หลังจาก Hancock ทำเอาผมปรับอารมณ์ไม่ถูกเนื่องจากครึ่งแรกเป็นแนวทางฮีโร่ ส่วนครึ่งหลังแหกไปอีกทางหนึ่ง ซึ่งผมชอบครึ่งแรกมากกว่าน่ะครับ ครึ่งหลังมันแหวกไปนิด แม้จะใหม่แต่ยังไม่กลมกล่อม (ถ้าเกลาอีกนิดท่าจะดี)

ทีนี้ผมก็เลยนึกถึงหนังของพี่ผู้กำกับ Peter Berg เจ้าของงานใน Hancock ขึ้นมาได้ นี่คืองานกำกับหนังใหญ่เรื่องแรกครับ ได้เข้าโรงบ้านเราด้วย เข้าไปดูก็นึกว่าจะเป็นหนังออกแนวขำล่ะครับ ดาราก็เหมือนจะเป็นหนังเบาๆ แต่พอเข้าไปดูเท่านั้นแหละ เล่นเอาผมจำชื่อ Berg มาจนถึงทุกวันนี้

เนื้อหาว่าด้วยเหล่าหนุ่มผองเพื่อนที่จัดงานเลี้ยงสละโสดให้เพื่อนอย่างไคล์ ฟิชเชอร์ (Jon Favreau) ที่ใกล้จะเข้าพิธีวิวาห์กับลอร่า เกอเรตี้ (Cameron Diaz) ซึ่งงานสละโสดก็ต้องมีสาวระบำเปลื้องผ้าเข้ามาเติมสีสันกันหน่อยน่ะครับ ตอนแรกก็ออกในแนวคึกๆ ตามประสาหนุ่มกลัดมัน แต่ทำไปทำมาพวกเขาดันหนักมือด้วยแรงโทสะและฤทธิ์เหล้า พลั้งมือฆ่านางระบำสาวตายคาที่ (Kobe Tai เป็นดาราหนังโป๊ในชีวิตจริงครับ) เอาล่ะสิครับ เกิดมีคนตายขึ้นมา เพื่อนแต่ละคนเลยต้องหาทางกลบเกลื่อนหลักฐาน ที่นี้พอทำๆ ไปก็เกิดระแวงกันเองอีก อันนำมาสู่บทสรุปที่แต่ละคนต้องรับกรรมไปแต่ละแบบ

ตอนแรกนึกว่าหนังน่าจะขำครับ แต่เจอแบบนี้เข้าก็อึ้งกิมกี่ไปหลายขีดเหมือนกัน เล่นถึงตายเลยอ้ะ

เป็นหนังผิดคาดพอตัวครับ เนื้อเรื่องครึ่งหลังดันออกแนวชีวิตเครียดๆ ไปเลยเพราะเหล่าหนุ่มๆ ต่างคนก็หาทางเอาตัวรอด จนมีการหักหลังกันเอง หาทางทำให้ตัวเองพ้นผิดแบบสุดชีวิตโดยไม่เกี่ยววิธี ความเป็นเพื่อนต้องหาพังก็เพราะเรื่องนี้แหละครับ

ตอนแรกอาจอึ้ง แต่ดูๆ ไปผมว่าหนังเป็นแนวแหวกตลาดแต่ออกรสครับ อย่างน้อยมันก็พอทำใจรับได้ และมีอะไรชวนให้คิดด้วย ถือเป็นหนังเตือนสติหนุ่มๆ ได้ดีเลยว่าการทำอะไรโดยขาดความยั้งคิดอาจนำมาซึ่งความหายนะ โดยเฉพาะการกระทำห่ามๆ หื่นๆ แบบนี้มันอันตรายครับ อันที่จริงคนจะเข้าพิธีวิวาห์นี่มันไม่จำเป็นต้องหาหาสาวทำอะไรต่อมิอะไรเพื่ออำลาความโสดเลยนะครับ จริงๆ มันน่าจะเป็นงานรำลึกอดีตสนุก ระหว่างผองเพื่อน รำลึกว่ากว่าจะมีวันนี้มันต้องฟันผ่าอะไรกันมาบ้าง โดยเฉพาะหนุ่มๆ ที่เป็นฝ่ายจีบสาวนี่ แหม เรื่องดีมีเยอะไม่เอามาพูดกันแกล้มเหล้า ดันเอาเวลาไปหาหญิงอื่นมาคลอเคลียซะนี่ ซึ่งมันก็เป็นประเพณีห่ามๆ ของคนมะกันน่ะครับ บ้านเราไม่จำเป็นต้องเลียนแบบหรอก (แต่ก็ได้ข่าวมานานแล้วว่ามีคนเลียนแบบเหมือนกัน โถๆๆ ว่าที่เมียในอนาคตของเรามีอยู่แท้ๆ จะไปหาเศษหาเลยอีกทำไมล่ะครับ เธอรู้เข้านี่เสียความรู้สึกนา)

