๆ ครับ

(6.5/10)