ภาคนี้เชร็คต้องรับสืบทอดเป็นพระราชา แต่เขาไม่อยากเป็นครับ เลยต้องออกเดินทางไปตามหาชายหนุ่มนามว่าอาร์ตี้ให้มาเป็นพระราชาแทน และขณะเดียวกันเชร็คกำลังจะมีลูกครับ พี่เขาเลยว้าวุ่นสับสนที่กำลังจะได้เป็นพ่อคน และไหนจะต้องรับมือการกลับมาขอเจ้าชายชาร์มมิ่งจอมพยาบาทอีก

ประเด็นหลักภาคนี้เลยก็คือเชร็คไม่อยากเป็นในสิ่งที่เขาต้องเป็นครับ พระราชาก็ไม่อยากเป็น พ่อคนก็ยังไม่พร้อม แล้วก็ตามสูตรว่าการเดินทางผจญภัยหนนี้ก็จะทำให้เขาตระหนักถึงคุณค่าในหน้าที่ที่เขาต้องเป็น ก็เข้าใจคอนเซปต์น่ะครับ เพียงแต่การเล่าเรื่องภาคนี้กลับไม่ค่อยน่าติดตามนัก หลายอย่างดูเรื่อยๆ พวกสาระอย่างที่ผมบอกไปก็ไม่ได้เน้นให้หนักแน่นอะไร อย่างปมเรื่องการเป็นพ่อของเชร็ค ตอนท้ายก็คลี่คลายแบบตามสูตรมากกว่า – ไม่ได้มาพร้อมสาระหรือประเด็นที่ลึกซึ้งอะไร

โดยรวมหนังเลยดูโล่งๆ เป็นภาคที่ควรจะมีอะไรในตัวพอสมควร แต่พอได้ดูจริงๆ กลับไม่มีอะไรสักเท่าไร ทั้งความสนุกและสาระ – ด้านสาระนั้นจะมีชัดๆ หน่อยก็ตอนที่อาร์ตี้พูดในตอนท้ายนั่นแหละครับ และบอกตรงๆ ว่าตัวละครอย่างเมอร์ลินนี่ ไอ้เราก็นึกว่าจะมาพร้อมคำสอนหรือแง่คิดดีๆ แต่กลายเป็นว่าพี่ท่านมาเอาฮา (แบบไม่ถึงกับฮามากนัก) ซะนี่

ถ้าจะมีอะไรที่ชอบอีกอย่างก็คงเป็นการรวมพลังของเหล่าสาวๆ ในเรื่องน่ะครับ ดูเท่ห์ดี

ถือเป็นภาคที่ธรรมดาสุดใน 4 ภาค แต่รายได้ก็ถือว่ายังสวยงามมากๆ ครับ ทำไป $813 ล้านจากทั่วโลก (ลงทุน $160 ล้าน)

สองดาวครับ

(6/10)