อีกหนึ่งประเด็นที่ชอบ คือ การเอาสันดานคนมาตีแผ่แบบจะๆ ครับ ในเรื่องนี้เพื่อนๆ ทั้งหมดมีงานมีการทำอย่างดีเลยนะครับ มีเงินและอนาคต แต่พอเหล้าเข้าปาก ความอยากลงต่ำ อะไรก็ขวางไม่อยู่ ลงมือทำด้วยอารมณ์โดยไม่คิดหน้าคิดหลัง หมดกันเลยครับอนาคตที่น่าจะดีต้องมาจบกันทีละคนๆ หนังแบบนี้เลยเตือนสติได้ดีมากๆ ว่า ทางที่ดีอย่าไปข้องแวะอบายมุขหรือสิ่งใดก็ตามที่จะนำไปสู่ปัญหา หากอยากสนุกก็ทำแต่พอดี อย่ามากเกินไป

ถ้าถามว่าหนังดูสนุกหรือไม่ก็ตอบยากครับ มันไม่ได้สนุกในเชิงหนังแต่มันแปลกและเข้าท่า ไม่ได้แหวกแนวเกินเหตุแบบขัดๆ กันแบบใน Hancock แล้วก็ยังมีอะไรน่าเก็บไปคิดด้วย แต่โทนหนังอาจดูแล้วไม่บันเทิงเท่าไร เหมือนดูสรุปคดีอันเนื่องมาจากพฤติกรรมห่ามของคนน่ะครับ จบไม่สวยหรอก

ดาราแต่ละคนก็แสดงกันได้ดีครับ มืออาชีพทั้งนั้น ตั้งแต่ Favreau ที่ล่าสุดไปกำกับ Iron Man แล้ว รายนี้ก็ดูดีครับ ตอนตกใจน่าท่าทางออกดีมาก พอๆ กับนาย Jeremy Piven รายนี้เล่นเป็นบทคนใช้อารมณ์นี่ได้เรื่องทุกที ส่วน Christian Slater ก็ออกมาในเชิงบทสมทบมากกว่า ไม่เด่นเท่าสองคนแรก อีกรายที่ห้ามลืมคือ Daniel Stern อดีตโจรกระจอกคู่ปรับเจ้าหนูโดดเดี่ยวผู้น่ารักแห่ง Home Alone ก็มาแสดงบททำนองนี้ได้ดีตามเคย

มันเป็นหนังตลกร้ายนะครับ แล้วแต่ว่าคุณชอบหรือไม่ จริงๆ เหมาะกับคนชอบหนังแนวครับ ชอบอะไรที่มันไม่ตามตลาด แล้วก็สมจริงสักหน่อย เรื่องนี้นับว่าใช้ได้ เห็นสันดานคนได้ชัดดี ดาราก็แสดงกันดี แต่ไม่ขำเท่าไรนะครับ บอกไว้ก่อน

ถ้าคุณชอบ Hancock อยากลองต้นตำรับงานกำกับของ Berg ก็ลองเรื่องนี้ได้ครับ

ส่วนผม ก็โอเคกับสาระ แต่ไม่ได้ชอบหนังเป็นพิเศษ

สองดาวครับ

(6/10)