หลี่ว่านหาว (โจวเหวินฟะ, Chow Yun-Fat) ใช้ชีวิตอยู่ในอเมริกา อยู่กับลูกเมียอย่างสงบมานาน แต่แล้วเขาก็ได้ข่าวว่าพ่อของเขา (เทียนเฟิง, Tien Feng) ซึ่งเป็นหัวหน้าสมาคมหงซิ่งถูกสังหาร เขาเลยจำต้องกลับมาจัดงานศพตามหน้าที่ แต่ทีนี้คนในสมาคมก็อยากให้อาหาวขึ้นเป็นหัวหน้าแทนพ่อครับ ทว่าอาหาวนั้นเกลียดชีวิตมาเฟียที่มีแต่การฆ่าฟัน เขาเลยอยากจะกลับอเมริกาไปใช้ชีวิตสงบเหมือนเดิม

แต่มันก็ไม่ง่ายครับ เพราะแก๊งอื่นที่อยากชิงอำนาจก็มี ไหนจะเรื่องในสมาคมเองคนในก็มีเรื่องขัดแย้งกัน อาหาวเลยต้องเผชิญกับปัญหาสารพัดที่บางทีก็รุนแรงถึงชีวิตกันเลยทีเดียว

ก็เป็นแนวเผยชีวิตเจ้าพ่อน่ะครับ ชวนให้นึกถึง The Godfather อยู่เหมือนกัน แต่ต้องบอกก่อนว่าตัวหนังไม่ได้แรงอะไรมากครับ ถ้าเทียบกับหนังเจ้าพ่ออีกหลายๆ เรื่องที่โหดกว่า แรงกว่า ถึงเลือดกว่า ถ้าให้เปรียบเทียบหนังเรื่องนี้ถือเป็นแนวเจ้าพ่อแบบ PG-13 น่ะครับ ไม่ได้ถึงระดับเรต R

แต่หนังก็ถือว่าใช้ได้นะครับ น่าติดตามพอสมควร ส่วนหนึ่งก็เพราะได้ดาราระดับแถวหน้าของหนังแนวนี้มารวมตัวกัน นอกจากเฮียโจวกับเทียนเฟิงแล้วก็ยังมี เฉินขุ้ยอัน (Shing Fui-On) ในบทอาเฉียง ลูกน้องอารมณ์ร้อนของสมาคมหงซิ่ง, เฉินฮุ่ยหมิ่น (Michael Wai-Man Chan) เป็นเจี่ยซิง รายนี้เป็นประเภทใช้น้ำเย็นเข้าลูบและพยายามคุมสถานการณ์น่ะครับ, เจิงเจียง (Kenneth Tsang) มาเป็นหมวดเฉิน หน่วยปราบอาชญากรรมที่คอยเกาะติดความเคลื่อนไหวของเหล่ามาเฟีย, Pau Hon-Lam ก็มาเป็นลุงโจว ที่หน้าก็บอกยี่ห้อมาแต่ไกลว่าเป็นเสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ที่ไว้ใจไม่ได้

แต่รายที่เด่นกว่าคนอื่นก็คือ จางเหย่าหยาง (Roy Cheung) ในบทหยางกวง จอมเลือดร้อนที่อยากไต่อันดับไปให้สูงกว่าที่เป็น ถือเป็นตัวละครที่ส่งผลต่อความเข้มข้นของเนื้อเรื่องพอตัวครับ และเรายังได้เจอกับ เหลียงหยงจง (Joey Leung) สมัยยังละอ่อนมากๆ มาเป็นนักเรียนที่โดนไล่กระทืบแล้วหยางกวงก็พยายามจะชักชวนเข้าแก๊งน่ะครับ

อย่างที่บอกครับว่าความแรงอาจไม่เยอะ แต่การเดินเรื่องถือว่าใช้ได้ เล่าไปเรื่อยๆ แต่ก็น่าติดตามอยู เพียงแต่มันอาจไม่ได้เข้มข้นหรือชิงไหวชิงพริบอะไรมากมาย แล้วก็ไม่ได้จัดจ้านแบบ กู๋หว่าไจ๋

ดูแล้วก็พอรู้ว่าหนังพยายามจะสื่ออะไร ซึ่งก็หนีไม่พ้นการนำเสนอภาพของโลกมาเฟียที่เต็มไปด้วยความรุนแรง และการแก่งยิงชิงอำนาจ ใครที่ก้าวเข้าไปในโลกนี้ก็ต้องเผื่อใจไว้ครับ อย่างที่เจี่ยซิงพูดนั่นแหละว่าถ้าจะเข้าวงการนี้ก็ต้องเตรียมใจเอาไว้ด้วยว่าจะโดนฆ่า ไม่เราฆ่าเขาก็เขาฆ่าเรา ไม่ตายด้วยมีดก็ตายด้วยปืน – และความเสี่ยงก็ไม่ได้เกิดเพียงกับชีวิตคนที่เป็นมาเฟียเท่านั้นครับ แต่ญาติมิตรลูกเมียก็มีแววโดนหางเลขไปด้วย

โดยรวมแล้วถือว่าโอเคครับสำหรับหนังแนวเจ้าพ่อที่ได้พลังดารามาประคองไว้ รวมถึงโครงเรื่องที่อาจจะดูเป็นสูตรสำเร็จสำหรับหนังแนวเจ้าพ่อชิงอำนาจแต่ก็เล่าได้โอเคอยู่ และอาจจะเพราะหนังยาวแค่ชั่วโมงครึ่งนิดๆ เลยทำให้ค่อนข้างพอดีคำ ไม่ยืดเยื้อน่าเบื่อ ส่วนฉากบู๊ต่อยตีก็ถือว่าโอเคอีกเช่นกันสำหรับหนังแนวนี้ แต่บอกก่อนว่าเฮียโจวแกไม่ได้บู๊นะครับ เรื่องนี้พี่แกรับบทคนรักสงบ ไม่ได้จับปืนไล่ยิงแบบเรื่องอื่นๆ

เอาเป็นว่าใครชอบแนวนี้หรือชอบดาราก็ลองลิ้มกันได้ครับ

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)