Horror

The Curse of La Llorona (2019) คำสาปมรณะจากหญิงร่ำไห้

Untitled06454

ตอนแรกผมก็เข้าใจว่า The Curse of La Llorona นี่อยู่ในจักรวาลเดียวกับ The Conjuring น่ะนะครับ แต่ไปๆ มาๆ มันกลับไม่เชิงเป็นแบบนั้นแฮะ… เดี๋ยวเราจะมาว่าเรื่องนี้กันอีกทีครับ

เรื่องนี้เหตุเกิดในปี 1973 ครับ เมื่อนักสังคมสงเคราะห์นามว่าแอนนา (Linda Cardellini) มีเจตนาดีตั้งใจจะช่วยเหลือลูกๆ ของแพทริเซีย (Patricia Velasquez) โดยเธอเข้าใจไปว่าแพทริเซียทำร้ายลูกครับ แอนนาเลยแยกลูกๆ ออกมาจากแม่ แต่กลายเป็นว่านั่นเป็นการตัดสินใจที่ผิดอย่างแรงจนส่งผลให้ลูกๆ ของแพทริเซียได้รับอันตราย และเพียงไม่นานอันตรายที่ว่านั้นก็ลามมาถึงลูกๆ ของแอนนาครับ

อันตรายที่ว่า ก็คือคำสาปมรณะจากลาโยโรนา หญิงร่ำไห้ในตำนานนั่นเอง

ดูเรื่องนี้แล้วผมนึกถึงเรื่อง Case 39 ครับ คงเพราะมันว่าด้วยนักสังคมสงเคราะห์ที่เจตนาดี อยากช่วยเด็ก แต่กลายเป็นว่าการช่วยนั้นนำพาหายนะครั้งใหญ่มาสู่ชีวิตของเธอ แต่โดยรวมแล้วผมออกจะโอเคกับ Case 39 มากกว่าครับ อย่างน้อยการเดินเรื่องก็มีปมให้ตาม การถ่ายภาพก็นับว่าโอเค มีทั้งฉากมืดฉากสว่างผสมกันผลัดกันเล่าเรื่องราว

ส่วนเรื่องนี้ความน่าติดตามถือว่าไม่มากเท่าเพราะหนังเทน้ำหนักไปที่ฉากผีโผล่ผีหลอกมากกว่าครับ ไม่ได้มีปมอะไรให้ตาม คือหนังเล่าแบบง่ายๆ เลยว่าลาโยโรนาคือใคร ไม่ได้มีการทิ้งปมตามปม ไม่มีปริศนาอะไรให้ไข ไม่มีการแข่งกับเวลา มันเลยไม่มีอะไรให้ตาม นอกจากรอดูว่าผีจะมาฉากไหน ซึ่งจะว่าไปผีก็มาถี่อยู่ครับ และส่วนมากผีก็จะมาในท่าบังคับ คือมาแบบแว้บไปแว้บมา ประมาณว่าตอนแรกเราจะเห็นผีอยู่ลิบๆ ที่ใดที่หนึ่งในฉาก แล้วก็จะทิ้งช่วงสักพัก ส่ายกล้องไปถ่ายซ้ายทีขวาที ก่อนที่ผีจะโผล่มาแฮ่แบบใกล้ๆ เท่านี้ก็เสร็จไปแล้ว 1 Jumpscare

จะว่าไปหนังก็พยายามทำให้น่ากลัวอยู่น่ะครับ แต่มันออกจะเป็นการเน้นปริมาณเข้าว่า คือเน้นให้ผีโผล่เป็นหลัก แต่ไม่ได้สร้างบรรยากาศความหลอน ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกถึงเงามืดเงาดำของคำสาปมรณะ แต่หนังไปพยายามใช้ความมืดช่วย ซึ่งผมก็เข้าใจนะ ความมืดมันคู่กับผีอยู่แล้ว แต่ประเด็นคือบางทีมันมีแต่ความมืดน่ะครับ แต่ไม่ได้มีความหลอนพ่วงมาด้วย อารมณ์มันยังไม่ได้ ดังนั้นพอหนังเน้นความมืดและเน้นตุ้งแช่อย่างเดียว ความน่ากลัวมันเลยไม่เยอะ คือมันอาจน่ากลัวสำหรับคนที่ขวัญอ่อนน่ะครับ แต่ถ้าใครดูหนังผีมามากๆ ก็อาจจะเฉยครับ เพราะมันน่ากลัวที่ภาพ แต่ไม่ได้น่ากลัวถึงอารมณ์

Untitled06455

แล้วอาจจะเพราะหนังไม่ค่อยมีอะไรน่ะครับ ผมเลยว่างพอที่จะคิดโน่นนี่ระหว่างดู โดยเฉพาะฤทธิ์ของลาโยโรนา อย่างจะมีฉากหนึ่งที่ลาโยโรนาโผล่มาในห้องน้ำ แอนนาก็รีบให้ลูกออกไป แล้วเธอก็ตามออกไปหลังสุด แล้วก็ปิดประตูห้องน้ำ ก่อนจะมีการยื้อยุดประตูระหว่างแอนนากับลาโยโรนา คือดูแล้วก็เกาหัวแกรกๆ ล่ะครับ ก็ในเมื่อเจ๊ลาโยโรนาสามารถหายตัวได้ จะแว้บไปโผล่ที่ไหนก็ได้ แล้วเจ๊จะยื้อประตูกับแอนนาทำไม ก็แค่หายตัวไปโผล่ดักหน้าเด็กๆ ก็ได้นี่ จะมาสนประตูทำไมล่ะเจ๊ – ตกลงเป้าหมายเจ๊คือเด็กหรือประตูครับเนี่ย

