ยุคนั้นนี่หนังพล็อตแบบนี้มีออกมาเพียบครับ ประเภทว่าพระเอกเป็นคนรวยแต่เกิดเบื่อความรวยและอยากเจอผู้หญิงที่ไม่เห็นแก่เงิน เลยออกจากบ้าน (มีทั้งแบบที่ตั้งใจออกและออกแบบไม่ตั้งใจ) แล้วก็ปลอมตัวเป็นคนจนเพื่อหารักแท้ และ มังกรขันจอหว่อ เรื่องนี้ก็ประมาณนั้นน่ะแหละครับ

คนรวยที่ว่าคือหลงเจียจุ้น (หลิวเต๋อหัว, Andy Lau) ทายาทบริษัทใหญ่ยักษ์ที่อยากมีชีวิตเรียบง่าย อีกทั้งเหนื่อยล้าที่คุณแม่ (หลี่เซียงฉิน, Heung-Kam Lee) พยายามจะจับคู่ให้เขาแต่งกับดอนน่า (องหง, Yvonne Hung Yung) แล้วอยู่มาวันหนึ่งเจียจุ้นก็ตกจากเรือครับ พอว่ายเข้าฝั่งได้ก็ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนจีนที่หนีเข้าฮ่องกงเลยหนีมาจนถึงบ้านของเยี่ยกวง (จางเหมี่ยน, Man Cheung) สาวสวยที่ทำงานอยู่ที่บริษัทของเจียจุ้น (แต่เธอไม่เคยเจอเขามาก่อน เลยไม่รู้ว่าเขาคือเจ้าของ)

งานนี้เจียจุ้นเลยปลอมตัวเป็นคนจีนหลบหนีเข้าเมืองแล้วก็อยู่ที่บ้านนั้นช่วยแม่ของเยี่ยกวง (เยี่ยเต๋อเสียน, Deannie Ip) ทำงาน แล้วก็แน่นอนว่าความรู้สึกดีๆ ที่เยี่ยกวงมีต่อเจียจุ้นนั้นก็ค่อยๆ เพิ่มตามลำดับ – แล้วเธอจะรู้สึกอย่างไรหากรู้ว่าชายคนนี้ไม่ได้จนอย่างที่คิด

ด้านเนื้อเรื่องอาจไม่ได้ลึกซึ้งหรือซับซ้อนอะไร และเรื่องราวส่วนใหญ่ก็มักจะวนเวียนอยู่กับการเข้าใจผิด การหลอกลวง (อย่างการที่แม่ของเยี่ยกวงใช้ให้เจียจุ้นช่วยเธอหลอกชาวบ้าน) การปลอมตัว รวมถึงการปลอมตัวซ้อนปลอมตัวอีกที (อย่างตอนที่เจียจุ้นซึ่งถูกเข้าใจว่าจน ถูกเยี่ยกวงขอร้องให้ปลอมเป็นแฟนเธอซึ่งเป็นคนรวย – นี่แหละครับปลอมตัวซ้อนปลอมตัว) เรื่องก็จะวนๆ อยู่ประมาณนี้น่ะครับ ในแง่หนึ่งก็เหมือนเล่าเรื่องพวกนี้ให้เวลามันครบๆ ก่อนจะสรุปจบเพื่อเฉลยความจริงทั้งหมด – ก็ตามสูตรนั่นแหละครับ

แต่ก็ถือว่าโอเคครับ เป็นหนังรักเบาสมองสไตล์ฮ่องกงที่ดูสนุกพอสมควร มุกฮามาเรื่อยๆ ซึ่งส่วนใหญ่ที่มันได้ผลก็เพราะดาราที่ชงมุกตบมุกกัน นอกจากชื่อที่ผมเอ่ยไปแล้วก็ยังมีอู๋ม่งต๊ะ (Man-Tat Ng) กับอู๋หม่า (Wu Ma) มาแจมสร้างเสียงหัวเราะ ยอมรับเลยครับว่าเวลาเห็นหน้าพวกเขาแล้วก็รู้สึกคิดถึงพวกลุงเขาเหมือนกันนะครับ จำได้เลยว่าสมัยก่อนประมาณยุค 80 – 90 นี่เห็นหน้าพวกลุงเขาแทบจะทุกเรื่อง โผล่มากโผล่น้อยว่ากันไป แต่เจอหน้าทีไรมันจะมีอะไรสนุกๆ ขำๆ มาให้เราทุกที

สิ่งหนึ่งที่รู้สึกก็คือ ผมว่าเฮียหลิวกับจางเหมี่ยนนี่ไม่ได้เข้าฉากกันเยอะแยะสักเท่าไร ไปๆ มาๆ จะเป็นเฮียหลิวกับเยี่ยเต๋อเสียนมากกว่าที่โผล่ร่วมจอด้วยกันบ่อยกว่า ก็ทำให้ระลึกถึงนึกเรื่องเล่าขานที่เฮียหลิวนับถือเยี่ยเต๋อเสียนเสมือนแม่บุญธรรมแล้วก็ดูแลเธอจนแก่เฒ่ามาจนถึงทุกวันนี้ – บางทีการย้อนไปดูหนังเก่าๆ ก็ทำให้เราได้เห็นรายละเอียดชีวิตของพวกเขาชัดเจนขึ้นเหมือนกันนะครับ

หนังกำกับโดย หวังจิ้ง (Jing Wong) เจ้าเก่าครับ โดยรวมแล้วหนังก็ดูสนุกเพลินดี แม้จะไม่ถึงกับประทับใจอะไรมากแต่ก็ถือเป็นหนังเบาๆ แห่งยุค 90 ที่ทำออกมาเพื่อตอบโจทย์ความบันเทิงได้ไม่เลว เรียกว่าหนังอาจไม่ได้ดีมากมาย หรืออาจไม่ได้สมบูรณ์แบบอะไร แต่ก็ไม่ผิดหวังครับ

สองดาวกว่าครับ

(6.5/10)