จอมยุทธไหลหยูฟง (หลอลี่, Lo Lieh) ผู้ชอบปล้นคนรวยขี้โกงและขุนนางขี้ฉ้อ และล่าสุดเขาเกิดต้องตาต้องใจ เซียนฉิน (ชิงฮุ่ย, Margaret Hsing Hui) หญิงรับใช้ในหอนางโลม จนเขาตั้งใจจะไถ่ตัวนาง แต่สิ่งที่เขาไม่รู้เลยก็คือ แท้จริงแล้วเซียนฉินและฉินยั่ว (Niu Niu) น้องชายของนางคือทายาทฮ่องเต้ ซึ่งกำลังถูกตามล่าโดยคนขององค์ชายเจี๋ยอื๋อ (Tung Lin) ที่หมายจะสังหารรัชทายาทขององค์ฮ่องเต้ให้หมดสิ้น เพื่อที่ตนจะได้ขึ้นครองบัลลังก์แทน

เมื่อทราบเรื่องราวทั้งหมด ไหลหยูฟงก็เลยยื่นมือเข้าช่วย ร่วมกับองครักษ์เสื้อแพร หลิวเซียนผิง (Chin Han) ในการรับมือกับองครักษ์ขององค์ชายเจี๋ย ฉายาพญายมจูเป้า (Wang Hsieh, หวังเซียะ) ที่ถูกส่งมาเพื่อจัดการเซียนฉินและฉินยั่ว

ถือเป็นหนังสูตรอีกเรื่องครับ ผสมเรื่องราวในยุทธภพเข้ากับเรื่องในรั้วในวัง ผลที่ได้ก็ถือว่าสนุกไม่เลวครับ ดาราเล่นกันได้ดี นอกจากที่เอ่ยไปแล้วก็ยังมี Fan Mei Sheng ในบทมือปราบจี๋ฝู่ ที่มาเพื่อเสริมความฮา และเราจะได้เห็น เฝิงเค่ออัน แว้บๆ ตอนต้นเรื่องด้วยครับ

ส่วนคิวบู๊ก็ต้องมองอย่างกลางๆ ครับ เพราะนี่เป็นหนังชอว์ยุค 70 การฟันกระบี่อะไรยังไม่พริ้วเท่าสมัยใหม่ แต่สำหรับยุคนั้นก็น่าจะจัดว่าโอเคแล้ว อันนี้ก็อาจต้องหลับตาข้างหนึ่งน่ะนะครับ ส่วนการเดินเรื่องก็นับว่าโอเค ไม่อืดช้าจนเกินไป – อาจมีจุดชวนให้หงุดหงิดบ้างยามจอมยุทธฝ่ายดีต่างฝ่ายต่างอมพะนำ ไม่ยอมพูดความจริงจนส่งผลให้เกิดการตีกันอันเนื่องมาจากความเข้าใจผิดหรือไม่เข้าใจกันน่ะนะครับ – ก็จัดว่าดูได้เพลินๆ สำหรับหนังชอว์ยุค 70 น่ะครับ

สำหรับผมนี่ที่ชอบเป็นพิเศษคือได้เห็นหลอลี่เป็นพระเอก เพราะปกติในยุคหลังๆ พี่เขาจะออกแนวเป็นตัวโกงหรือไม่ก็ตัวฮา แต่เรื่องนี้ได้เป็นพระเอกครับ ดูองอาจพอตัว แล้วก็แฝงความเจ้าเล่ห์ไว้หน่อยๆ

สรุปว่าเป็นอีกเรื่องที่ดูได้เพลินๆ ครับ ไม่ได้สุดยอด แต่ก็ไม่เลว

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)