หรือบางฉากพยายามให้ลุ้นด้วยการไล่ล่าของผี ประมาณว่ามีกำลังเดินไปหาพวกเด็กๆ พวกเด็กๆ เลยหนีครับ พยายามหนีผีจากชั้นล่างไปชั้นบน หนีไปห้องใต้หลังคา หนังก็พยายามบิ้วให้ลุ้นครับว่าผีจะตามมาทันไหม เด็กจะหนีขึ้นห้องใต้หลังคาทันไหม แต่ประเด็นคือเจ๊ผีเธอหายตัวไปโผล่ที่ไหนก็ได้ไงครับ ต่อให้เด็กหนีทันและชักบันไดห้องใต้หลังคาเก็บขึ้นทัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าผีจะตามไปไม่ได้นี่หน่า ก็แค่หายตัวจากชั้นสองไปโผล่ห้องใต้หลังคา แค่เนี้ย ไม่เหนือบ่ากว่าแรงหรอก ดังนั้นแม้เด็กจะหนีทัน เก็บบันไดทัน แต่ยังไงเจ๊ผีก็ต้องโผล่ขึ้นไปอยู่แล้ว – และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ

เลยอดไม่ได้ครับที่จะรู้สึกว่า ตัวหนังน่ะไม่มีเนื้อหาอะไรมาก ปมให้ตามก็ไม่มี หนังเลยไม่รู้จะเล่าอะไร แต่เนื่องจากหนังมันต้องยาวสักชั่วโมงครึ่งดังนั้นก็ต้องหาฉากมาใส่ให้ครบๆ และเนื่องจากนี่เป็นหนังผี ดังนั้นก็ใส่ฉากผีนี่แหละลงไปเยอะๆ หลายฉากเลยออกแนวยืดเรื่องเพื่อให้เวลามันครบตามมาตรฐาน – คือถ้าเอาแต่เนื้อหาจริงๆ ผมว่าความยาวไม่น่าจะเกินซีรี่ส์หนึ่งตอนน่ะครับ น่าจะแค่ 45 นาที

หนังกำกับโดย Michael Chaves ที่ทำหน้าที่กำกับหนังโรงเป็นครั้งแรก หลังจากก่อนหน้าทำแต่หนังสั้นและกำกับมิวสิควีดีโอของ Billie Eilish (เพลง Bury a Friend ครับ) อาจเพราะชั่วโมงบินยังไม่มากน่ะครับ งานเลยยังไม่ลงตัวนัก แต่ไปๆ มาๆ เขานี่กลายเป็นผู้กำกับขาประจำของหนังชุด Conjuring ไปเลยนะ หลังจากเรื่องนี้แล้วก็ไปทำ The Conjuring: The Devil Made Me Do It และ The Nun II ต่อ

แต่กระนั้นหนังก็ทำเงินครับ โกยทั่วโลกไป $123 ล้าน จากทุนสร้างราว $9 ล้าน กำไรงดงาม ผีให้ลาภอีกแล้วครับงานนี้

ทีนี้เรามาว่ากันถึงประเด็นว่าตกลงหนังเรื่องนี้อยู่ในจักรวาล The Conjuring หรือไม่ เพราะตอนแรกมันทำท่าจะเป็นแบบนั้น และในเรื่องเรายังจะได้เจอกับคุณพ่อเปเรซ (Tony Amendola) ตัวละครที่เคยปรากฎตัวใน Annabelle ภาคแรก แล้วไหนเรายังได้เห็นหน้าแอนนาเบลล์แบบแว้บๆ ด้วย ดังนั้นจริงๆ มันควรจะอยู่ในจักรวาล The Conjuring นะ

แต่กลายเป็นว่าผู้กำกับ Chaves ออกมาเน้นย้ำหลายทีมากว่าหนังเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับจักรวาล The Conjuring โดยตรง และส่วนใหญ่เขาจะไม่นับเข้าจักรวาลกัน ก็เลยมานั่งนึกน่ะครับว่าสงสัยมาตรวัดว่าหนังเรื่องไหนจะอยู่ในจักรวาลหรือไม่ น่าจะเกี่ยวกับสามีภรรยาวอร์เรนเป็นหลัก กล่าวคือถ้าผีในเรื่องมันมีความเกี่ยวเนื่องกับสามีภรรยาวอร์เรนก็จะอยู่ในจักรวาล The Conjuring อย่างแอนนาเบลล์ หรือผีแม่ชีนี่ก็เคยไฝว้กับพวกวอร์เรนมาก่อน ก็เลยอยู่ในจักรวาล แต่เรื่องนี้พอผีลาโยโรนาไม่ได้เกี่ยวกับพวกวอร์เรน หนังเลยไม่ถือว่าอยู่ในจักรวาล – แต่เดาว่าตอนแรกเขาคงจะให้อยู่ในจักรวาลนั่นแหละครับ ถึงได้ใส่ตัวละครคุณพ่อเปเรซเชื่อมเข้ามา

เอาเป็นว่าเป็นหนังผีที่ผ่านมาแล้วผ่านไปอีกเรื่องครับ เนื้อเรื่องไม่มีอะไร ความน่ากลัวมาในท่าเดิมๆ แต่ยังดีที่ดาราน่ะช่วยหนังไว้ในระดับหนึ่ง ไม่ว่าจะ Cardellini, Velasquez (ที่ดูโทรมเยอะเลยทีเดียวในเรื่อง) และ Raymond Cruz ในบทราฟาเอล รายนี้มักเล่นบทสมทบ แต่ก็เป็นบทสมทบประเภทน่าจดจำเสมอ

ไม่ถึงสองดาวครับ

Star12

(5.5/10)