Blood of Redemption อีกหนึ่งหนังแอ็คชั่นทริลเลอร์ที่มีดาราหน้าคุ้นหลายคนนำแสดง แต่จะสนุกหรือไม่ก็ต้องมาว่ากันอีกทีครับ

พล็อตชวนให้นึกถึง The Godfather ครับ ประมาณว่าตระกูลกริมัลดีคือตระกูลเจ้าพ่อที่ทำธุรกิจธนบัตรปลอม แล้วจู่ๆ ก็เกิดเรื่องเมื่อลูกชายคนโตของตระกูลอย่างควินน์ (Billy Zane) โดนจัดฉากจนต้องไปติดคุก และยังมีคนวางแผนลอบสังหารหัวหน้าของตระกูลอีก แล้วจากนั้นธุรกิจของตระกูลก็ถูกยึดครองโดยเฮย์เดน (Robert Davi) และหลานชายที่ชื่อแคมป์เบลล์ (Vinnie Jones)

ทีนี้ตระกูลกริมัลดีมีบอดี้การ์ดผู้จงรักภักดีอยู่คนหนึ่งนามว่าแอ็กเซล (Dolph Lundgren) และแอ็กเซลนี่แหละครับที่เป็นคนลงมือสืบสวนเรื่องราวที่เกิดขึ้น หมายจะแก้แค้นให้เจ้านายเก่าของตน แต่ก็แน่นอนล่ะครับว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอก

จริงๆ พล็อตมันเข้าท่าครับ แต่การเดินเรื่องยังไม่เด็ดนัก แอ็คชั่นก็ไม่ค่อยมีครับ ส่วนมากจะนำเสนอเรื่องในเชิงดราม่าและระทึกขวัญมากกว่า ผลที่ได้ก็จัดว่าเรื่อยๆ มาเรียงๆ แต่พลังที่ช่วยประคองหนังไว้ได้มากเลยก็คือเหล่าดาราที่แม้จะไม่ใช่แถวหน้าแต่ก็ถือเป็นดาราสายสมทบที่มีคุณภาพ ไม่ว่าจะ Zane, Davi, Jones รวมถึง Lundgren ก็ถือว่าทำหน้าที่ได้น่าพอใจครับ หนังที่ไม่ค่อยมีอะไรเรื่องนี้เลยพอดูได้ แต่คำว่าพอดูได้นี่ก็คือในระดับหนังเกรดบีน่ะนะครับ

บทตัวละครหญิงของเรื่องอย่างลอรินที่แสดงโดย Jelly Howie นั้น ไปๆ มาๆ กลายเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์ในแบบของตัวเองครับ คือไม่ได้เด่นมากๆ ถึงขั้นครองหนังทั้งเรื่อง แต่บทของเธอมันดูมีอะไรอยู่ มีความหวานผสมไว้ซึ่งความลับ ไม่ได้เป็นไม้ประดับเหมือนนางเอกหนังเกรดบีทั่วไปที่มักจะมาเพื่อสวยเป็นหลัก แล้วเธอก็น่ารักด้วยครับ หน้าตาเธอเป็นส่วนผสมระหว่าง Abigail Breslin และ Thomasin McKenzie ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว ผมว่าเธอเป็นอีกหนึ่งพลังเล็กๆ ที่ทำให้หนังน่าดูไปจนจบได้ – แต่ยอมรับว่าฉากที่เธอต่อยตีกับคนที่จะมาลอบสังหารหัวหน้าตระกูลกริมัลดีนั้น ดูแปลกๆ นิดหน่อยแฮะ

ดาราอีกคนที่ผมจำได้คือ Scott Ly ที่ตอนนั้นแสดงสมทบเป็นหนึ่งในคนร้ายของเรื่อง แล้ว 10 ปีต่อมาก็ได้แสดงเป็นพระเอกในหนัง Netflix เรื่อง A Tourist’s Guide to Love คู่กับ Rachael Leigh Cook ก็ถือว่าเขามาไกลเหมือนกันครับ

สรุปว่าไม่ใช่หนังที่น่าจดจำอะไรครับ ไม่ถึงขั้นต้องดู เหมาะสำหรับคนที่อยากตามมาให้กำลังใจดาราหน้าคุ้นในยุค 90 ในความคิดผมหนังก็ไม่ได้แย่ถึงขั้นดูไม่ไหว อย่างที่บอกน่ะครับว่าโครงและพล็อตมันชวนให้นึกถึง The Godfather ซึ่งก็ถือเป็นโครงที่แข็งอยู่ และคงเป็นเพราะโครงแข็งๆ ที่ว่านี่แหละครับที่เมื่อเอามาบวกกับฝืมือที่ของดาราเก่าๆ ที่เราคุ้นเคย เลยพอจะประคองหนังได้บ้าง

ดาวครึ่งครับ

(5/10)