ความลับนางมารร้าย มีองค์ประกอบเข้าท่าหลายอย่าง ตั้งแต่การแสดงที่เด่นเอาเรื่องของอาเล็ก ธีรเดช, ความกวนยวนๆ ของพี่ยัด เฟ็ดเฟ่, รัศมีของคุณเพ็ญพักตร์ที่สามารถขโมยซีนได้ทุกรอบที่ปรากฏตัว และความน่ารักในหลายวาระของมิน พีชญา (เช่น ฉากท้ายเรื่อง เป็นต้น)

แต่เสียตรงบทที่ยังไม่กลมกล่อม จริงๆ ก็พอเข้าใจครับว่าหนังออกแนวรักไม่เน้นเหตุผลจริงจัง แต่บางอย่างก็ดูลอยเกินไป จนทำให้อารมณ์หวานๆ ที่ควรจะมาเลยพลอยไม่มาอย่างน่าเสียดาย

และรู้สึกว่าหนังไม่ค่อยใช้เสียงดนตรีช่วยขับเน้นอารมณ์สักเท่าไร หลายช่วงเงียบมาก ทั้งที่จริงๆ เพลงหลักของหนัง “ความลับของความรัก” ก็เพราะไม่น้อยครับ จนอยากให้เอาทำนองเพลงมาใส่ประกอบเป็นพักๆ คงชูรสชงอารมณ์ได้อีกพอตัว

เอาเป็นว่าถ้าชอบนักแสดงก็ลองดูได้ครับ หรือถ้าชอบหนังไทยแนวนี้ก็ลองลิ้มดู ขอเพียงไม่ตั้งความหวังมากจนเกินไป

สำหรับผมนี่ฮาพี่ยัดจริงๆ กับลุงแอนนานี่ก็ไว้ใจได้อีกเช่นกัน แต่ถ้าว่ากันถึงรสมือของผู้กำกับ (คุณองอาจ เจียมเจริญพรกุล) แล้ว ผมออกจะชอบเรื่อง “น้ำ ผีนองสยองขวัญ” ผลงานก่อนหน้าของเขามากกว่าครับ

ใกล้ๆ สองดาวครับ

(5.5/10)